Birinci
Dünya Savaşı (1. DS) 1914-18 yıllarında ‘ekonomik savaş’ ile ‘savaş ekonomisi’ arasında geçmiş bir cephe savaşları
bütünüdür. 1. DS’nın nedenleri genellikle ‘ekonomik’tir. Bu nedenlerden bazıları
şunlardır: Atlantik’in iki yakasındaki devletlerin askeri, politik ve ekonomik
güç yarışına girmeleri; mevcut uluslararası ticari engelleri aşma çabası;
enerji, hammadde arz güvenliğini ve sanayi için girdi akışını sağlama arzusu; sömürgeleştirme
fırsatlarını ve çeşitli rantları yakalama ihtiyac1. Milyonlarca insanın ölümüne
yol açan 1. DS’nın genel sonuçları da
‘ekonomik’ ağırlıklıdır: Örneğin savaş bittiğinde dünyanın politik coğrafyası
gibi ekonomik coğrafyası da değişmiş; silah sanayisi daha fazla büyümüş, üretimde
ülkeler arası rekabet kızışmış ve 1929 Dünya Ekonomik Bunalımının ön koşulları
oluşmuştur. Savaş sürecinde savaş ekonomisi uygulanmış, bu politika savaştan
sonra devam etmiştir. Savaş ekonomisi kitlesel işsizlik ve yoksulluk ile
mücadelenin yanı sıra, savaş tazminatları, dış borçlanma, karşılıksız emisyon
ve karne ile tüketimi doğru yönetmeyi kapsamaktadır. 1. DS ve sonuçları İ. Haldun’un “Her milletin üç devri vardır; fetih, durma, çöküş
devri” şeklindeki tarih görüşünü doğrulamıştır. 1. DS’na katılan tüm
devletler gibi o zaman birer imparatorluk olan Avusturya-Macaristan ve Osmanlı
devletleri de savaş bütçesi yoluyla savaş ekonomisi uygulamışlardır. Savaş ekonomisi uygulamalarının hedefi duraklama ve çöküşü
engellemek, en azından geciktirebilmektir. Fakat anılan imparatorluklar diğerleri
gibi çöküşten kurtulamamışlardır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 54 Sayı: 2 |