Suç Sonucu Meydana Gelen Gebeliğin Sonlandırılmaması Pratiği Olarak Anayasa Mahkemesinin R.G ve C.Ö Kararları

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 27, 195 - 214, 10.12.2025

Barış Işık

Öz

Çalışmamızda cinsel suç mağduru çocuklar R.G ve C.Ö.’nün bireysel başvuruları sonucu Anayasa Mahkemesinin verdiği 23.07.2020 ve 02.11.2023 tarihli iki karar incelenecektir. Kararlar suç sonucu gebe kalmış ve gebeliği Türk Ceza Kanunu (TCK) m. 99/6’da belirtilen süre içerisinde sonlandırmak isteyen mağdurların, adli makamların bu yöndeki talebi her seferinde farklı gerekçelerle, ısrarla reddetmeleri sonucu doğum yapmak zorunda kaldıkları kafkaesk olayları konu almaktadır.
Anayasa Mahkemesinin de belirttiği üzere adli makamların süreci sürüncemede bırakması gebeliğin sonlandırılması imkânına erişimi imkânsız kılmış ve mağdura aşırı bir külfet yüklemiştir. Söz konusu adil dengenin mağdur aleyhine bozulmasına yol açmış, mağdurun maddi ve manevi varlığının korunması ve geliştirilmesi hakkını ihlal etmiştir. Söz konusu ihlal kanımızca TCK m. 257’de yer alan görevi kötüye kullanma suçu bağlamında bireyin mağduriyetine neden olacak bir nitelik arz etmektedir.
Mağduru olduğu bir suç sonucu gebe kalan kadının gebeliğinin sonlandırılması TCK m. 99/6’da düzenlenmektedir. Söz konusu düzenleme daha önce tarafımızca inceleme konusu yapılmış ve düzenlemenin mevcut halinin uygulamada sorunlara neden olacağı belirtilmişti. Ne yazık ki kararlar kaygılarımızı haklı çıkarmış, mevzuatta eksiklik olarak gördüğümüz hususların yarattığı belirsizlik, ihlalleri beraberinde getirmiştir. Bu bağlamda çalışma bir fikri takip niteliği taşımaktadır.
Çalışmamızda Anayasa Mahkemesine konu her iki olay birlikte ortaya konulmaya çalışılacak ve kararlarda tartışma konusu yapılan soruların cevapları aranarak, karar ve olaylara ilişkin değerlendirme ve görüşlerimize yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler

Kürtaj , suç sonucu gebelik , adalete erişim , görevi kötüye kullanma

As a Practice of Not Terminating a Pregnancy that Occurred as a Result of a Crime, the Constitutional Court's R.G and C.Ö Decisions

Öz

In our study, two decisions of the Constitutional Court dated 23.07.2020 and 02.11.2023 will be examined as a result of the individual applications of R.G and C.Ö., children victims of sexual crimes. The decisions are about Kafkaesque events where victims who became pregnant as a result of a crime and wanted to terminate their pregnancy within the period specified in Article 99/6 of the Turkish Penal Code (TCK) were forced to give birth as a result of the insistent rejection of this request by the judicial authorities, each time for different reasons.
As stated by the Constitutional Court, the judicial authorities' dragging out the process made it impossible to access the possibility of termination of pregnancy and imposed an excessive burden on the victim. This has led to the deterioration of the fair balance against the victim and violated the victim's right to the protection and development of her material and moral existence. In our opinion, the violation in question is of a nature that will cause victimisation of the individual in the context of the crime of misconduct in public office
under Article 257 of the TCK.
Article 99/6 of the TCK regulates the termination of pregnancy of a woman who has become pregnant as a result of a crime of which she is the victim. We previously reviewed the regulation in question, and we stated that the current version would cause problems in practice.
Unfortunately, the decisions have justified our concerns, and the uncertainty created by the issues that we consider as deficiencies in the legislation has brought violations. In this context, this study is an intellectual follow-up.
In our study, both events subject to the Constitutional Court will be tried to be presented together and answers to the questions discussed in the decisions will be sought. Our evaluations and opinions regarding the decisions and events will be included.

Anahtar Kelimeler

Abortion , pregnancy as a result of a crime , access to justice , abuse of Public Office.

Kaynakça

• Aygün, Başak. Tarihi Süre. İçinde Günümüze Kadar Çocuk Düşürtme ve Düşürme Suçları,. Yüksek Lisans tezi, Çağ Üniversitesi, 2021.
• Hakeri, Hakan. Tıp Ceza Hukuku. Ankara: Seçkin, 2022. İ çer, Zafer. Ceza Muhakemesinde Gerekçeli Karar Hakkının Ana- yasa Mahkemesine Bireysel Başvuru Yoluyla Korunması. Ankara: Seçkin, 2023.
• Kühl, Kristian. Lackner/Kühl StGB Kommentar. München: München Verlag, C.H. Beck, 2023.
• Muş, Muhammet Hamza. Türk Ceza Kanunu’nda Çocuk Düşürtme Suçu, Ankara, Adalet, 2019.
• Oktar, Salih. Türk Ceza Kanununda Çocuk Düşürtme ve Çocuk Düşürme Suçları: TCK. m. 99-100. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık, 2016.
• Osta, Ahmet. Çocuk Düşürtme Suçu: TCK Md. 99. Yüksek Lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, 2022.
• Özbek, Veli Özer, Doğan, Koray ve Bacaksız, Pınar. Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler. Ankara: Seçkin, 2023.
• Tezcan, Durmuş/Ruhan, Erdem ve Önok, R. Murat. Teorik ve Pra- tik Ceza Özel Hukuku. Ankara: Seçkin, 2024.
• Melike Şentürk Tur, “Kadının Üreme ve Kendi Geleceğini Belirleme Hakkı Çerçevesinde Gebeliğin Sonlandırılmasında Yasal Sürelerin Başlangıcı”, Hukuk Fakültesi Dergisi, sy. 3 (2023), 386, 398-399, 407-408. 36
• Uygur, Gülriz ve Skinnider, Eileen. Türkiye’de Kadınların Adalete ve Adli Yardıma Erişimine İlişkin Engelleri Anlamak. Ankara: Avrupa Konseyi, 2022.
• Yılmaz, Candan. Çocuk Düşürtme ve Düşürme Suçları. Yüksek Lisans tezi, Ankara Üniversitesi, 2019.
• Akbulut, Berrin ve Kareem, Ola Raheem. “Türk Ceza Kanunu ve Irak Ceza Kanununda Çocuk Düşürtme ve Düşürme Suçları”. Ceza Hukuku Dergisi, sy. 37, 11-85.
• Can, Sibel. “Çocuk Düşürtme Suçunun Suç Sonucu Oluşan Gebe- likler Açısından Değerlendirilmesi”. Ankara Barosu Dergisi 1, (2015), 81-104.
• Çataloluk, Gökçe. “Franz Kafka ve Hukukçunun Hukuk Karşıtı Tutumunun Edebi Dışavurumu: Dr. Franz Kafka ve "Dava"sı”. Marmara Üniversitesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, (2011), 235-264.
• Çiftçioğlu, Cengiz Topel. “Türk Ceza Kanunu’nda Çocuk Düşürt- me ve Düşürme Suçu”. TBB Dergisi 172, (2024), 67-100.
• Gülşen, Recep. “Suç Sonucu Oluşan Gebeliğin Sona Erdirilmesi". V. Türk-Alman Tıp Hukuku Sempozyumu Sempozyum Kitabı. Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınları, 2008, 1209-1227.
• Gündüz, Uğur. “Kafka Metinlerinde İletişim, İletişimsizlik ve Ya- bancılaşma Olgusu Üzerine”. Selçuk İletişim 1, sy. 7, (2013), 83-95.
• Erdem, Dilek Özge. “Çocuk Düşürtme Düzenlemesi”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, sy. 65, (2016), 1637-1688.
• Ecevit, Yıldız. “Ferit Edgü ve Kafkaesk”. Kurmaca Bir Dünyadan. İstanbul: İletişim, 2013, 28-32.
• Işık, Barış. “Mağduru Olduğu Bir Suç Sonucu Gebe Kalan Kadı- nın Çocuğunun Düşürtülmesi Suçu (TCK m. 99/6)”. CHKD 3, sy. 2, (2015), 25-56.
• Karadeniz, Mustafa. “Özcan Ergüderʼin Öykülerinde Kafkaesk Unsurlar”. OMOPS, (Aralık 2022), 327-335.
• Keskin Kiziroğlu, Serap. “Türk Ceza Hukukunda Çocuk Düşürt- me, Düşürme ve Kısırlaştırma Suçları”. Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan. İstanbul: Pasifik Ofset, 2013, 165-190.
• Kitapçıoğlu, Tülay. “Türk Ceza Hukukunda Çocuk Düşürme Su- çu”. MÜHF-HAD 18, sy. 1, (2012), 297-332.
• Sungurtekin Özkan, Meral. “Anayasal Şikayet ve Adalete Erişim”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Hakan PEKCANITEZ’e Armağan 16, (2014), 399-410.
• Şafak, Ayşe Aydın. “Türk Hukukunda Gebeliğin Sonlandırılması”. Güncel Hukuk 7, (2012).
• Şentürk Tur, Melike. “Kadının Üreme ve Kendi Geleceğini Belir- leme Hakkı Çerçevesinde Gebeliğin Sonlandırılmasında Yasal Sürelerin Başlangıcı”, Hukuk Fakültesi Dergisi, sy. 3 (2023), 383-414.
• Tek, Gülşah Senem. “Türk Hukuku’nda Kadının Vücudu Üzerin- deki Tasarruf Hakkını Sınırlayan Düzenlemeler”. Sağlık Hukuku Maka leleri-II. İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları, 2012, 103-130.
• Uyumaz Alper ve Avcı Yasemin. Türk Hukuku’nda Gebeliğin Sonlandırılması”. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 7, sy. 1, (2016), 579-638.