Ses Kavramına Yönelik Bir Çoklu Zekâ Etkinliği

Yıl 2010, Cilt: 1 Sayı: 2, 125 - 139, 01.02.2010

Sevilay Karamustafaoğlu Ahmet Bacanak Orhan Karamustafaoğlu Salih Değirmenci

Öz

Bu çalışmada, İlköğretim Fen ve Teknoloji öğretmenlerinin Çoklu Zekâ Kuramı’na (ÇZK) dayalı olarak geliştirilen ilköğretim 4. sınıf ses kavramı etkinliğine yönelik görüşlerinin alınması amaçlanmıştır. Araştırma betimsel araştırma modeli çerçevesinde yürütülmüş ve geliştirilen etkinlik dördüncü sınıfların dersini yürüten 5 fen ve teknoloji öğretmenine sunulmuştur. Araştırmanın örneklemini oluşturan öğretmenler gönüllülük esasına dayalı olarak seçilmiştir. Veriler yarı-yapılandırılmış görüşme tekniğiyle toplanmıştır. Öğretmenlerin görüşleri içerik analizi yapılarak sunulmuştur. Verilerden, geliştirilen etkinliğin öğretmenler için ilgi çekici, ÇZK’nın soyut kavramları öğretmek ve öğretilenlerin kalıcı olmasını sağlamak için kullanılabilecek etkili bir kuram olduğu sonucuna varılmıştır. Araştırma sonunda, ÇZK etkinliklerinin uygulamasında öğrencilerin zekâ alanlarının tespit edilmesi ve bu etkinlikler eğer öğrencilerin yetenekleri doğrultusunda kullanılırsa öğrenci kazanımlarına ulaşmada daha etkili olunabileceği önerilerinde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Çoklu Zekâ Kuramı (ÇZK), Ses, Fen ve Teknoloji, İlköğretim

A Multiple Intelligences Activity According to Sound Concept

Öz

In this study, it is aimed to take views of the science and technology teachers about an activity developed for primary 4th grade sound concept within Multiple Intelligence Theory (MIT). The research was conducted within the framework of descriptive research model, and the activity developed by the authors was presented to the five science and technology teachers teaching 4th grade pupils. The sample of this study was selected based on voluntary basis. Obtained findings were collected with semi-structured interviews. Teachers’ views, performed content analysis, were presented. From the data it was understood that the activity was attractive for the teachers and it was also concluded that MIT was an effective theory for permanent learning for teaching the discrete concepts. At the end of the study, it was proposed that the MIT activities could be implemented according to the determined intelegence ability of the students and they were also effective for gaining the targets if they were used related to their abilities.

Anahtar Kelimeler

Multiple Intelligences Theory (MIT), Sound, Science and Technology, Primary Education.

Kaynakça

• Akamca Özyılmaz, G. ve Hamurcu, H. (2005). Çoklu zekâ kuramı tabanlı öğretimin öğrencilerin fen başarısı tutumları ve hatırda tutma üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 178-187.
• Aşçı, Z. ve Demircioğlu, H. (2002). Çoklu zekâ teorisine göre geliştirilen ekoloji ünitesinin 9. sınıf öğrencilerinin ekoloji başarısına ve tutumlarına olan etkileri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Bildiriler Kitabı, Cilt I, 33-39.
• Azar, A., Presley, A.İ. ve Baklaya, Ö. (2006). Çoklu zekâ kuramına dayalı öğretimin öğrencilerin başarı, tutum, hatırlama ve bilişsel süreç becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 45-54.
• Balım, A.G. ve Erdem Özaçık, M. (2006) Çoklu zekâ kuramı tabanlı fen öğretiminde asit baz konusu etkinlik örnekleri, Milli Eğitim, 170, 67-82.
• Baum, S., Viens, J. ve Slatin, B. (2005). Multiple intelligences in the elementary classroom: a teacher’s toolkit. New York: Teachers College Press.
• Bektaş, M. (2007). Hayat bilgisi dersinde ailelerin çoklu zekâ kuramı hakkında bilgilendirilme biçimlerinin öğrencilerin proje başarıları ve tutumlarına etkisi. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(14), 9-28.
• Bozkurt, E. ve Yenilmez, K., (2008). Altıncı sınıf matematik öğretim programında çoklu zekâ kuramına dayalı öğrenme yönteminin uygulanma düzeyine ilişkin öğretmen görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 90-100.
• Bümen, N. (2002). Okulda çoklu zekâ kuramı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Büyükalan Filiz, S. (2003). Çoklu zekâ kuramı. Eğitim ve Denetim Dergisi, l, 1-18.
• Campbell, B. (1992). Multiple intelligences in action, Childhood Education, 68(4), 197-201.
• Canbay, S. (2006). İlköğretim birinci kademede çoklu zekâ kuramı uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşleri (Yalova örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Chan, D.W. (2001). Assessing giftedness of Chinese secondary students in Hong Kong: A multiple intelligences perspective. High Ability Studies, 12(2), 215-234.
• Demirci, N. ve Yağcı, Z. (2008). Fen bilgisi dersi “yaşamımızı yönlendiren elektrik” ünitesinin çoklu zekâ kuramı etkinliklerine göre değerlendirilmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi, 4(1). 79-97.
• Demirel, Ö., Tuncel, İ., Demirhan, C. ve Demir, K. (2008). Çoklu zekâ kuramı ile disiplinlerarası yaklaşımı temel alan uygulamalara ilişkin öğretmen-öğrenci görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(147), 14-25.
• Demirtaş, Z. ve Duran, A. (2007). İlköğretim okulu 6., 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının gelişmişlik düzeyleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20), 208-220.
• Duval, J. ve Mark, N. (1994). The Pawlet Project: Applications of Howard Gardner’s multiple ıntelligence theory in a rular vermant elemantary school, Paper presented at the Annual Meeting of the Association for Supervision and Curriculum Development, Chicago, March 18-22.
• Ellison, L. (1992). Using multiple intelligences to set goals. Educational Leadership, 50(2), 69-72.
• Emig, V.B. (1997). A multiple intelligence inventory. Educational Leadership, 55(1), 47-50.
• Franzen. R.J. (2000). Self perceptions of multiple intelligences among studentsfrom a middle school in the Midwest. Dissertation Abstracts International. 61(01), 82. (University Microfilms NoAAT9958715). Erişim tarihi: Eylül 03, 2010, from Digital Dissertations database.
• Gardner, H. (1983). Frames of mind: The theory of multiple ıntelligences. New York: Basic Books.
• Gardner, H. (1993). Multiple intelligences, the theory and practice. New York: Basic Books. A Division of Harper Collins Publishers.
• Gardner, H. (1995). Reflections on multiple intelligences: Myths and messages. Phi Delta Kappan, 77(3), 200- 209.
• Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: multiple intelligences for the 21.century. New York: Basic Books.
• Goodnough, K. (2001). Multiple intelligences theory: A framework for personalizing science curricula. School Science and Mathematics, 101(4), 180-194.
• Gökdere, M. ve Bak, Z. (2004). Atom modelleri ve yapısı konusunda çoklu zekâ kuramına uygun etkinlik geliştirme çalışması. Üstün Yetenekli Çocuklar Bildiriler Kitabı, I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Yayın Dizisi:2, 229-247.
• Greenhawk, J. (1997). Multiple intelligences meet standards. Educational Leadership, 55(1), 62-64.
• Gülfil, D. (2010). Fransızca öğretiminde kullanılan ders kitaplarının çoklu zekâ kuramına göre değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gürbüz, R. ve Çatlıoğlu, H. (2004). Çoklu zekâ kuramına göre olasılık konusunda geliştirilen materyallerin uygulanabilirliğine yönelik değerlendirmeler. XII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Antalya, Bildiriler Kitabı, 1781-1787.
• Gürçay, D. ve Eryılmaz, A. (2005). Çoklu zekâ alanlarına dayalı öğretimin öğrencilerin fizik başarılarına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 103-109.
• Gürçay, D. ve Eryılmaz, A. (2008). Çoklu zekâ alanlarına dayalı fizik öğretimine ilişkin dokuzuncu sınıf öğrencilerinin ve öğretmenlerinin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 179, 138- 152.
• Harms, G.D. (1998). Self-perceptions of multiple intelligences among selected third-, seventh-, and eleventh-grade students in South Dakota. Dissertation Abstracts International. 59(8), 2850.
• Harputlugil, M. (2004). Bir çoklu zekâ kuramı uygulaması, İlköğretim-Online, 3(2), 67-72.
• Hoerr, T. R. (1996). Introducing the theory of multiple intelligences. NASSP Bulletin, 80(583), 8-10.
• Işık, D. ve Tarım, K., (2008). The application of cooperative learning method supported by multiple intelligence theory on mathematics course: an investigation of the students’ opinions. The Proceedings of the Fourth YERME Summer Scholl (YESS-4) on August 1 8-24, Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Online:http://yess4.ktu.edu.tr/YermePappers/Dilek_ISIK.PDF
• Kaya, O.N. (2002). Çoklu zekâ kuramının ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin atom ve atomik yapı konusundaki başarılarına ve öğrenmenin kalıcılığına tutum ve algılamalarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Fen Bilgisi Öğretmenliği ABD.
• Keser, H. ve Çakır, H. (2009). Çoklu zekâ kuramına göre hazırlanmış olan bilgisayar destekli trafik eğitim’ine ilişkin öğrenci görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 835-848.
• Kutluca, T. (2009). Çokgenler konusunda çoklu zekâ kuramına göre geliştirilen etkinliklerin öğrenci başarısı üzerine etkisi. e-journal New World of Science Academy, 4(2), 534-548.
• Kutluca, T., Çatlıoğlu, H., Birgin, O., Aydın, M. ve Butakın, V. (2009). Çoklu zekâ kuramına göre geliştirilen etkinliklere dayalı öğretime ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 1-16.
• McMahon, S.D., Rose, D.S. ve Parks, M. (2004). Multiple intelligences and reading achievement: an examination of the Teele inventory of multiple intelligences. The Journal of Experimental Education, 73(1), 41-52.
• McMillan, J.H. (2000). Educational research, Fundamentals for the consumer, USA:Longman.
• Miles, M.B. ve Huberman, A.M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. United States of America: Sage Publications.
• Milli Eğitim Bakanlığı, (2004). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (4–5. sınıflar) öğretim programı. Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı, (2007). Çocuk gelişimi ve eğitimi: üstün zekâ ve özel yetenekli çocuklar. Ankara: Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi.
• Obsorne, F. (1992). Evoluation of an instrument for measuring multiple intelliences. Master Thesis, Ashland.
• Özdemir, P. (2002). Çoklu zekâ kuramı tabanlı öğretim yönteminin öğrencilerin ‘Canlılar Çeşitlidir’ ünitesini anlamaları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Özdemir, P., Korkmaz, H. ve Kaptan, F. (2002). İlköğretim okullarında çoklu zekâ kuramı temelli fen eğitimi yoluyla üst düzey düşünme becerilerini geliştirme üzerine bir inceleme. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Bildiriler Kitabı, Cilt I, 367-373.
• Özden, Y. (1998). Öğrenme ve öğretme, Ankara: Pegem Yayınları.
• Silverman, D. (2000). Doing qualitative research: A practical handbook. London: Sage.
• Şengül, S. ve Öz, C. (2008). İlköğretim 6. sınıf kesirler ünitesinde çoklu zekâ kuramına uygun öğretimin öğrenci tutumuna etkisi, İlköğretim-Online, 7(3), 800-813.
• Talu, N. (1999). Çoklu zekâ kuramı ve eğitime yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 64-72.
• Tuğrul B. (2003). Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. çocuğu tanıma ve değerlendirme. (Editör: Müzeyyen Sevinç), İstanbul: Morpa Yayınları, 380-392.
• Tuğrul, B. ve Duran, E. (2003). Her çocuk başarılı olmak için bir şansa sahiptir: zekânın çok boyutluluğu çoklu zekâ kuramı, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 224-233.
• Uysa l, E. ve Eryılma z , A. (2 0 0 6
• ). Yedinci ve onuncu sınıf öğrencilerinin kendini değerlendirmesiyle
• bulunan çoklu zekâ boyutları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 230-239.
• Yenilmez, K. ve Bozkurt, E. (2006). Matematik eğitiminde çoklu zekâ kuramına yönelik öğretmen düşünceleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 90-103.
• Yılmaz, G. ve Fer, S. (2003). Çok yönlü zekâ alanlarına göre düzenlenen öğretim etkinliklerine ilişkin öğrencilerin görüşleri ve başarıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 235-245.