Recommended Bowing Technics for First Year Cello Education at Fine Arts and Sports High Schools and the Reflexion of These Techniques in the Draft Syllabus

Yıl 2010, Cilt: 1 Sayı: 1, 54 - 66, 01.02.2010

Ruken Öztopalan Ruken Öztopalan Ümit İşgörür

Öz

Bowing techniques and their functional operation as implemented
in the syllabus of fine arts and sports high schools until the year
1997 to 2009 in the “Basic Arts Education Syllabus (Cello)” form
the subject of this study. A need analysis of the diverse
approaches discovered through discussions held in regard to the
subject became the basis of an attempt to reflect them in a new, reconfigured
draft of the syllabus. Data for the qualitative and
quantitative findings in this study were collected by means of a
questionnaire distributed among 20 cello faculty members and
teachers. The study was limited to the Aegean Region. All fine
arts and sports high schools, post-secondary departments of music
education and state conservatories in the Aegean Region were
included in the study’s survey group. Contrary to the existing
cello syllabus, this study’s findings suggest that the study of
detache should be approached by forearm exercises in the middle
of the bow on open strings followed by the study of legato using
the whole bow. It was also concluded that it is inappropriate for
the study of staccato technique to take place on the syllabus. In the
study, bowing techniques have been established for first-year (9th
grade) cello lessons at fine arts and sports high schools; while
goals, target behaviours and learning-teaching situations have been
re-organized. It is hoped that this research will be helpful in
shedding light on the study of the cello.

Anahtar Kelimeler

cello education, bowing techniques, draft syllabus.

Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinde Viyolonsel Öğretiminin İlk Yılında Önerilen Yay Teknikleri ve Bu Tekniklerin Program Taslağına Yansıması

Öz

Bu araştırmada, Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri’nin 1997 yılından 2009 yılına kadar uygulamış olduğu “Temel Sanat Eğitimi (ÇalgıViyolonsel) Dersi Öğretim Programı” içinde yer alan yay teknikleri ve bu tekniklerin programdaki işlenişi konu edilmiştir. Konuyla ilgili ihtiyaç analizi doğrultusunda yapılan görüşmeler sonucu ortaya çıkan farklı yaklaşımlar yeni bir program taslağına yansıtılmış ve program yeniden yapılandırılmaya çalışılmıştır. Nitel ve nicel bulguları olan bu araştırmada veriler, 20 viyolonsel öğretim elemanı ve öğretmenine ihtiyaç analizine yönelik uygulanan görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırma Ege Bölgesi ile sınırlıdır. Araştırmanın çalışma grubunu, Ege Bölgesi’nde yer alan tüm Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinde görev yapan viyolonsel öğretmenleri ile Eğitim Fakülteleri Müzik Eğitimi Anabilim Dalları ve Devlet Konservatuvarlarında görev yapan viyolonsel öğretim elemanları oluşturmaktadır. Araştırma bulguları doğrultusunda 1997 yılı viyolonsel öğretim programının tersine, yayın ortasında ön kolu kullanarak detache boş tel çalışmaları ve ardından önerilmektedir. Staccato tekniğinin ise, programda yer alması uygun görülmeyen bir teknik olduğu sonucuna varılmıştır. Araştırmada Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinin birinci yılının (9. sınıf) viyolonsel dersine yönelik kullanılabilecek yay teknikleri belirlenip, hedef ve hedef davranışlar, öğrenme-öğretme durumları yeniden düzenlenmiştir. Araştırmanın viyolonsel öğretimine ışık tutması umulmaktadır

Anahtar Kelimeler

viyolonsel öğretimi, yay teknikleri, program taslağı

Kaynakça

• Bilen, S. (1995). İşbirlikli Öğrenmenin Müzik Öğretimi ve Güdüsel Süreçler Üzerindeki Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Civan, K. (2006). Anadolu Güzel Sanatlar Liselerindeki Müzik Bölümü Öğrencilerinin Müzik Öğretmenliği Mesleğine Yönelik Tutumları. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Çilden, Ş. (2006, Nisan). Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sürecinde Çalgı Eğitiminin Nitelik Sorunlarının İrdelenmesi.
• Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Ünv. Eğt. Fak. Denizli. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/pamukkale/S-Cilden.pdf.
• Demirel, Ö. (2006). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Ekici, T. (2008). Müzik Öğretmeni Yetiştirmede Bireysel Ses Eğitimi Dersine Yönelik Bir Program Geliştirme Çalışması. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Güler, D. (2006, Nisan). Devlet Konservatuvarlarındaki Viyolonsel Eğitim-Öğretim Programlarının Çağdaş Öğretim Programcılık Anlayışına Uygunluğunun İncelenmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Ünv. Eğt. Fak. Denizli. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri.html.
• Millî Eğitim Bakanlığı Güzel Sanatlar Ve Spor Liseleri Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/27260_0.html (29.09.2010)
• Orhan, Ş. (2009). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri (Agsl), Çalgı- Viyolonsel Eğitiminde 9. Sınıflara Yönelik Temel Davranışların Kazandırılması İle İlgili Yaklaşımlar, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 361-366 http://www.kefdergi.com/pdf/cilt17_no1/361.pdf
• Özgün, Ö. (2006). Türkiye’deki Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Müzik Bölümlerinde Viyolonsel Eğitimine Yönelik Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Töreyin A.M. (1999, Nisan). Çağdaş Eğitimde Program ve Ses Eğitimi Programları, I. Ulusal Sanat Eğitimi ve Sorunları Sempozyumu Bildirisi, 18 Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Çanakkale. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/M-Toreyin_5.html
• Türkmen, U. ( 2006, Nisan). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinde Verilmekte Olan Keman Eğitimi Eser Dağarcığı Üzerine Düşünceler Ve Öneriler. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Ünv. Eğt. Fak. Denizli. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/pamukkale/U-Turkmen.pdf
• Uçan, A. (1997). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar-İlkeler-Yaklaşımlar. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.