Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SEGİRNAME’NİN YENİ BİR YAZMA NÜSHASI ÜZERİNE

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 21
https://doi.org/10.38120/banusad.1398367

Öz

İnsan, yaratılışı itibarıyla merak duygusuyla dünyaya gelir. İnsanoğlu daha çok gelecekte gerçekleşecek olaylara, bilinmeyene dönük bir merak duygusu taşır. İnsanların bu duygularını tatmin edebilmek için farklı yol ve yöntemlere başvurduğu görülür. Bu yol ve yöntemlerin başında da fal gelir. Türk edebiyatından fal türündeki ilk eser, Uygurlar döneminde 9. yüzyılda yazıldığı düşünülen Irk Bitig’dir. İnsan vücudunun çeşitli yerlerinde meydana gelen seğirmelerin gelecekte yaşanacak olumlu ya da olumsuz çeşitli hadiselere işaret ettiğine dönük yorumları içeren hem manzum hem de mensur yazılan seğirname adı verilen eseler de bir tür fal karakteri gösterir.
Seğirnamelerin yurt içi ve yurt dışı çeşitli kütüphanelerde çok sayıda nüshası bulunmaktadır. Çalışmanın konusunu teşkil eden seğirnamelerden biri de Tübingen Eberhard Karls Üniversitesi Kütüphanesi Ma VII 11’de kayıtlı mecmua içindedir. Çalışmada, Tübingen Eberhard Karls Üniversitesi Kütüphanesinde bulunan seğirname nüshası, bu konuyla ilgili yapılacak çalışmalara katkı sağlamak amacıyla çeviriyazıyla Latin harflerine aktarılmış ve kaynakçada seğirnameyle ilgili verilen eserler taranarak vücuttaki seğiren organların dizini çıkarılmıştır.

Etik Beyan

Çalışma etik kurul izni gerektirmemektedir.

Kaynakça

  • Aydın, M. (1988) ‘Fal’, Diyanet İslam Ansiklopedisi, 12: 134-139, İstanbul: Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Bars, M. E. (2023) “Yeni Bir Karşılaştırmalaı Seğirname Nüshası Üzerine Değerlendirmeler”, Akra Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi, 29 (11): 95-110.
  • Daşdemir, Ö. (2016) “İngiltere Kütüphanelerinde Kayıtlı Dört Seğirname Üzerine”, Dede Korkut, 11: 19-46.
  • Ersoylu, H. (1989) “Segir-nâme, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı-Beleleten, 33 (1985): 27-48.
  • Ersoylu, H. (1995). “Segir-nâme II”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı-Beleleten, 40 (1992): 99-145.
  • Gökdemir, A. (2020) “Abdulganî Bin Abdulcelîl Geredevî’nin Risâle-i Segürnâme’si”, Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 44: 45-60.
  • Karatlı, R. (1999) “Türkçe Bir Segir-nâme Üzerine”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı-Beleleten, Türkçe Bir Segirname Üzerine, 47: 89-126.
  • Kayaokay, İ. (2020) “Yeni Bir İhtilâc-Nâme-Segir-Nâme Nüshası Üzerine”, ATLAS Journal International Refereed Journal On Social Sciences, 6(26): 219-239. Kılıç, M. (2018) “Seğir-Nâmeler ve Latif’in Seğir-Nâmesi”, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2): 97-104.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Politika ve Yönetim (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Beytullah Bekar 0000-0002-8372-1190

Okan Celal Güngör 0000-0002-5933-1336

Erken Görünüm Tarihi 30 Haziran 2024
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 30 Kasım 2023
Kabul Tarihi 26 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bekar, B., & Güngör, O. C. (2024). SEGİRNAME’NİN YENİ BİR YAZMA NÜSHASI ÜZERİNE. Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 7(1), 1-21. https://doi.org/10.38120/banusad.1398367