Amaç: Temel stabilizasyon egzersizlerinin, omuz sıkışma sendromu (SIS) olan hastalarda geleneksel omuz egzersizleriyle birlikte
kullanıldığında ağrı ve işlevsellik konusunda ek fayda sağlayıp sağlamadığını araştırmak.
Gereç ve yöntem: SIS'li hastalar rastgele iki gruba ayrıldı; müdahale grubu (n = 38) ve kontrol grubu (n = 38). Her iki gruptaki hastalar
geleneksel bir omuz egzersiz programına katıldı. Müdahale grubu ayrıca 6 hafta süreyle 3 gün / hafta süreyle temel stabilizasyon egzersizlerine
atandı. Ağrının kontrolü için tüm hastaların sadece 3000 mg / güne kadar asetaminofen almasına izin verildi. Görsel analog
ölçek (VAS) (istirahatte, aktivite sırasında ve gece ağrı), omuz hareketleri aralığı (ROM'lar), omuz sakatlığı anketi (SDQ) ve Kaliforniya
Üniversitesi-Los Angeles ölçeği (UCLA) dahil sonuç ölçümleri daha önce değerlendirildi (başlangıç) ve tedaviden sonra (6. hafta).
Bulgular: Çalışmaya toplam 76 hasta (21 E, 55 K, ortalama yaş; 53.7 ± 10.3) alındı. Grupların demografik ve başlangıç klinik özellikleri
gruplar arasında benzerdi (p> 0.05). Her grup içinde, tüm klinik değişkenlerde önemli gelişmeler gözlendi (p <0.001). Gruplar
arasında sonuç skorlarındaki değişikliklerde (başlangıç değerlerine göre) anlamlı farklılık yoktu (p <0.05).
Sonuç: Her iki grupta da ağrı, ROM ve işlevsellik açısından anlamlı iyileşme bulduk. Core stabilizasyon egzersizleri, SIS'li hastalarda
ek fayda sağlamaz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 14 Sayı: 3 |