TARİHSEL VE SOSYOLOJİK BİR DENEYİM OLARAK BİR ARADA YAŞAMA MODELLERİ

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 4, 179 - 190, 30.12.2016

Abdullah Taşkesen , Selman Yarcı

https://doi.org/10.11616/basbed.vi.455414

Öz

Toplumların bir arada yaşama deneyimlerinin sosyolojik arka planını açıklamaya çalışan bir çok yaklaşım bulunmakla birlikte söz konusu literatürde yer alan tartışmaları çokkültürlülük kavramı ekseninde ve iki temel yaklaşım etrafında toplamak mümkündür; bunlar liberal ve komüniteryan yaklaşımlardır. Çokkültürlülük kavramı etrafından şekillenmiş söz konusu literatürde yer alan eksiklikleri gidermeye yönelik çalışmalar halen devam etmektedir. Bu bağlamda elinizdeki çalışmada bir arada yaşama deneyimleri öteki ile kurulan ilişki çerçevesinde ve farkçılık, monizm ve evrenselcilik temel yaklaşımları bağlamında değerlendirilmiştir. Buna göre öteki ile kurulan ilişkinin çokkültürlülük kavramı çerçevesinde ve tarihsel bir deneyim olarak kavranması gerekliliğine vurgu yapılmıştır. Bu bağlamda öncelikle geleneksel toplumlardaki bir arada yaşama deneyimleri ana hatlarıyla incelenmiş ve akabinde modern dönemlerdeki çokkültürlülük tartışmalarının temelleri liberal ve komüniteryan yaklaşımlar çerçevesinde incelenmiştir.

Bu çalışma, öncelikle bir arada yaşama deneyimlerinin tarihsel seyri içerisinde gerçekleşmiş deneyimlerin sosyolojik arka planını ele alarak, günümüz modern toplumlarında deneyimlediğimiz liberal ve komüniteryan yaklaşımlardan farkını, bireyin kültür ve kimliğini konumlandırma şekillerindeki farklılık çerçevesinde ele alarak ve konuyla ilgili gözlem ve literatür taramalarından hareketle açıklamayı hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler

Çokkültürlülük, Liberal Yaklaşım, Komüniteryan Yaklaşım, Bireysellik, Geleneksel Toplum, Modern Toplum

Kaynakça

• Aktay, Y. (2003). “Küreselleşme ve Çokkültürlülük”, Tezkire, Temmuz, s. 54-82.
• Baumann, G. (2006). Çokkültürlülük Bilmecesi. Ulusal, Etnik ve Dinsel Kimlikleri Yeniden Düşünmek. Ankara: Dost.
• Canatan, K. (2004). “Çokkültürlü Toplumlarda Kimlik Tanımları. İkinci Kuşak Türk Gençlerinin Etnik Kimlik Tanımları”. Avrupa Günlüğü, 2004/5, s. 249-286.
• Canatan, K. (2009). Avrupa Toplumlarında Çokkültürcülük: Sosyolojik Bir Yaklaşım. [Elektronik Versiyon] Uluslararası sosyal araştırmalar Dergisi, Volume2/6 Winter: 80-97.
• Doytcheva, M. (2009). Çokkültürlülük. İstanbul: İletişim.
• Kymlicka, W. (1998). Çokkültürlü Yurttaşlık. Azınlık Haklarının Liberal Teorisi. İstanbul: Ayrıntı.
• Nassehi, A. (2011). Soziologie. Zehn Einführende Vorlesungen. Wiesbaden: VS Verlag.
• Parekh, B. (2002). Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek. Kültürel Çeşitlilik ve Siyasi Teori. Ankara: Phoenix.
• Schnapper, D. (2005). Öteki ile İlişki. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Şan, M. K. (2006). “Küreselleşme Çağında Farklılıklar ve Çokkültürlülük Siyaseti”. Avrupa Günlüğü, 2006/8, s. 299-335.
• Taylor, C. (2010). Çokkültürcülük. Tanınma Politikası. İstanbul: YKY.
• Vatandaş, C. (2001). “Tarihsel Bir Deneyim Olarak Çokkültürlülük: İmparatorluklar (Osmanlı Örneği)”. Avrupa Günlüğü, 2001/2, s. 345-352.
• Zizek, S. (2001). “Çokkültürcülük ya da Çokuluslu Kapitalizmin Kültürel Mantığı”. Defter, Yıl: 14, Sayı: 44, s. 144-175.