Öz
17. asrın ünlü şair ve yazarı olan Nâbî’nin manzum ve mensur on eseri bulunmaktadır. Mensur eserlerinden birisi de Veysî’nin Dürretü’t-tâc adıyla şöhret kazanmış olan siyerine yazdığı zeyldir. Bu zeyl iki parçadan oluşmakta olup birincisi H.1095 yılında kaleme alınmış fakat tamamlanamamıştır. Zeylin ikinci parçasının ise Nâbî’nin Halep’ten İstanbul’a döndüğü H. 1123 yılında yazılmış olduğu tahmin edilmektedir. Bu makalede birinci zeylden yirmi yıl sonra Veysî Siyerini tamamlamak amacıyla Nâbî’nin kaleme aldığı zeylin ikinci parçası tahlil edilecektir. Nâbî bu zeylinde birinci zeyli, kendi biyografisi, III. Ahmed ve Silahdar Ali Paşa hakkında önemli bilgiler vermektedir. Bu zeyline birinci zeylinde kaldığı yerden devam etmiş ve Velid bin Ukbe’nin zekat toplamak için Benî Mustalık kabilesine gönderilmesi konusuna kadar siyeri devam ettirmiştir. İkinci zeyl de burada bittiği için siyer zeyli yine yarım kalmıştır.