KUR’AN YORUMLARININ MAHİYETİ ÜZERİNE

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 6, 5 - 18, 30.12.2017

Süleyman Gezer

Öz

Bu çalışma Kur’an yorumlarının mahiyeti üzerine bazı düşünceler içermektedir. İlk dönem

yorum faaliyetlerinin sınırlı bir çerçevede meydana geldiği bilinmektedir. Daha sonraki

yorum faaliyetleri ise hızlı bir şekilde artış göstermiştir. Bu artışın sebebi ise Kur’an

vahyinin Mushaf’a dönüşmesine bağlanmaktadır. Metinleşme aynı zamanda Kur’an’a bir

referans metni olarak bakılmasını hızlandırmıştır. Bundan dolayı müslümanlar tarihten

bu yana kendi kitaplarına dönük birtakım yorumlar geliştirmişlerdir. Bu yorumların denetlenebilmesi

için bazı önkoşulların olması gerekmektedir. Dolayısıyla yorumun, ayetin

sevkedildiği anlam dünyasını zorlamaması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yorum, Yorumların mahiyeti

Kaynakça

• Ateş, Süleyman Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri Ateş, Yeni Ufuklar Neşriyat, ts. Aydar, Hidayet, Genetik Şifre Kopyalama ve Kur’an, Elif Yay., İstanbul 2003. el‐Ayyaşi, Ebu’n‐Nasr Muhammed b. Mesud es‐Selemi es‐Semerkandi, Tefsiru’l-Ayyaşi, Müessetu’l‐A’lemi li’l‐Matbu’at, Beyrut 1991. Baljon, J. M. S., Kur’an Yorumunda Çağdaş Yönelimler, çev.: Şaban Ali Düzgün, Ankara 1994. el‐Câhız, Ebû Osman Amr b. Bahr, el-Beyân ve’t-tebyîn, tahk.: Abdüsselam Muhammed Hârun, Dâru’l‐Cîl, Beyrût ts., Cerrahoğlu, İsmail, Kur’an Tefsirinin Doğuşu ve Buna Hız Veren Amiller, A. Ü. İ. F. Yay., Ankara 1968. Demirci, Muhsin, Tefsir Tarihi, M. Ü. İlahiyat Vakfı Yayınları, İstanbul 2008. Eco, Umberto, Yorum ve Aşırı Yorum, çev.: Kemal Atakay, Can Yayınları, İstanbul 1996. el‐Endulusî, Ebu Hayyan, el-Bahru’l-Muhît, Daru’l‐Kütübi’l‐İlmiyye, Beyrut 1993. Gezer, Süleyman, Sözlü Kültürden Yazılı Kültüre Kur’an, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2008. 􀀱􀀪􀀬􀀯􀀨􀀧􀀝􀀩􀀝􀀨􀀝􀀲􀀧􀀝􀀬􀀾􀀈􀀊􀀯􀀈􀀥􀀭􀀡􀀈􀀥􀀧􀀦􀀈􀀠􀀸􀀩􀀡􀀨􀀈􀀝􀀩􀀧􀀝􀀨􀀝􀀈􀀰􀀡􀀈􀀱􀀪􀀬􀀯􀀨􀀧􀀝􀀨􀀝􀀈􀀨􀀪􀀠􀀡􀀧􀀥􀀩􀀡􀀈􀀞􀀻􀀱􀀻􀀦􀀈 􀀸􀀧􀀴􀀻􀀠􀀡􀀈􀀯􀀱􀀨􀀝􀀦􀀮􀀝􀀠􀀷􀀬􀀾􀀈 􀀕􀀪􀀩􀀯􀀴􀀈 􀀪􀀧􀀝􀀬􀀝􀀦􀀈 􀀞􀀥􀀬􀀈 􀀨􀀻􀀨􀀥􀀩􀀼􀀈 􀀱􀀪􀀬􀀯􀀨􀀯􀀩􀀯􀀩􀀈 􀀩􀀡􀀭􀀩􀀡􀀧􀀈 􀀪􀀧􀀠􀀯􀀵􀀯􀀈 􀀦􀀪􀀩􀀯􀀭􀀯􀀩􀀠􀀝􀀈 􀀷􀀭􀀬􀀝􀀬􀀈 􀀡􀀮􀀨􀀡􀀠􀀥􀀵􀀥􀀈􀀭􀀻􀀬􀀡􀀟􀀡􀀈􀀑􀀯􀀬􀁀􀀝􀀩􀁀􀀠􀀝􀀩􀀈 􀀴􀀡􀀹􀀥􀀮􀀧􀀥􀀈􀀝􀀩􀀧􀀝􀀨􀀧􀀝􀀬􀀈 􀀰􀀡􀀈􀀴􀀝􀀵􀀬􀀷􀀹􀀷􀀨􀀧􀀝􀀬􀀈 􀀱􀀝􀀦􀀝􀀧􀀝􀀨􀀝􀀭􀀷􀀩􀀠􀀝􀀈 􀀞􀀥􀀬􀀈􀀭􀀝􀀦􀀷􀀩􀀟􀀝􀀈 􀀪􀀧􀀠􀀯􀀵􀀯􀀈 􀀠􀀻􀀹􀀻􀀩􀀻􀀧􀀡􀀨􀀡􀀲􀀾􀀈 􀀙􀀻􀀩􀀦􀀻􀀈􀀦􀀯􀀮􀀭􀀝􀀧􀀈 􀀦􀀥􀀮􀀝􀀫􀀧􀀝􀀬􀀷􀀩􀀈 􀀣􀀡􀀩􀀡􀀧􀀧􀀥􀀦􀀧􀀡􀀈 􀀴􀀝􀀵􀀬􀀷􀀿 􀀹􀀷􀀨􀀭􀀝􀀧􀀈 􀀞􀀥􀀬􀀈 􀀠􀀥􀀧􀀈 􀀦􀀯􀀧􀀧􀀝􀀩􀀨􀀝􀀧􀀝􀀬􀀷􀀈 􀀞􀀯􀀈 􀀱􀀝􀀦􀀧􀀝􀀹􀀷􀀨􀀈 􀀞􀀥􀀴􀀥􀀨􀀥􀀩􀀥􀀩􀀈 􀀠􀀝􀀤􀀝􀀈 􀀭􀀝􀀰􀀯􀀩􀀯􀀧􀀝􀀞􀀥􀀧􀀥􀀬􀀈 􀀦􀀷l- 􀀨􀀝􀀦􀀮􀀝􀀠􀀷􀀬􀀾􀀈 􀀑􀀯􀀧􀀧􀀝􀀩􀀷􀀧􀀝􀀩􀀈 􀀠􀀥􀀧􀀈 􀀭􀀝􀀱􀀡􀀭􀀥􀀩􀀠􀀡􀀈 􀀨􀀯􀀤􀀝􀀮􀀝􀀫􀀧􀀝􀀬􀀷􀀩􀀈 􀀯􀀢􀀦􀀯􀀈 􀀴􀀡􀀹􀀥􀀮􀀧􀀥􀀈 􀀝􀀩􀀧􀀝􀀨􀀧􀀝􀀬􀀧􀀝􀀈 􀀞􀀯􀀧􀀯􀀹􀀝􀀬􀀝􀀦􀀈􀀲􀀡􀀩􀀣􀀥􀀩􀀧􀀡􀀹􀀨􀀡􀀦􀀮􀀡􀀠􀀥􀀬􀀾􀀈􀀗􀀡􀀱􀀝􀀈􀀤􀀡􀀬􀀦􀀡􀀭􀀈􀀦􀀡􀀩􀀠􀀥􀀈􀀠􀀯􀀬􀀯􀀨􀀯􀀱􀀧􀀝􀀈􀀦􀀥􀀮􀀝􀀫􀀈􀀝􀀬􀀝􀀭􀀷􀀩􀀠􀀝􀀈 􀀞􀀥􀀬􀀈􀀥􀀧􀀣􀀥􀀈􀀦􀀯􀀬􀀝􀀞􀀥􀀧􀀨􀀡􀀦􀀮􀀡􀀠􀀥􀀬􀀾􀀈􀀘􀀪􀀬􀀯􀀨􀀧􀀝􀀨􀀝􀀈􀀭􀀻􀀬􀀡􀀟􀀥􀀩􀀠􀀡􀀈􀁁􀀉􀀧􀀧􀀝􀀤􀀈􀀦􀀡􀀭􀀥􀀩􀀧􀀥􀀦􀀧􀀡􀀈􀀞􀀸􀀱􀀧􀀡􀀈􀀭􀀸y- 􀀧􀀻􀀱􀀪􀀬􀁂􀀈􀀰􀀡􀀱􀀝􀀈􀁁􀀉􀀧􀀧􀀝􀀤􀀈􀀞􀀯􀀬􀀝􀀠􀀝􀀈􀀹􀀯􀀩􀀝􀀈􀀥􀀹􀀝􀀬􀀡􀀮􀀈􀀡􀀠􀀥􀀱􀀪􀀬􀁂􀀈􀀹􀀡􀀦􀀧􀀥􀀩􀀠􀀡􀀈􀀞􀀥􀀬􀀈􀀱􀀝􀀦􀀧􀀝􀀹􀀷􀀨􀀈􀀭􀀡􀀬􀀣i- 􀀧􀀡􀀨􀀡􀀠􀀡􀀩􀀈 􀁁􀀞􀀡􀀩􀀈 􀀞􀀯􀀈 􀀝􀀱􀀡􀀮􀀮􀀡􀀩􀀈 􀀹􀀯􀀩􀀧􀀝􀀬􀀷􀀈 􀀹􀀯􀀩􀀧􀀝􀀬􀀷􀀈 􀀝􀀩􀀧􀀷􀀱􀀪􀀬􀀯􀀨􀁂􀀈 􀀠􀀥􀀱􀀡􀀩􀀈 􀀞􀀥􀀬􀀈 􀀦􀀥􀀨􀀭􀀡􀀩􀀥􀀩􀀈 􀀤􀀥􀀦􀀨􀀡􀀮􀀈􀀝􀀴􀀷􀀭􀀷􀀩􀀠􀀝􀀩􀀈􀀝􀀱􀀡􀀮􀀧􀀡􀀬􀀥􀀈􀀡􀀧􀀡􀀈􀀝􀀧􀀷􀀫􀀈􀀠􀀡􀀵􀀡􀀬􀀧􀀡􀀩􀀠􀀥􀀬􀀨􀀡􀀭􀀥􀀈􀀦􀀯􀀮􀀭􀀝􀀧􀀈􀀦􀀥􀀮􀀝􀀫􀀈􀀨􀀡􀀢􀀤􀀯􀀨􀀯􀀩􀀝􀀈 􀀠􀀝􀀤􀀝􀀈􀀯􀀱􀀣􀀯􀀩􀀈􀀞􀀥􀀬􀀈􀀱􀀝􀀦􀀧􀀝􀀹􀀷􀀨􀀈􀀪􀀧􀀠􀀯􀀵􀀯􀀈􀀭􀀸􀀱􀀧􀀡􀀩􀀡􀀞􀀥􀀧􀀥􀀬􀀾 􀀈 􀀈 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀈 􀀈 􀀈 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀆 􀀆 􀀆 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀆 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀆 􀀆 􀀆 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀈 􀀆 􀀆 􀀆 􀀆 􀀈 􀀈 KUR’AN YORUMLARININ MAHİYETİ ÜZERİNE 17 Karaman, Hayrettin; Özek, Ali, ‐Heyet‐, Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Açıklamalı Meali, Cidde 1987. Kırca, Celal, Kur’an-ı Kerim ve Modern Bilimler, Marifet Yay., İstanbul 1981. Koç, M. Akif, İsnad Verileri Çerçevesinde Erken Dönem Tefsir Faaliyetleriİbn Ebi Hatim Tefsir Örneğinde Bir Literatür İncelemesi, Kitâbiyât, Ankara 2003. el‐Kurtubî, Ebû Abdulah Muhammed b. Ahmed el‐Ensârî, el-Câmi’ li ahkâmi’l- Kur’an, Dâru’l‐Kitabi’l‐Arabî, Beyrût 1986. el‐Maturidi, Ebu Mansur Muhammed b. Muhammed, Tevilatu’l-Kur’an, tahk.: H. İbrahim Kaçar, Bekir Topaloğlu, Mizan Yay., İstanbul 2006. el‐Merağî, Ahmed Mustafa, Tefsiru’l-Meraği, yy., 1946. el‐Mevdûdî, Ebû’l Al’â, Tefhîmu’l-Kur’an, çev.: Muhammed Han Kayanî ve Diğerleri, İstanbul 1996. Mukatil b. Süleyman, Tefsiru Mukatil b. Süleyman, tahk.: Ahmet Ferit, Daru’l‐Kutubi’l‐İlmiyye, Beyrut 2003. Parlak, Salih, Bilgi Toplumuna Doğru Kur’an-ı Kerim’in Meal Tefsiri, 2001 Yayınları, İstanbul 2001. et‐Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr, Câmiu’l-beyân an te’vîli âyi’l- Kur’an, Dâru’l Kütübi’l‐İlmiyye, Beyrût 1992. Yazır, Elmalılı M. Hamdi, Hak Dini Kur’an Dili, Azim Dağıtım, İstanbul, ts. Yıldırım, Suat, Peygamberimizin Kur’an’ı Tefsiri, Kayıhan Yay., İstanbul 1983.