Uluslararası mal satımına ilişkin sözleşmeler, sözleşmenin tarafları olan alıcı ve satıcı açısından çeşitli haklar ve yükümlülükler doğurur. Uluslararası nitelik taşıyan satım sözleşmelerine dair devletlerin iç hukuk kurallarının birbirleriyle uyumlu olmaması, çeşitli sorunların doğumuna neden olmaktadır. Söz konusu sorunları gidermek amacıyla uluslararası alanda ortak bir hukuksal zemin oluşturma çabaları sonucu “Uluslararası Mal Satım Sözleşmeleri Hakkında Birleşmiş Milletler Antlaşması” ortaya çıkmıştır. Günümüzde 95 ülkenin taraf olduğu Antlaşma, Türkiye’de 1 Ağustos 2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Dört kısımdan ve 101 maddeden oluşan Viyana Satım Antlaşması’nın, üçüncü kısmı esas olarak alıcı ve satıcının haklarını ve yükümlülüklerini, bununla birlikte sözleşmeye aykırı tutumlarla ilgili düzenlemeleri içermektedir. Viyana Satım Antlaşması md.53 alıcıya ait yükümlülükleri ana hatlarıyla ifade etmiş ve alıcıya “semeni (bedeli) ödemek” ve “malları teslim almak” şeklinde iki temel yükümlülük yüklemiştir. Türk Borçlar Kanunu md.232 de benzer şekilde alıcıya satılanın “bedelini ödeme” ve “satılanı devralma” şeklinde iki asli edim yükümlülüğü yüklemiştir. Söz konusu bu iki yükümlülük, bünyesinde birden çok hukuksal işlemi barındırmaktadır.
Bu çalışma, uluslararası bir satım sözleşmesinde, alıcının asli edim yükümlülükleri özelinde, Viyana Satım Antlaşması hükümleri ile TBK hükümlerinin karşılaştırılmasına ilişkindir.
Uluslararası Viyana Satım Antlaşması CISG Satım Sözleşmeleri Türk Borçlar Kanunu TBK Alıcı Asli Edim Yükümlülükleri Karşılaştırma International Vienna Sale Conventıon Sale Conventions Turkish Code of Obligations Buyer Primary Obligations Comparison.
According to their self-characteristics, contracts for the international sale of goods bring and raise some rights and obligations to the parties, which are dubbed as buyers and sellers. For the contracts that are conducted internationally, the contradictions and non-contractual provisions that stem from the parties' national legislation lead to several problems. In order to solve such problems, the "United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods" is prepared to establish a legal basis for the contracts. Today, the Convention, which 95 states are party as of today, was ratified on 1 August 2011 by Turkey. The Vienna Sales Convention is comprised of four sections and 101 articles, which mainly regulate the rights and obligations of the buyer and seller parties and the breach of the contract. In article 53 of the Convention, the buyer's obligations are outlined, and it is stated that the buyer must "pay the price" for the goods and "take delivery of them" as required by the contract and by the Convention. Similarly, the Turkish Code of Obligations art.232 imposes two primary obligations on the buyer as "paying the price" and "taking over the sold".
This study addresses primary obligations and attitudes regarding the buyer's breach of contract and the seller's remedies under the articles of "Vienna Sales Convention" by comparing related articles of the "Turkish Code of Obligations".
International Vienna Sale Conventıon Sale Conventions Turkish Code of Obligations Buyer Primary Obligations Comparison.
Uluslararası Viyana Satım Antlaşması CISG Satım Sözleşmeleri Türk Borçlar Kanunu TBK Alıcı Asli Edim Yükümlülükleri Karşılaştırma International Vienna Sale Conventıon Sale Conventions Turkish Code of Obligations Buyer Primary Obligations Comparison.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 27 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 2 Sayı: 1 |