Menkul Kıymet Yatırımcıların Risk Alma Eğilimleri

Yıl 2021, , 261 - 287, 31.08.2021

Abdülkadir Kaya

https://doi.org/10.46520/bddkdergisi.987443

Cited By: 4

Öz

Finansal yatırım kararlarının en önemli faktörlerinin başında gelen risk kavramının bir
göstergesi olarak Risk İştahı Endeksi, Merkezi Kayıt Kuruluşu tarafından farklı yatırımcı
türleri için hazırlanmaktadır. Bu çalışmada Yabancı, Yerli, Yerli Gerçek ve Yerli Tüzel yatırımcı
risk iştahı endeksleri arasındaki ilişki incelenmiştir. 04.01.2008-07.08.2020 dönemi
haftalık verileri ile oluşturulan VAR modelleri ile analizler gerçekleştirilmiştir. Değişkenlerin
uzun dönemde birlikte hareket ettikleri, tüm risk iştahı endeksi çiftlerinin birbiri ile
karşılıklı nedenselliğe sahip olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca değişkenlerin yaklaşık iki
haftalık sürede % 3,5’luk şoklarla etkili olduğu ve tüm yatırımcı türlerinin Yabancı Yatırımcı
risk iştahından ortalama % 80 civarında etkilendiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Risk iştahı endeksi, Borsa İstanbul, Granger nedensellik

Risk Taking Tendencies of Securities Investors

Öz

Anahtar Kelimeler

Risk iştahı endeksi

Kaynakça

• 1. Aaron, M., ve Illing, M.A. (2003). Brief Survey of Risk-Appetite Indexes, Bank of Canada Financial System Review,
• 2. Akdağ, S. ve İskenderoğlu, Ö. (2019). Risk İştahı Endeksinin Markov Rejim Modeli ile İncelenmesi: Türkiye Örneği. Ege Akademik Bakış, 19 (2): 265-275.
• 3. Akıncı, G.Y., Akınca, M. ve Yılmaz, Ö. (2014). Finansal Gelişmişliğin Makroekonomik Belirleyicileri: Türkiye İçin Bir VAR Modeli. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 6 (1): 1-15.
• 4. Altay, E. ve Yaşar Akçalı, B. (2012). İMKB’de Yatırımcı Risk İştahı ile Borsa Krizleri Arasındaki İlişkinin Analizi. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 6 (1): 45-79.
• 5. Anbar, A. ve Eker, M. (2009). Bireysel Yatırımcıların Finansal Risk Algılamalarını Etkileyen Demografik ve Sosyoekonomik Faktörler. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (9): 129–150.
• 6. Ang, A., Hodrick, R. J., Xing, Y., ve Zhang, X. (2006). The Cross-Section Of Volatility And Expected Returns. The Journal of Finance, 61(1): 259–299.
• 7. Ang, A., Hodrick, R. J., Xing, Y., ve Zhang, X. (2009). High İdiosyncratic Volatility And Low Returns: International and Further US Evidence. Journal Of Financial Economics, 91(1): 1–23.
• 8. Baker, M., ve Wurgler, J. (2006). Investor sentiment and the cross-section of stock returns. The Journal of Finance, 61(4): 1645–1680.
• 9. Bali, T. G., ve Cakici, N. (2008). Idiosyncratic Volatility and The Cross Section of Expected Returns. Journal of Financial and Quantitative Analysis, 43(1): 29–58.
• 10. Bayazıt Hayta, A. (2014). Bireysel Yatırımcıların Finansal Risk Algısına Etki Eden Psikolojik Önyargılar. TSA, 18 (3): 329-352.
• 11. Bolak, M. (2004). Risk ve Yönetimi. Birsen Yayınevi. İstanbul.
• 12. Brown, D. P., ve Ferreira, M. A. (2016). Idiosyncratic Volatility of Small Public Firms And Entrepreneurial Risk. Quarterly Journal of Finance, 6(1): 1–59.
• 13. Brown, G. W., ve Cliff, M. T. (2004). Investor Sentiment and The Near-Term Stock Market. Journal of Empirical Finance, 11(1): 1–27.
• 14. Charemza, W.W. ve Deadman, D.F. (1993). New Directions in Econometric Practice. UK: Edward Elgar Publishing
• 15. Chua, C. T., Goh, J., ve Zhang, Z. (2010). Expected Volatility, Unexpected Volatility, And The Cross-Section Of Stock Returns. Journal of Financial Research, 33(2): 103–123.
• 16. Çelik, S., Dönmez, E. ve Acar, B. (2017). Risk İştahının Belirleyicileri: Türkiye Örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı 10: 153-162.
• 17. Dickey D.A. ve Fuller,W.A. (1981). Likelihood Ratio Statistics For Autoregressive Time Series With A Unit Root. Econometrica, 49: 1057-1072.
• 18. Dickey, D.A. ve Fuller, W.A. (1979). Distribution of The Estimators for Autoregressive Time Series With A Unit Root. Journal of the American Statistical Association, 74: 427-431.
• 19. Fama, E.F. ve French, K.R. (2015). A Five Factor Asset Pricing Model. Journal of Financial Economics, 116(1): 1-22.
• 20. Fettahoğlu, S. (2019). Relationship Between Credit Default Swap Premium and Risk Appetite According to Types of Investors: Evidence From Turkish Stock Exchange. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 84: 265-278.
• 21. Fu, F. (2009). Idiosyncratic Risk and The Cross-Section of Expected Stock Returns. Journal of Financial Economics, 91(1): 24–37.
• 22. Granger, C.W.J. (1969). Investigating Causal Relations by Econometric Models ve Cross-Spectral Methods. Econometrica, 37 (3): 424-438.
• 23. Gu, M., Kang, W., & Xu, B. (2018). Limits of Arbitrage and İdiosyncratic Volatility: Evidence From China Stock Market. Journal of Banking & Finance, 86: 240–258.
• 24. Hermosillo, B.G. (2008). Investors’ Risk Appetite and Global Financial Market Conditions Prepared by Brenda González-Hermosillo. IMF Working Paper. Monetary and Capital Markets Department: 1-78.
• 25. Hillson, D. ve Murray, R. (2011). Using Risk Appetite And Risk Attitude To Support Appropriate Risk Taking: A New Taxonomy And Model. Journal of Project, Program & Portfolio Management, 2 (1): 29-46.
• 26. Hur, J., Pettengill, G., & Singh, V. (2014). Market States and The Risk-Based Explanation of The Size Premium. Journal of Empirical Finance, 28: 139–150.
• 27. İskenderoğlu, Ö. ve Akdağ, S. (2019). Risk İştahı ile Petrol Fiyatları, Döviz Kuru, Altın Fiyatları ve Faiz Oranları Arasında Nedensellik Analizi: Türkiye Örneği. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 20 (1): 1-14.
• 28. Kaya, A. (2019). Stres, Yönetimi Ve Finansal Stres. Kriter Yayınevi. İstanbul.
• 29. Kök, D. ve Uyğur, M. E. (2014). Finansal Piyasalarda Fiyat Etkileşimi: BİST 100 ve Seçilmiş Finansal Göstergeler İçin VAR Analizi. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi, 1 (1): 1-23.
• 30. Kumar, Manmohan S. ve Avinash Persaud (2002). Pure Cointagion and Investors’ Shifting Risk Appetite: Analytical Issues and Empirical Evidence. International Finance, 5(3): 401-426.
• 31. Liu, M.H., Margaritis, D. ve Tourani-Rad, A. (2012). Risk Appetite, Carry Trade and Exchange Rates. Global Finance Journal, 23: 48–63.
• 32. Malkiel, B. G., ve Xu, Y. (2002). Idiosyncratic Risk and Security Returns. University of Texas at Dallas.
• 33. Maraval, A. M. (2017). Indicators of Risk Appetite and Applications in Trading. Department of Mathematics, Imperial College London. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• 34. Misina, M. (2003). What Does the Risk-Appetite Index Measure?. Bank to Canada Working Paper. No: 2003-23.
• 35. Misina, M. (2005). Benchmark Index of Risk Appetite. SRN: https://ssrn.com/ abstract=817445, Erişim Tarihi: 21.12.2020.
• 36. MKK. (2020). Merkezi Kayıt Kuruluşu.
• 37. Qadan, M. (2019). Risk Appetite, İdiosyncratic Volatility and Expected Returns. International Review of Financial Analysis, 65: 1-12.
• 38. Qadan, M. ve Idilbi-Bayaa, Y. (2020). Risk Appetite And Oil Prices. Energy Economics. 85: 1-12.