Bankalarda Terfi Uygulamaları Algısının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma

Yıl 2019, Cilt: 13 Sayı: 2, 161 - 184, 01.12.2019

Ufuk Ünlü

Öz

Örgüte ait en önemli unsurlar arasında yer alan bağlılık ve terfi, örgütte zaman içinde yerleşmiş kültürel değerlere uygun çalışanların örgüte sadakatle bağlanmaları ve bu durumun terfi imkânları ile desteklenmesi kapsamında sürekli etkileşim halindedirler. Bu açıdan terfi uygulamalarının örgütsel bağlılık üzerinde oluşturduğu etkinin, örgütsel başarı ya da başarısızlığın oluşumunda önemli bir yere sahip olduğu söylenebilir. Bu noktadan hareketle çalışmamızın amacı, çalışanların terfi uygulamalarına ilişkin algılarının örgütsel bağlılık üzerine etkisini ölçmektir. Bu amaçtan hareketle yapılan araştırmamızın örneklemini, bankacılık sektöründe faaliyet gösteren özel bir bankanın 207 personeli oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcıların örgütsel bağlılık düzeylerini ölçmek amacıyla Allen ve Meyer tarafından geliştirilen örgütsel bağlılık ölçeği ile Yurteri’nin, terfi yönetimi ve geliştirilmesine yönelik faaliyetlerin etkileri konusunda hazırlanan akademik çalışmasında yer alan terfi ölçeği tercih edilmiştir. Gerçekleştirilen regresyon analizi sonucunda terfi uygulamalarına ilişkin algı ile duygusal bağlılık, devam bağlılığı ve normatif bağlılık arasında anlamlı bir ilişki bulunduğu gözlemlenmiştir. Bu araştırmanın, bağlılığı yüksek, verimli ve etkin çalışanlara sahip olmak isteyen ve bu yönde terfi politikaları oluşturma arzusu taşıyan örgütlere ve bu alanda çalışma yürüten araştırmacılara fayda sağlayacağı değerlendirilmektedir

Anahtar Kelimeler

Bankacılık, Terfi, Örgütsel Bağlılık, Regresyon Analizi

A Study to Determine the Impact of Perception of Promotion Practices in Banks on Organizational Commitment

Öz

A Study to Determine the Impact of Perception of Promotion Practices in Banks on Organizational CommitmentLoyalty and promotion, which are among the most important elements of the organization, are constantly interacting within the scope of the loyalty of the employees who are in compliance with the cultural values established in the organization over time and supporting this situation with the opportunities for promotion. In this respect, the impact of promotion practices on organizational commitment can be said to have an important place in the formation of organizational success or failure. From this point on, the purpose of our study is to measure the impact of employee perceptions of promotion practices on organizational commitment. The sample of our research carried out with this aim consists of 207 personnel of a private bank operating in the banking sector. In order to measure participants’ organizational commitment levels, the organizational commitment scale developed by Allen and Meyer and the promotion scale included in Yurteri’s academic study on the effects of activities for promotion management and development were preferred. As a result of regression analysis, it was observed that there was a significant relationship between perception of promotion practices and emotional commitment, continuation commitment and normative commitment. It is considered that this research will benefit organizations that want to have highly committed, efficient and effective employees and who desire to create promotion policies in this direction, as well as researchers working in this field

Anahtar Kelimeler

Banking, Promotion, Organizational Commitment, Regression Analysis

Kaynakça

• Aksoy, C. (2017). Bankacılık Sektörü Çalışanlarının Örgütsel Adalet ve Örgüt- sel Bağlılık Algılarının Araştırılması. International Journal of Management and Administration. 1(2), (45-52).
• Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1993). Organizational Commitment: Evidence of Career Stage Effects? Journal of Business Research. 26(2). 49-61.
• Allen, N. J. ve Meyer, J. P. ve Smith, C. A. (1993). Commitment to Organiza- tions and Occupations: Extension and Test of a Three- Component Concep- tualization, Journal of Applied Psychology. Journal of Applied Psychology. 78(4). 538-551.
• Bakan, İ. (2011). Örgütsel Bağlılık. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Balay, R. (2001). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Bingöl, D (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi. 7. Baskı, İstanbul: Beta Yayıncı- lık.
• Byrne, Barbara M. (2016). Structural Equation Modeling with AMOS: Basic Concepts, Applications, and Programming. 3rd Edition. New York: Routled- ge.
• Cascio, W., F. (1992). Managing Human Resources: Productivity, Quality Of Work Life, Profits, 3rd Edition. New York: McGraw-Hill Inc.
• Casson, H. N. (2001). İlerle ve İlerlet. İstanbul: Toker Yayınları.
• Celep, C. (2000). Eğitimde Örgütsel Adanma ve Öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çelik Keleş, H. N. (2006). İş Tatmininin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisine İlişkin İlaç Üretim ve Dağıtım Firmalarında Yapılan Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demirel, Y. (2008). Örgütsel Güvenin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi: Tekstil Sektörü Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma”. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 15(2), 179-194.
• Doğan, M. (1996). Doğan Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Doğan, B. (2012). Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Doğan, Ebru Ş. (2013). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Erdoğan, İ. (1994). İşletmelerde Davranış. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağı- tım A.Ş.
• Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Hair, Joseph F. Black, William C., Babin, Barry J. ve Anderson, Rolph E. (2014). Multivariate Data Analysis. 7th Edition. Harlow: Pearson New International Edition.
• Halsey, W. (1988). Macmillan Contemporary Dictionary. First Edition, İstan- bul: Abc Tanıtım Basımevi.
• İmamoğlu, S., Keskin H. ve Erat S. (2004). “Ücret, Kariyer ve Yaratıcılık ile İş Tatmini Arasındaki İlişkiler: Tekstil Sektöründe Bir Uygulama”. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 11(1), 167-176.
• İnce, M. ve Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma. Ankara: Çizgi Kitabevi.
• Kırel, Ç. (1999). “Esnek Çalışma Saatleri Uygulamasında Cinsiyet İş Tatmini İş Bağlılığı İlişkisi”. İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi Dergisi, 2, 115-136.
• Kline, Rex B. (2016). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 4th Edition. New York: The Guilford Press.
• Knoop R. (1995). Relationships Among Job İnvolvement, Job Satisfaction And Organizational Commitment For Nurses. Journal of Psychology Interdis- ciplinary & Applied. 129(6). 643-649.
• Luthans, F. (1995). Organizational Behavior (Seventh Edition). New York: McGraw-Hill Inc.
• Mathieu, John E. ve Zajac, Denis M. (1990). “A Review And Meta-Analysis of The Antecedents, Correlates, and Consequences of Organizational Commit- ment”. Psychological Bulletin, 108(2), 171-194.
• Matzler, K. ve Renzl, B. (2007). Personality Traits, Employee Satisfaction And Affective Commitment. Total Quality Management, 18(5), (589-598).
• Meydan, Cem H. ve Şeşen, Harun (2011). Yapısal Eşitlik Modellemesi: AMOS Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Mowday, R. T.,Porter, L. W. ve Steers, R. M. (1982). Employee-Organization Linkages: Thepsychology of Commitment, Absenteeism, and Turnover. New York: Academic Press.
• Nunnally, Jum C. ve Bernstein, Ira H. (1994). Psychometric Theory. 3rd Editi- on. New York: McGraw-Hill Inc.
• Öztürk, M. (2013). Örgütsel Bağlılık ve Sağlık Çalışanlarının Örgütsel Bağlılık Düzeyleri (Kırklareli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Poloma, M. M. (1993). Çağdaş Sosyoloji Kuramları, Erbaş H. (Çev.), Ankara: Gündoğan Yayınları,.
• Sabuncuoğlu, Ebru T. (2007). Eğitim, Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 7(2), 621-636.
• Schumacker, Randall E. ve Lomax, Richard G. (2010). A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling. 3rd Edition. New York: Routledge.
• Sığrı, Ü. (2007). İş Görenlerin Örgütsel Bağlılıklarının Meyer ve Allen Tipolojisiyle Analizi: Kamu ve Özel Sektörde Karşılaştırmalı Bir Araştırma, Ana- dolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 7(2), (261-278).
• Telman, N. ve Ünsal P. (2004). Çalışan Memnuniyeti. İstanbul: Epilson Yayın- ları.
• Tiyek, R. ve Peker, K. (2015). Örgütsel Etik Davranışlar: Bir Araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi. 6(1). 113-136.
• Toplu, B. Dilek (1998). Kamu Kurum Arşivlerinde Çalışan Personelin İş Tatmi- ni. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Uygur, A. (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Platin Kita- bevi.
• Ünver, Y. (2005). İşletmelerde Kariyer Yönetimi ve Performans Değerlendirme Sistemleri. Yayınlanmamış Dönem Projesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yücel, R. (1997). İnsan Kaynakları Yönetiminde Terfi ve Başarı Değerlendirme. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü- sü.
• Yurteri, M. Kaya (2014). Türkiye’de Faaliyet Gösteren Uluslararası İlaç Firma- larındaki Tıbbi Mümessillere Yönelik Terfi Uygulamaları ile Motivasyon ve Per- formans İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Zengin, İ. (1986). Türk Silahlı Kuvvetlerinde Personel Değerlendirmesi ve Terfi Sistemi. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, TODAİE.
• Wasti, A. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış, Akademisyenler ve Profesyoneller Gözüyle: Türkiyeαde Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları, Türk Psikolog- lar Derneği, 21(1). (201-224).