Bu makalede, 1869 tarihli nizamnamenin nasıl ortaya çıktığını Osmanlı Arşivi'nden temin ettiğim belgelerle anlatmaya, o günlerde İstanbul’da bir çekirdek olarak var olan müzenin istenilen düzeye getirilmesi ve eski eser araştırmalarımın bir kaideye bağlanmasına, dolayısıyla eski eser kaçakçılığının önlemesine yönelik olarak yapılmak istenen girişimleri tespit etmeye ve nizamname hükümlerini irdeleyerek sonuca ulaşmaya çalışacağım.
Konuya ilişkin belgeler, Osmanlı Arşivi'nin İrade-i Şûra-yı Devlet tasnifine kayıtlı, 547 numaralı 8 adet vesika ile Sadaret Mektubi Mühimme Kalemi tasnifinde bulunan 433 numaralı bir vesikadan ve 13.2.1869 tarihli Takvim-i Vakayi gazetesinde yer alan 1869 tarihli Asar-ı Atika Nizamnamesi'nden oluşmaktadır.
In this article, I aim to explain, on the basis of documents obtained from the Ottoman Archives, how the 1869 Regulation on Antiquities emerged; to identify the initiatives undertaken to raise the museum—then existing in Istanbul merely as a nucleus—to the desired level and to establish a formal framework for antiquities research, thereby preventing the illicit trafficking of antiquities; and finally, to arrive at a conclusion through an examination of the provisions of the regulation.
The documents pertaining to the subject consist of eight records numbered 547 preserved in the İrade-i Şûrā-yı Devlet classification of the Ottoman Archives; one document numbered 433 from the Sadaret Mektubi Mühimme Kalemi collection; and the 1869 Regulation on Antiquities (Asar-ı Atika Nizamnamesi) published in the Takvim-i Vakayi newspaper on 13 February 1869.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Genel Türk Tarihi (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2005 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 25 Sayı: 29 |
Dergimizin geçmiş sayılarına ilişkin arşivine ulaşmak için lütfen tıklayınız.
Dergimize makale başvuruları Yayın Takip Sistemi üzerinden gerçekleştirilmektedir.