BibTex RIS Kaynak Göster

HUMAN RESOURCES MANAGEMENT IN MUSEUMS

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 18 - 34, 01.06.2017
https://doi.org/10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34

Öz

The aim of this study is to investigate into the significance and effectiveness of human resources management in museums. The concept, which got into the literature as an understanding of staff management, turned into an approach called human resources. That approach embraces each subject on humans and it aims to contribute to its effectiveness by fulfilling their needs. The productivity of humans adopts acceleration parallel with the increase of productivity among organisations. Employees possess an important role in ensuring the sustainability of organisations. For this reason; recruitment, training programmes, career developments and assigning the employees in accordance with their skills constitute a crucial process of human resources management. Human resources management is important for museums as well as other institutions. Human resources is positioned within the first three heads of management planning made by International Museums Council; however, it functions effectively only at four private museums among other 220. Human resources management process at these four museums can easily compete with leading museums all around the world. When the other 220 museums are concerned, it could be suggested that the human factor is approached only as an administrative element and the understanding of staff management still survives

Kaynakça

  • Akingbola, Kunle (2006) “Strategy and HRM in Nonprofit Organizations: Evidence from
  • Canada”; The International Journal of Human Resource Management, 17 (10), s. 1707-1725.
  • Ambrose, Timothy ve Crispin Paine (2006) Museum Basics, London: Routledge.
  • Boylan, Patrick (2004) “Managing People”, Running a Museum: A Practical Handbook içinde
  • (der. P.J. Boylan), s. 147-160, France: ICOM. Brandel, Gayle A. (2001) “The Truth about Working in Not-for-profit”; CPA Journal, 71(10), s.
  • Byrnes, William J. (2013) Management and the Arts, 4. Baskı, İngiltere: Taylor&Francis.
  • Debra A. McDowell Elected Vice President for Human Resources at the Met (2006, 13 Haziran) The New York Amsterdam News, s. 8.
  • Edson, Gary (2004) “Museum Management”, Running a Museum: A Practical Handbook içinde (der. P.J. Boylan), s. 133-145, France: ICOM.
  • Güler, Ebru Çetin (2006) “İşletmelerin E-İnsan Kaynakları Yönetimi ve E- İşe Alım
  • Süreçlerindeki Gelişmeler”; Ege Akademik Bakış, 6(1), s. 17-23. Güney, Salih (2011) Örgütsel Davranış, Ankara: Nobel.
  • Koçel, Tamer (2011) İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Beta.
  • Köksal, Mustafa (2005) İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: Kocaeli Üniversitesi. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü. http://www. kulturvarliklari.gov.tr/TR,43980/ozel-muzeler.html, 25 Ocak 2017’de erişildi.
  • Mahiroğulları, Adnan (2015) “Sendika-Siyaset İlişkisinin Teorik Çerçevesi ve Günümüzdeki
  • Düzeyi”; Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 1(2), s. 8-23. Radbourne, Jennifer ve Margaret Fraser (1996) Arts Management: a Practical Guide
  • Avustralya: Allen&Unwin. Raipa, Alvydas ve Audrone Pauliukeviciute (2010) “Human Resource Management in the Culture Sector: Problems and Solutions”; Public Administration, 3/4(27/28), s. 85-93.Sandell
  • Richard ve Robert R. Janes (der.) (2007) Museum Management and Marketing, London: Routledge.
  • Şimşek, M. Şerif ve Hüsnü Serdar Öge (2011) İnsan Kaynakları Yönetimi, Konya: Eğitim.
  • Zbuchea, Alexandra (2013) “Human Resources Management in the Education Departments of Museums: A Worldwide Survey”; Management & Marketing Challenges for the Knowledge Society, 8(3), s. 479-510.

MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 18 - 34, 01.06.2017
https://doi.org/10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34

Öz

Bu çalışmanın amacı insan kaynakları yönetiminin müzelerde etkinliğinin ve öneminin araştırılmasıdır. 20. yüzyılın başlarında literatüre personel yönetimi şeklinde giren anlayış, 1980’lerde insan kaynakları yönetimi yaklaşımına dönüşmüştür. İnsanla ilgili her konuyu ele alan yaklaşım, onun gereksinimlerini karşılayarak verimliliğini artırmayı amaçlamaktadır. İnsanın verimliliğinin artışı örgütlerin de verimliğini artırarak paralel bir ivme kaydedecektir. Örgütlerin sürdürülebilirliğini sağlamasında çalışanlar kilit role sahiplerdir. Bu nedenle, çalışanların işe alım süreçleri, eğitim programları, kariyer gelişimleri ve yetkinliklerine göre pozisyonlarda çalışmaları insan kaynakları yönetim sürecinin birer parçasıdır. Bütün kurumlarda olduğu gibi müzelerde de insan kaynakları yönetimi önem arz etmektedir. Uluslararası Müzeler Konseyi’nin yönetim planlamasında ilk üçte yer alan insan kaynakları, ülkemizde yer alan 224 özel müzenin sadece 4 tanesinde etkin olarak işlemektedir. Söz konusu 4 müzenin dünyadaki büyük müzelerle rekabet edebilecek nitelikte işleyen insan kaynakları yönetim süreçleri bulunmaktadır. Geri kalan 220 müzede ise insan faktörünün sadece müzede gerekli idari işleri gerçekleştirecek kişiler olarak görüldükleri ve personel yönetimi anlayışının devam ettiği söylenebilir

Kaynakça

  • Akingbola, Kunle (2006) “Strategy and HRM in Nonprofit Organizations: Evidence from
  • Canada”; The International Journal of Human Resource Management, 17 (10), s. 1707-1725.
  • Ambrose, Timothy ve Crispin Paine (2006) Museum Basics, London: Routledge.
  • Boylan, Patrick (2004) “Managing People”, Running a Museum: A Practical Handbook içinde
  • (der. P.J. Boylan), s. 147-160, France: ICOM. Brandel, Gayle A. (2001) “The Truth about Working in Not-for-profit”; CPA Journal, 71(10), s.
  • Byrnes, William J. (2013) Management and the Arts, 4. Baskı, İngiltere: Taylor&Francis.
  • Debra A. McDowell Elected Vice President for Human Resources at the Met (2006, 13 Haziran) The New York Amsterdam News, s. 8.
  • Edson, Gary (2004) “Museum Management”, Running a Museum: A Practical Handbook içinde (der. P.J. Boylan), s. 133-145, France: ICOM.
  • Güler, Ebru Çetin (2006) “İşletmelerin E-İnsan Kaynakları Yönetimi ve E- İşe Alım
  • Süreçlerindeki Gelişmeler”; Ege Akademik Bakış, 6(1), s. 17-23. Güney, Salih (2011) Örgütsel Davranış, Ankara: Nobel.
  • Koçel, Tamer (2011) İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Beta.
  • Köksal, Mustafa (2005) İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: Kocaeli Üniversitesi. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü. http://www. kulturvarliklari.gov.tr/TR,43980/ozel-muzeler.html, 25 Ocak 2017’de erişildi.
  • Mahiroğulları, Adnan (2015) “Sendika-Siyaset İlişkisinin Teorik Çerçevesi ve Günümüzdeki
  • Düzeyi”; Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 1(2), s. 8-23. Radbourne, Jennifer ve Margaret Fraser (1996) Arts Management: a Practical Guide
  • Avustralya: Allen&Unwin. Raipa, Alvydas ve Audrone Pauliukeviciute (2010) “Human Resource Management in the Culture Sector: Problems and Solutions”; Public Administration, 3/4(27/28), s. 85-93.Sandell
  • Richard ve Robert R. Janes (der.) (2007) Museum Management and Marketing, London: Routledge.
  • Şimşek, M. Şerif ve Hüsnü Serdar Öge (2011) İnsan Kaynakları Yönetimi, Konya: Eğitim.
  • Zbuchea, Alexandra (2013) “Human Resources Management in the Education Departments of Museums: A Worldwide Survey”; Management & Marketing Challenges for the Knowledge Society, 8(3), s. 479-510.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Beste Gökçe Parsehyan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Parsehyan, B. G. (2017). MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ. Beykoz Akademi Dergisi, 5(1), 18-34. https://doi.org/10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34
AMA Parsehyan BG. MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ. Beykoz Akademi Dergisi. Haziran 2017;5(1):18-34. doi:10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34
Chicago Parsehyan, Beste Gökçe. “MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ”. Beykoz Akademi Dergisi 5, sy. 1 (Haziran 2017): 18-34. https://doi.org/10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34.
EndNote Parsehyan BG (01 Haziran 2017) MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ. Beykoz Akademi Dergisi 5 1 18–34.
IEEE B. G. Parsehyan, “MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ”, Beykoz Akademi Dergisi, c. 5, sy. 1, ss. 18–34, 2017, doi: 10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34.
ISNAD Parsehyan, Beste Gökçe. “MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ”. Beykoz Akademi Dergisi 5/1 (Haziran 2017), 18-34. https://doi.org/10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34.
JAMA Parsehyan BG. MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ. Beykoz Akademi Dergisi. 2017;5:18–34.
MLA Parsehyan, Beste Gökçe. “MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ”. Beykoz Akademi Dergisi, c. 5, sy. 1, 2017, ss. 18-34, doi:10.14514/BYK.m.21478082.2017.5/1.18-34.
Vancouver Parsehyan BG. MÜZELERDE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ. Beykoz Akademi Dergisi. 2017;5(1):18-34.