In this article, which is written in order to study the treatments of the virtue-oriented ethics concern of the Ancient Age into various cultures, geographies and eras, and the dramatic impact of the paradigm on the concept of justice, the analogy between the virtue inherited from Aristotle and the way of thinking of Nasîruddin Tusî, Kınalızâde Ali and Alasdair MacIntyre. It is questioned that how Tusî and Kınalızâde adapted the virtues into Islamic ethics and possibilities of “re-adoption of the virtue ethics” of MacIntyre; and what it is possible to melt the contemporary and Aristotelian virtues into one pot.
Nasir al-Din al-Tusi Kınalızade Ali Alasdair MacIntyre Aristotle virtue ethics justice.
Antik Çağ’ın erdem merkezli ahlâk anlayışının farklı kültür, coğrafya ve tarihlerde uyarlanma çabası ve paradigmanın adâlet kavramı üzerindeki dramatik etkisini incelemek adına kaleme alınmış bu makalede Aristoteles’ten ilham olunan bir erdemin Nasîruddin Tûsî, Kınalızâde Ali ve Alasdair MacIntyre’ın düşünce dünyalarındaki karşılıkları açıklanmaya çalışılmıştır. Tûsî ve Kınalızâde’nin erdemleri İslâm ahlâkına adaptasyon biçimleri ile MacIntyre’ın “erdem ahlâkına dönüş”ünün imkânı ve günümüz değerlerinin, Aristoteles’in erdemleri ile aynı potada eritmenin ne derecede mümkün olduğu sorgulanmıştır.
Nasîruddin Tûsî Kınalızâde Ali Alasdair MacIntyre Aristoteles erdem ahlâkı adalet.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2 |