Sub-Culture, Language and Local Identity against Urbanity in Global Modernity

Yıl 2015, Sayı: 1, 37 - 72, 01.06.2015

İsmail Gündüz

Öz

Migration from rural towards urban areas started in the
1950s and has continued up to the 2000s in Turkey. A large segment
of the population is stacked during the process of urbanization in
Western Anatolia and Marmara region metropolises. With the improved
transportation facilities and the concentration of job opportunities
in this region has influenced the direction of migration. Who had
migrated to the area in the city faced heaps of culture and different
human relations in the city than in rural area. In addition, they have
conserved their own culture after moving to the city and maintained
meta-morphisly them. In our study internal migration coming from rural
areas to urban society was examined. Also their harmonization
process with the city and what extent they could have preserved their
local culture in the global city have been examined. They have their
own local culture and local identity, which is quite non-dominant in comparison to the modern urban culture to adapt to situations, was investigated.
When viewed from the economic aspect of the subject, we
have found that the group’s economic capacity compared to the city’s
ordinary capacity is far below. This group’s expectation from the city
will be investigated. In addition their efforts to take advantages of the
urban life’s opportunity will be evaluated. In this work, we will examine
how they can retain and sustain group’s sub cultural values and
ethnic languages against modern city’s global cultural values

Anahtar Kelimeler

Global Modernity, Local Identity, Local Language, Urbanization

‘Global Modernite’de Kentlileşme Karşısında Alt Kültür, Dil ve Yerel Kimlik

Öz

Türkiye’de kırdan kente göç 1950’lerde başlamış ve 2000’li yıllara
kadar devam etmiştir. Kentleşme süreci boyunca nüfusun büyük kesimi
Batı Anadolu ve Marmara bölgesindeki metropollere yığılmıştır.
Ulaşım imkânlarının gelişmiş olması ile iş sahalarının bu bölgelerde
yoğunlaşmış olması göçün yönünü etkilemiştir. Bölgeye göç etmiş olan
yığınlar kentte karşılaştıkları kültür ile kentteki insan ilişkilerinin kırsal
kesimdekine göre farklı olduğunu görmüşlerdir. Buna ek olarak kente
taşımış oldukları kendi kültürlerini de korumuş, kentte niteliğini başkalaştırarak
devam ettirmişlerdir. Çalışmamızda küresel kent toplumuna
kırsal kesimden iç göç yoluyla gelen insanların kente uyum süreçleri ile
kentte kendi yerel kültürlerini ne ölçüde koruyarak yaşatabildikleri incelenmiştir.
Kendi yerel kültürleri ile sahip oldukları yerel kimliklerine
kıyasla oldukça baskın olan modern kent kültürüne uyum sağlayabilme
durumları araştırılmıştır. Konuya ekonomik yönden bakıldığında ise,
gelir durumları yaşadıkları bölgenin ortalamasının altında kalan bu grubun
kent hayatıyla ilgili beklentileri ve kentin kendilerine sunmakta olduğu
imkânlardan yararlanabilme çabaları değerlendirilmektedir. Araş-
tırmada bu kişilerin yetişkinleri ile çocuklarının başta yerel dilleri olmak
üzere sahip oldukları yerel kültürel değerleri küresel değerler karşısında
ne ölçüde koruyabildikleri ve sürdürebildikleri incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Global Modernite, Alt Kültür, Yerel Kimlik, Yerel Dil, Kentlileşme