Women's Cooperatives and Branding Strategies for Bee Products

Yıl 2025, Cilt: 5 Sayı: 2, 49 - 58, 19.12.2025

Zeynep Asutay , Oğuz Ayhan Kireçci , Muhammet Yunus Uzun

Öz

This study examines the activities of women’s cooperatives in the beekeeping sector from the perspective of branding and sustainable development. As key actors in rural development, women’s cooperatives contribute not only to economic productivity but also to the advancement of gender equality and environmental sustainability goals. The beekeeping sector, with its nature-based production structure and low capital requirements, facilitates women’s participation in production processes; this, in turn, enables women to generate income, integrate into the local economy, and strengthen their social status.
Research findings indicate that women’s cooperatives are structures that promote not only economic benefits but also social solidarity and environmental awareness. However, difficulties in accessing financial resources and deficiencies in knowledge regarding digital marketing and branding hinder the full realization of their potential. Branding should be addressed as a holistic process encompassing trust, storytelling, and an emphasis on sustainability alongside product quality. The ethical production approach, identified with women’s labor, should be brought to the forefront.
Within this framework, policy recommendations have been developed, including training in digital literacy and e-commerce, support in geographical indication registration processes, access to microfinance mechanisms, and the strengthening of university–cooperative collaborations. Empowering the branding processes of women’s cooperatives in the beekeeping sector will not only contribute to economic growth in rural areas but also foster gender equality, environmental sustainability, and the preservation of cultural identity.
In conclusion, the beekeeping activities of women’s cooperatives hold strategic importance as local carriers not only of economic development but also of social justice, environmental balance, and cultural sustainability.

Anahtar Kelimeler

Kadın kooperatifleri , arıcılık , markalaşma , kırsal kalkınma , sürdürülebilirlik , toplumsal cinsiyet eşitliği

Kadın Kooperatifleri ve Arı Ürünlerinde Markalaşma Stratejileri

Öz

Bu çalışma, kadın kooperatiflerinin arıcılık sektöründeki faaliyetlerini markalaşma ve sürdürülebilir kalkınma perspektifinden ele almaktadır. Kadın kooperatifleri, kırsal kalkınmanın önemli aktörleri olarak hem ekonomik üretkenliğe katkı sağlamakta hem de toplumsal cinsiyet eşitliği ve çevresel sürdürülebilirlik hedeflerine hizmet etmektedir. Arıcılık sektörü, doğa temelli üretim yapısı ve düşük sermaye gereksinimi sayesinde kadınların üretim süreçlerine katılımını kolaylaştırmakta; bu durum, kadınların gelir elde etmesini, yerel ekonomiye entegre olmasını ve sosyal statülerinin güçlenmesini sağlamaktadır.
Araştırma bulguları, kadın kooperatiflerinin yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda sosyal dayanışmayı ve çevresel duyarlılığı artıran yapılar olduğunu göstermektedir. Ancak finansal kaynaklara erişimde yaşanan güçlükler, dijital pazarlama ve markalaşma konularındaki bilgi eksiklikleri, bu potansiyelin tam olarak değerlendirilmesini engellemektedir. Markalaşma, ürün kalitesiyle birlikte güven, hikâye anlatımı ve sürdürülebilirlik vurgusu içeren bütüncül bir süreç olarak ele alınmalı; kadın emeğiyle özdeşleşen etik üretim anlayışı ön plana çıkarılmalıdır.
Bu kapsamda, dijital okuryazarlık ve e-ticaret eğitimi, coğrafi işaret tescili süreçlerinde destek, mikrofinans mekanizmalarına erişim ve üniversite-kooperatif işbirliklerinin artırılması gibi politika önerileri geliştirilmiştir. Kadın kooperatiflerinin arıcılık sektöründe markalaşma süreçlerinin güçlendirilmesi, kırsal alanlarda ekonomik büyümenin yanı sıra toplumsal cinsiyet eşitliği, çevresel sürdürülebilirlik ve kültürel kimliğin korunmasına da katkı sağlayacaktır.
Sonuç olarak, kadın kooperatiflerinin arıcılık faaliyetleri, yalnızca ekonomik kalkınmanın değil; sosyal adalet, çevresel denge ve kültürel sürdürülebilirliğin de yerel taşıyıcısı olarak stratejik bir öneme sahiptir.

Anahtar Kelimeler

Kadın kooperatifleri , arıcılık , markalaşma , kırsal kalkınma , sürdürülebilirlik , toplumsal cinsiyet eşitliği

Kaynakça

• [1] Aksu, H. (2021). Kadın kooperatiflerinin kırsal kalkınmadaki rolü: Türkiye örneği. Ankara: Tarım ve Orman Bakanlığı Yayınları.
• [2] Aksu, H., & Gül, M. (2021). Kadın kooperatiflerinin sürdürülebilir kalkınma hedefleri bağlamında değerlendirilmesi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 13(2), 145–162.
• [3] Bayraktar, D. (2022). Kırsal kadın emeği ve toplumsal cinsiyet rolleri: Türkiye’de kadın kooperatifleri üzerine bir inceleme. Kadın Araştırmaları Dergisi, 5(1), 45–67.
• [4] Birchall, J. (2003). Rediscovering the cooperative advantage: Poverty reduction through self-help. Geneva: International Labour Office.
• [5] Çelik, A., & Demir, E. (2024). Kadın emeği ve markalaşma süreçleri: Arı ürünleri sektöründe sürdürülebilirlik yaklaşımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(3), 220–239.
• [6] Çoban, M. (2020). Sosyal sermaye ve kadın kooperatifleri: Yerel kalkınma perspektifi. Yerel Kalkınma Dergisi, 8(1), 33–51.
• [7] Demir, S. (2021). Kadın arıcılık kooperatiflerinin bölgesel kalkınmadaki rolü: Muğla örneği. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 7(2), 58–74.
• [8] Ecevit, Y., & Toköz, G. (2013). Kadın istihdamı, toplumsal cinsiyet eşitliği ve kalkınma. Ankara: T.C. Kalkınma Bakanlığı.
• [9] FAO. (2021). Beekeeping and sustainable livelihoods. Rome: Food and Agriculture Organization of the United Nations.
• [10] Gökçe, N. (2023). Kadın arıcılık girişimlerinin sürdürülebilir kalkınma hedefleri bağlamında değerlendirilmesi. Kadın ve Toplum Dergisi, 9(1), 115–134.
• [11] Greenpeace. (2021). Arılar ve ekosistem hizmetleri raporu. İstanbul: Greenpeace Akdeniz.
• [12] Kabeer, N. (2012). Gender mainstreaming in poverty eradication and the Millennium Development Goals: A handbook for policy-makers and other stakeholders. London: Commonwealth Secretariat.
• [13] Kaya, B., & Yılmaz, F. (2023). Kadın kooperatiflerinde markalaşma süreçleri ve dijital pazarlama stratejileri. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 201–224.
• [14] KEİG (Kadın Emeği ve İstihdam Girişimi). (2018). Türkiye’de kadın kooperatifleri raporu. İstanbul: KEİG Platformu Yayınları.
• [15] Klein, A.-M., Vaissière, B. E., Cane, J. H., Steffan-Dewenter, I., Cunningham, S. A., et al. (2007). Importance of pollinators in changing landscapes for world crops. Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences, 274(1608), 303–313. https://doi.org/10.1098/rspb.2006.3721
• [16] Külekçi, M. (2021). Kırsal kalkınmada kadın emeği ve sürdürülebilirlik. Kırsal Kalkınma Araştırmaları Dergisi, 5(2), 89–106.
• [17] Mayoux, L. (1995). Beyond naivety: Women, gender inequality and participatory development. Development and Change, 26(2), 235–258.
• [18] OECD. (2020). Gender and rural development: Evidence and best practices. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
• [19] Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: The collapse and revival of American community. New York: Simon & Schuster.
• [20] SERKA (Serhat Kalkınma Ajansı). (2019). Kars-Ardahan-Iğdır kadın kooperatifleri analiz raporu. Kars: SERKA Yayınları.
• [21] Sharma, P. (2020). Women beekeepers and rural transformation: Lessons from India’s Mahila Bee Project. Journal of Rural Development Studies, 14(3), 78–95.
• [22] Ticaret Bakanlığı. (2013). Türkiye’de kooperatifçilik raporu. Ankara: T.C. Ticaret Bakanlığı.
• [23] UNDP. (2020). Human development report 2020: The next frontier—Human development and the Anthropocene. New York: United Nations Development Programme.
• [24] UN Women. (2021). Bee Women Initiative: Empowering rural women through sustainable beekeeping. Nairobi: UN Women Africa Office.
• [25] UN Women. (2022). Progress on the sustainable development goals: Gender snapshot 2022. New York: United Nations.