Öz
Fosil kökenli yakıtların tükenme eğilimi göstermesi ve
yakın gelecekte tükenecek olması, alternatif enerji kaynaklarını
gündeme getirmiştir. Fosil kaynaklı yakıtlardan kaynaklanan çevre
kirliliği her geçen gün artarak küresel ısınmaya dolayısıyla buzulların
erimesine ve deniz seviyesinin yükselmesine sebep olmaktadır. Fosil
yakıtların çevre ve insan sağlığı üzerindeki zararlı
etkilerini azaltmak için bilim insanları ve araştırmacılar temiz,
yenilenebilir ve çevreye duyarlı, enerji kaynaklarını araştırmaya
yönelmiştir. Tüm dünyada olduğu Türkiye’de de ucuz, temiz, potansiyeli
yüksek, çevreye zararı yok denecek kadar az ve yenilenebilir enerji
kaynaklarının başında güneş ve hidroelektrik enerjileri
gelmektedir. Coğrafi konum itibarıyla Türkiye’nin Doğu Anadolu
Bölgesinde bulunan Van ili, bölgenin en fazla güneş alan illerinden biridir.
EİEİ ve Güneş Enerjisi Potansiyel Atlası verileri dikkate alındığında
Türkiye’nin yıllık ortalama toplam güneşlenme süresi 2736,89 saat
olup Van ilinde bu değer 3068,74 saat ile ortalamanın oldukça üstünde
bulunmaktadır. Bununla beraber Van ilinin yüksek rakımlı olması ve
kış aylarında çok yağış almasından dolayı il genelinde yüksek
miktarda akarsular meydana gelmekte ve hidroelektrik enerji potansiyeli artırmaktadır. Van
ilinin mevcut hidroelektrik üretim potansiyeli 62,02 MW olup bu miktar yerel
enerji kaynaklarının %92 sine karşılık gelmektedir. Van ilinin enerji
kaynakları dikkate alındığında güneş ve hidrolik enerji ön plana çıkmaktadır. Güneş
ve hidrolik enerji kaynaklarının temiz, çevreye duyarlı, ekonomik,
yenilenebilir olması özelliklerinden dolayı bu çalışmada Van ilinin güneş ve
hidroelektrik enerji potansiyelleri araştırılarak ilin ekonomisine katkısı
incelenecektir.
Anahtar Kelimeler
Elektrik enerjisi güneş enerjisi hidroelektrik enerji yenilenebilir enerji
Kaynakça
- 1. Varınca K., Gönüllü M.T. 2006. Türkiye’de Güneş Enerjisi Potansiyeli ve Bu Potansiyelin Kullanım Derecesi, Yöntemi ve Yaygınlığı Üzerine Bir Araştırma, I. Ulusal Güneş ve Hidrojen Enerjisi Kongresi, Eskişehir.
- 2. Behçet R. vd.,2013. Adıyaman İlinin Güneş Enerjisi Potansiyeli ve Kullanımı, Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 3,2,52- 67.
- 3. Karaca vd., 2011. Konya Ve Civarının Güneş Potansiyeli Ve Selçuklu Belediyesi Muhtar Evlerinde Güneşten Elektrik Üretim Sistemi Uygulaması, I. Konya Kent Sempozyumu,ss.275-292, Konya.
- 4. http://www.enerjibes.com/vanda-gunes-enerji-santralinden-buyuk-uretim-imkani/ (Erişim Tarihi: 14.08.2018)
- 5. Kırca, V. Ş. Ö., 2012. Su Kaynakları Mühendisliği 4. Hafta-Barajlar. insaat.balikesir. edu.tr/dokumanlar/.../barajlar.pdfSimilar (Erişim Tarihi: 17 Aralık 2012).
- 6. http://www.cw-enerji.com/?p=6629 (Erişim Tarihi: 31.08.2018).
- 7. Çelebi, G., 2002. Bina düşey kabuğunda fotovoltaik panellerin kullanım ilkeleri. Gazi üniv. müh. mim. fak. dergisi, 17(3): 17-33.
- 8. http://adra-sun-enerji.com/nasil-calisir/ (Erişim Tarihi: 18.08.2018).
- 9. Sarıkaya, S., 2010. Güneş Enerjisi Sektörel Analiz Raporu, DAKA. VAN
- 10. http://www.enerjiatlasi.com/sehir/van/ (Erişim Tarihi: 17.08.2018).
- 11. Rüstemli, S., Dincer, F., Dinçadam, F., 2011. Elektrik Enerjisi Üretiminde Güneş Enerjisinin Dünü, Bugünü ve Yarını. Kaynak Elektrik Dergisi, (261): 140-144
- 12. Gökdemir M., Kömürcü M.İ., Evcimen T.U., 2012. Türkiye’de Hidroelektrik Enerji ve Hes Uygulamalarına Genel Bakış, TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası, TMH, 471 (1): 18-26.
- 13. Akpınar A., 2007. Dünya, Avrupa Birliği ve Türkiye’nin Toplam Elektrik ve Hidrolik Enerji Üretim Projeksiyonu, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 107s, Trabzon.
- 14. Uzlu E., Filiz M.H., Kömürcü M.İ., Akpınar A., Yavuz O., 2008. Doğu Karadeniz Havzası’ndaki Küçük Hidroelektrik Santrallerin Durumu, 7. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu UTES’2008, 17- 19 Aralık, İstanbul.
- 15. Acar, E., Doğan, A., 2008, “Türkiye’nin Rüzgar ve Hidroelektrik Enerji Potansiyeli ve Çevresel Etkilerinin Değerlendirilmesi” VII. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu, UTES’2008, 17-19 Aralık 2008, s. 675-682, İstanbul.
- 16. http://www.yegm.gov.tr/document/van.pdf (Erişim Tarihi: 17.08.2018).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Mart 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 31 Ağustos 2018 |
| Kabul Tarihi | 4 Ocak 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |