This study examines the relationship between the time-space experience and social status through the movie In Time, directed by Andrew Niccol and critically examines the basic dynamics of the time-space compression that urban people experience in their daily lives. In the movie, time is transformed from a mere biological phenomenon into a currency and becomes the main element that determines the place of individuals in the social hierarchy. The study analyzes how urban space is shaped within this time-based economy, the restrictions on individuals’ spatial mobility, and the abstraction of social layers through cinematographic signs. The study aims to reveal the critique of the modern capitalist system using time as a tool of power and cinematographic representations of spatial segregation through the relationship between body and space. Due to the scope of the study, firstly the theoretical issues of time-space experience, body-space relationship and time-space compression are discussed theoretically. Then, through the cinematographic space, the theoretical framework is opened to a visually perceptible description. Finally, the life motion and daily rhythm of urban individuals are examined through these evaluations, and the fundamental dynamics of time-space compression are analyzed in the context of social role, space, and status.
Abstraction Time-Space Experience Urban Space organisation Cinematographic Signs
Bu çalışma, Andrew Niccol’un yönettiği Zamana Karşı filmi üzerinden zaman-mekân deneyimi ile toplumsal statü arasındaki ilişkiyi incelemekte ve kentli insanın gündelik yaşamında deneyimlediği zaman-mekân sıkışmasının temel dinamiklerini irdelemektedir. Filmde zaman, salt biyolojik bir olgu olmaktan çıkıp bir para birimine dönüşmekte ve bireylerin toplumsal hiyerarşideki yerini belirleyen ana unsur haline gelmektedir. Çalışmada film üzerinden, kentsel mekânın bu zamana dayalı ekonomi çerçevesinde nasıl şekillendiği, bireylerin mekânsal hareketliliğinin nasıl kısıtlandığı ve toplumsal katmanların sinematografik göstergeler aracılığıyla nasıl soyutlandığı analiz edilmektedir. Çalışma, zamanın bir iktidar aracı olarak kullanılması ve mekânsal ayrışmanın sinematografik temsilleri aracılığıyla modern kapitalist sistemin eleştirisini, beden ve mekân arasındaki ilişki üzerinden ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmanın kapsamı dolayısıyla öncelikle zaman mekân deneyimi, beden mekân ilişkisi ve zaman mekân sıkışması konuları teorik olarak ele alınmaktadır. Ardından sinematografik mekân üzerinden teorik çerçeve görsel düzeyde algılanabilir bir tariflemeye açılmaktadır. Son olarak kentli insanın yaşam devinimi ve gündelik ritmi bu değerlendirmelerle irdelenerek zaman mekân sıkışmasının temel dinamikleri, toplumsal rol, mekân ve statü bağlamında incelenmektedir.
Soyutlama Zaman-Mekan Deneyimi Kentsel Mekan Organizasyonu Sinematografik Göstergeler
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Şehir ve Bölge Planlama Eğitimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Haziran 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 4 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 22 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 4 Sayı: 1 |