Objective: The increase in symmetric (SDMA) and asymmetric dimethyl arginine (ADMA) is associated with endothelial dysfunction. The aim of this study was to evaluate the effect of exercise on ADMA and SDMA levels and related ratios in type 2 DM. Material and Methods: Thirty-six women with type 2 DM and 44 healthy women were recruited to the study. Fourteen and 19 subjects, respectively, attended four-weeks of moderate intensity exercise. Plasma SDMA, ADMA, and L-arginine levels were measured by the HPLC method initially, after the first exercise session, and after one month. Results: All measurements were within the normal range in both groups and did not change significantly immediately after exercise and after the first month. In the healthy group, L-arginine/ADMA and L-arginine/SDMA ratios after one month were significantly higher than the initial values (p<0.022 and p=0.017, respectively). After one month of exercise, L-arginine/ADMA and L-arginine/SDMA ratios increased in diabetics and decreased in healthy subjects when compared to those after the first exercise session (p=0.026 and p=0.037, respectively). Conclusion: We suggest that L-arginine/ADMA and L-arginine/SDMA ratios should be used in spite of absolute values. These molecules have a substantial role in the beneficial effects of exercise in healthy subjects while their role is small in diabetics. Turkish Başlık: Tip 2 Diabetes Mellitusta Egzersizin Adma Düzeyine Etkisi Anahtar Kelimeler: ADMA, arginin, egzersiz, diabetes mellitus tip 2 Amaç: Simetri (SDMA) ve asimetri dimetil argininde (ADMA)artış endotelyal disfonksiyona işaret eder. Bu projenini amacı tip 2 diabetes mellitusta egzersizden sonraki düzeylerini incelemektir. Hastalar ve Yöntemler: Tip 2 DM bulunan 36 kadın ve 44 sağlıklı kadın dahil edildi. Sırasıyla 14 ve 19'u 4 haftalık orta yoğunlukta egzersize alındı. Başlangıçta, ilk egzersiz seansından sonra ve bir ay sonra plazmada SDMA, ADMA ve L-arginin düzeyleri HPLC yöntemiyle ölçüldü. Bulgular: Her iki grupta da tüm ölçümler normal aralıktaydı ve ne egzersizden sonra ne de bir ayın sonunda belirgin olarak değişmedi. Egzersiz yapan sağlıklı grupta bir ayın sonunda L-arginin/ADMA ve L-arginin/SDMA oranları başlangıç değerlerine göre belirgin olarak yüksek bulundu (sırasıyla, p<0.022 ve 0.017). Bir aylık egzersizin sonunda, ilk egzersiz seansı sonundaki değerlere göre oranlar diyabetiklerde arttı ve sağlıklı kişilerde azaldı. Sonuç: Mutlak değerlerden ziyade L-arginin/ADMA ve L-arginin/SDMA oranlarının kullanılması gerektiğini düşünüyoruz. Sağlıklı kişilerde egzersizin yararlı etkileri açısından bu moleküllerin önemli rolü bulunurken diyabetiklerde bu rol çok azdır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 |