BibTex RIS Kaynak Göster

Audiologic Monitoring of Ototoxicity

Yıl 2005, Cilt: 2005 Sayı: 1, 37 - 41, 01.01.2005

Abdullah Taş Recep Yağız

Öz

Ototoxicity can be defined as the capacity of a drug or chemical to cause damage to the inner ear structure and\or function. This phenomenon may involve the cochlea, vestibule or both. The symptoms of ototoxicity include hearing loss, tinnitus, and vertigo. Today, the number of audiologic tests for monitoring ototoxicity has increased. These include conventional audiometry, high frequency audiometry, electrocochleography, otoacoustic emissions (OAEs), and auditory brainstem responses (ABR). In this review, an evaluation of audiometric methods was made for monitoring ototoxicity. Turkish Başlık: Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu Anahtar Kelimeler: Odyoloji/yöntem; işitme eşiği; koklea/ilaç etkisi; kulak/ilaç etkisi; işitme bozuklukları/kimyasal yolla oluşan/tanı; işitme testi; otoakustik emisyon, spontan Ototoksisite, çeşitli terapötik ajanların veya kimyasal maddelerin iç kulak yapılarında veya fonksiyonlarında hasar yaratma etkisi olarak tanımlanabilir. Etkilenen kısım koklea, vestibül veya her ikisi olabilir. Ototoksisitenin başlıca semptomları işitme kaybı, kulak çınlaması, baş dönmesidir. Günümüzde ototoksisitenin monitörizasyonu için mevcut odyolojik yöntemlerin sayısı artmıştır. Bu amaçla konvansiyonel odyometri, yüksek frekans odyometri, elektrokokleografi, otoakustik emisyon (OAE), işitsel beyin sapı yanıtları (ABR) kullanılmaktadır. Bu derlemede ototoksisitenin monitörizasyonunda kullanılan odyometrik yöntemlerin değerlendirilmesi amaçlandı.

Anahtar Kelimeler

Audiology/methods; auditory threshold; cochlea/drug effects; ear/drug effects; hearing disorders/chemically induced/ diagnosis; hearing tests; otoacoustic emissions spontaneous

Kaynakça

  • Mutlu C. Ototoksisite. In: Çelik O, editör. Kulak Burun Boğaz hastalıkları ve baş boyun cerrahisi. İstanbul: Turgut Yayıncılık; 2002. s. 257-70.
  • Akyıldız N. Kulak hastalıkları ve mikrocerrahisi. Cilt 2. Ankara: Bilimsel Tıp Yayınevi; 2002.
  • Ömür M, Dadaş B, editörler. Klinik baş ve boyun anatomisi. Cilt 1. İstanbul: Ulusal Tıp Kitabevi; 1996.
  • Henley CM, Rybak LP. Developmental ototoxicity. Otolaryngol Clin North Am 1993;26:857-71.
  • Wright A, Forge A, Kotecha B. Ototoxicity. In: Kerr AG, Gleeson M, editors. Scott-Brown’s otolaryngolo- gy. Vol. 3, 6th ed. London: Butterworth-Heinemann, Reed Educational and Professional Publishing; 1997. p. 1-36.
  • Rybak LP, Kanno H. Ototoxicity. In: Ballenger JJ, Snow JB, editors. Otorhinolaryngology head and neck surgery. 15th ed. Pennsylvania: Williams & Wilkins; 1996. p. 1102-8.
  • Roland JT, Cohen NL. Vestibular and auditory oto- toxicity. In: Cummings CW, Fredrickson JM, Harker LA, Krause CJ, Richardson MA, Schuller DE, edi- tors. Otolaryngology head & neck surgery. 3rd ed. Vol. 4, St. Louis: Mosby-Year Book; 1998. p. 3186-97.
  • Riggs LC, Matz GJ, Rybak RP, Ototoxicity. In; Bailey BJ, Calhoun KH, editors. Head and neck surgery- otolaryngology. 2nd ed. Philadelphia: Lippincott- Raven; 1998. p. 2165-70.
  • Priuska EM, Schacht J. Mechanism and prevention of aminoglycoside ototoxicity: outer hair cells as targets and tools. Ear Nose Throat J 1997;76:164-6, 168, 170-1.
  • Reddel RR, Kefford RF, Grant JM, Coates AS, Fox RM, Tattersall MH. Ototoxicity in patients receiving cisplatin: importance of dose and method of drug administration. Cancer Treat Rep 1982;66:19-23.
  • Campbell KC, Durrant J. Audiologic monitoring for ototoxicity. Otolaryngol Clin North Am 1993;26:903-14.
  • Valente M, Potts LG, Valente M, French-St George M, Goebel J. High-frequency thresholds: sound suite ver- sus hospital room. J Am Acad Audiol 1992;3:287-94.
  • Dreschler WA, van der Hulst RJ, Tange RA, Urbanus NA. Role of high-frequency audiometry in the early detection of ototoxicity. II. Clinical Aspects. Audiology 1989;28:211-20.
  • Muş N, Yenişehir S, Özkaptan Y. Retrokoklear ABR anormalliklerinin nörofizyolojik temeli. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 1991;1:65-70.
  • Cox C, Hack M, Metz D. Brainstem-evoked response audiometry: normative data from the preterm infant. Audiology 1981;20:53-64.
  • Yücetürk AV. ABR hakkında genel bilgiler. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 1994;2:153-7.
  • Yücetürk AV, İmamoğlu M, Ünlü H. Normal kişiler- de ABR bulguları. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 1994;2:33-6.
  • Muş N, Özdamar Ö. İşitsel beyin sapı cevaplarının normal değişimleri. In: Muş N, Özdamar Ö, editör- ler. İşitsel beyin sapı cevapları. Temel bilgiler ve klinik uygulamaları. Ankara: 1996. s. 69-96.
  • Lutman ME. Diagnostic audiometry. In: Kerr AG, Gleeson M, editors. Scott-Brown’s otolaryngology. Vol. 2, 6th ed. London: Butterworth-Heinemann Reed Educational and Professional Publishing; 1997. p. 1-31.
  • Arman F, Soyuer A: Beyin sapı işitsel uyarılma po- tansiyelleri: Metodoloji ve değerlendirme kriterleri. ORL Stomatoloji Dergisi 1987;1:73-8.
  • Kemp DT. Exploring cochlear status with otoacous- tic emissions. In: Robinette MS, Glattke TJ, editors. Otoacoustic emissions. 2nd ed. New York: Thieme Medical Publishers; 2002. p. 1-47.
  • Hall JW 3rd, Baer JE, Chase PA, Schwaber MK. Clinical application of otoacoustic emissions: what do we know about factors influencing measurement and analysis? Otolaryngol Head Neck Surg 1994; 110:22-38.
  • Johnson KC. Audiologic assessment of children with suspected hearing loss. Otolaryngol Clin North Am 2002;35:711-32.
  • Lonsbury-Martin BL, McCoy MJ, Whitehead ML, Martin GK. Clinical testing of distortion-product otoacoustic emissions. Ear Hear 1993;14:11-22.
  • Harris FP, Probst R. Otoacoustic emissions and audiometric outcomes. In: Robinette MS, Glattke TJ, editors. Otoacoustic emissions. 2nd ed. New York: Thieme Medical Publishers; 2002. p. 213-42.
  • Moulin A, Collet L, Veuillet E, Morgon A. Interrelations between transiently evoked otoacous- tic emissions, spontaneous otoacoustic emissions and acoustic distortion products in normally hear- ing subjects. Hear Res 1993;65:216-33.
  • Plinkert PK, Bootz F, Vossieck T. Influence of static middle ear pressure on transiently evoked otoacous- tic emissions and distortion products. Eur Arch Otorhinolaryngol 1994;251:95-9.
  • Uzun C, Yağız R, Adalı MK, Koten M, Taş A, Küçü- kuğurluoğlu ve ark. Streptomisin ototoksisitesinin monitörizasyonunda transient evoked otoakustik emisyon (TEOAE). Trakya Üniversitesi Tıp Fakülte- si Dergisi 2000;17:155-60.

Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu

Yıl 2005, Cilt: 2005 Sayı: 1, 37 - 41, 01.01.2005

Abdullah Taş Recep Yağız

Öz

Ototoksisite, çeşitli terapötik ajanların veya kimyasal maddelerin iç kulak yapılarında veya fonksiyonlarında hasar yaratma etkisi olarak tanımlanabilir. Etkilenen kısım koklea, vestibül veya her ikisi olabilir. Ototoksisitenin başlıca semptomları işitme kaybı, kulak çınlaması, baş dönmesidir. Günümüzde ototoksisitenin monitörizasyonu için mevcut odyolojik yöntemlerin sayısı artmıştır. Bu amaçla konvansiyonel odyometri, yüksek frekans odyometri, elektrokokleografi, otoakustik emisyon (OAE), işitsel beyin sapı yanıtları (ABR) kullanılmaktadır. Bu derlemede ototoksisitenin monitörizasyonunda kullanılan odyometrik yöntemlerin değerlendirilmesi amaçlandı.

Anahtar Kelimeler

Odyoloji/yöntem işitme eşiği koklea/ilaç etkisi kulak/ilaç etkisi işitme bozuklukları/kimyasal yolla oluşan/tanı işitme testi otoakustik emisyon spontan

Kaynakça

  • Mutlu C. Ototoksisite. In: Çelik O, editör. Kulak Burun Boğaz hastalıkları ve baş boyun cerrahisi. İstanbul: Turgut Yayıncılık; 2002. s. 257-70.
  • Akyıldız N. Kulak hastalıkları ve mikrocerrahisi. Cilt 2. Ankara: Bilimsel Tıp Yayınevi; 2002.
  • Ömür M, Dadaş B, editörler. Klinik baş ve boyun anatomisi. Cilt 1. İstanbul: Ulusal Tıp Kitabevi; 1996.
  • Henley CM, Rybak LP. Developmental ototoxicity. Otolaryngol Clin North Am 1993;26:857-71.
  • Wright A, Forge A, Kotecha B. Ototoxicity. In: Kerr AG, Gleeson M, editors. Scott-Brown’s otolaryngolo- gy. Vol. 3, 6th ed. London: Butterworth-Heinemann, Reed Educational and Professional Publishing; 1997. p. 1-36.
  • Rybak LP, Kanno H. Ototoxicity. In: Ballenger JJ, Snow JB, editors. Otorhinolaryngology head and neck surgery. 15th ed. Pennsylvania: Williams & Wilkins; 1996. p. 1102-8.
  • Roland JT, Cohen NL. Vestibular and auditory oto- toxicity. In: Cummings CW, Fredrickson JM, Harker LA, Krause CJ, Richardson MA, Schuller DE, edi- tors. Otolaryngology head & neck surgery. 3rd ed. Vol. 4, St. Louis: Mosby-Year Book; 1998. p. 3186-97.
  • Riggs LC, Matz GJ, Rybak RP, Ototoxicity. In; Bailey BJ, Calhoun KH, editors. Head and neck surgery- otolaryngology. 2nd ed. Philadelphia: Lippincott- Raven; 1998. p. 2165-70.
  • Priuska EM, Schacht J. Mechanism and prevention of aminoglycoside ototoxicity: outer hair cells as targets and tools. Ear Nose Throat J 1997;76:164-6, 168, 170-1.
  • Reddel RR, Kefford RF, Grant JM, Coates AS, Fox RM, Tattersall MH. Ototoxicity in patients receiving cisplatin: importance of dose and method of drug administration. Cancer Treat Rep 1982;66:19-23.
  • Campbell KC, Durrant J. Audiologic monitoring for ototoxicity. Otolaryngol Clin North Am 1993;26:903-14.
  • Valente M, Potts LG, Valente M, French-St George M, Goebel J. High-frequency thresholds: sound suite ver- sus hospital room. J Am Acad Audiol 1992;3:287-94.
  • Dreschler WA, van der Hulst RJ, Tange RA, Urbanus NA. Role of high-frequency audiometry in the early detection of ototoxicity. II. Clinical Aspects. Audiology 1989;28:211-20.
  • Muş N, Yenişehir S, Özkaptan Y. Retrokoklear ABR anormalliklerinin nörofizyolojik temeli. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 1991;1:65-70.
  • Cox C, Hack M, Metz D. Brainstem-evoked response audiometry: normative data from the preterm infant. Audiology 1981;20:53-64.
  • Yücetürk AV. ABR hakkında genel bilgiler. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 1994;2:153-7.
  • Yücetürk AV, İmamoğlu M, Ünlü H. Normal kişiler- de ABR bulguları. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 1994;2:33-6.
  • Muş N, Özdamar Ö. İşitsel beyin sapı cevaplarının normal değişimleri. In: Muş N, Özdamar Ö, editör- ler. İşitsel beyin sapı cevapları. Temel bilgiler ve klinik uygulamaları. Ankara: 1996. s. 69-96.
  • Lutman ME. Diagnostic audiometry. In: Kerr AG, Gleeson M, editors. Scott-Brown’s otolaryngology. Vol. 2, 6th ed. London: Butterworth-Heinemann Reed Educational and Professional Publishing; 1997. p. 1-31.
  • Arman F, Soyuer A: Beyin sapı işitsel uyarılma po- tansiyelleri: Metodoloji ve değerlendirme kriterleri. ORL Stomatoloji Dergisi 1987;1:73-8.
  • Kemp DT. Exploring cochlear status with otoacous- tic emissions. In: Robinette MS, Glattke TJ, editors. Otoacoustic emissions. 2nd ed. New York: Thieme Medical Publishers; 2002. p. 1-47.
  • Hall JW 3rd, Baer JE, Chase PA, Schwaber MK. Clinical application of otoacoustic emissions: what do we know about factors influencing measurement and analysis? Otolaryngol Head Neck Surg 1994; 110:22-38.
  • Johnson KC. Audiologic assessment of children with suspected hearing loss. Otolaryngol Clin North Am 2002;35:711-32.
  • Lonsbury-Martin BL, McCoy MJ, Whitehead ML, Martin GK. Clinical testing of distortion-product otoacoustic emissions. Ear Hear 1993;14:11-22.
  • Harris FP, Probst R. Otoacoustic emissions and audiometric outcomes. In: Robinette MS, Glattke TJ, editors. Otoacoustic emissions. 2nd ed. New York: Thieme Medical Publishers; 2002. p. 213-42.
  • Moulin A, Collet L, Veuillet E, Morgon A. Interrelations between transiently evoked otoacous- tic emissions, spontaneous otoacoustic emissions and acoustic distortion products in normally hear- ing subjects. Hear Res 1993;65:216-33.
  • Plinkert PK, Bootz F, Vossieck T. Influence of static middle ear pressure on transiently evoked otoacous- tic emissions and distortion products. Eur Arch Otorhinolaryngol 1994;251:95-9.
  • Uzun C, Yağız R, Adalı MK, Koten M, Taş A, Küçü- kuğurluoğlu ve ark. Streptomisin ototoksisitesinin monitörizasyonunda transient evoked otoakustik emisyon (TEOAE). Trakya Üniversitesi Tıp Fakülte- si Dergisi 2000;17:155-60.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Abdullah Taş Bu kişi benim

Recep Yağız Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2005
Yayımlandığı Sayı Yıl 2005 Cilt: 2005 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Taş, A., & Yağız, R. (2005). Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu. Balkan Medical Journal, 2005(1), 37-41.
AMA Taş A, Yağız R. Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu. Balkan Medical Journal. Ocak 2005;2005(1):37-41.
Chicago Taş, Abdullah, ve Recep Yağız. “Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu”. Balkan Medical Journal 2005, sy. 1 (Ocak 2005): 37-41.
EndNote Taş A, Yağız R (01 Ocak 2005) Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu. Balkan Medical Journal 2005 1 37–41.
IEEE A. Taş ve R. Yağız, “Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu”, Balkan Medical Journal, c. 2005, sy. 1, ss. 37–41, 2005.
ISNAD Taş, Abdullah - Yağız, Recep. “Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu”. Balkan Medical Journal 2005/1 (Ocak 2005), 37-41.
JAMA Taş A, Yağız R. Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu. Balkan Medical Journal. 2005;2005:37–41.
MLA Taş, Abdullah ve Recep Yağız. “Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu”. Balkan Medical Journal, c. 2005, sy. 1, 2005, ss. 37-41.
Vancouver Taş A, Yağız R. Ototoksisitenin Odyolojik Monitörizasyonu. Balkan Medical Journal. 2005;2005(1):37-41.