The Prevalence of Pediculus Humanus Capitis and Tinea Capitis Among Elementary School Students in Edirne

Yıl 2005, Cilt: 2005 Sayı: 2, 82 - 87, 01.02.2005

Müşerref Tatman-otkun Müşerref Tatman Otkun Şaban Gürcan Burçin Özer Arzu Ertem Arzu Ertem Nermin Şakru Metin Otkun

Öz

Objectives: In this study, we aimed to determine the prevalences of pediculus humanis capitis and tinea capitis and the causative agents of tinea capitis in elementary school children in Edirne. Materials and Methods: A total of 12,868 students from 34 elementary schools were scanned in April and May 2003. Samples of skin scrapings and hair roots were collected from students with hair and scalp lesions. Specimens were evaluated microscopically by KOH, and were inoculated into agar slants of Sabouraud dextrose agar with cycloheximide. Results: Eggs, nits or adult forms of head lice were detected in 698 (5.4%) students. The prevalence of head lice was significantly higher in girls (10.3%) than in boys (0.9%) (p<0.001). The infestation rate was the lowest below seven years of age (3.4%, p<0.001). Infestation rate was also high in families with low socioeconomic conditions (p<0.001). Tinea capitis was not detected in any of the students. Conclusion: Pediculus humanis capitis was found to continue to be a public health problem in Edirne. The following conclusions were drawn for its eradication: periodic scanning of the students by families, teachers, and health professionals should be implemented; affected children should be properly treated; health facilities should be improved; and continuous education should be given to prevent its spread. Turkish Başlık: Edirne Merkez İlköğretim Okulları Öğrencilerinde Pedikulus Humanus Kapitis ve Tinea Kapitis Sıklığı Anahtar Kelimeler: Çocuk; bit/epidemiyoloji/koruma ve kontrol; pedikülosis; tinea kapitis/epidemiyoloji Amaç: Bu çalışmada Edirne Merkez İlköğretim Okulları öğrencilerinde pedikulus humanus kapitis ve tinea kapitisin görülme sıklığı ve tinea kapitis yapan etkenlerin saptanması amaçlandı. Olgular ve Yöntemler: 2003 yılı Nisan ve Mayıs aylarında Edirne merkezindeki 34 ilköğretim okulunda 12.868 öğrenci tarandı. Saç ve saçlı deride lezyon görülenlerin lezyonlu bölgelerinden, saç teli ve saçlı derilerinden kazıntı örneği alındı. Alınan örneklerden KOH ile direkt mikroskobik inceleme ve sikloheksimidli Sabouraud dekstroz agarda mantar kültürü yapıldı. Bulgular: Toplam 698 (%5.4) öğrencinin başında pedikulusun sirke, nimf veya olgun şekli saptandı. Kız öğrencilerdeki pozitiflik (%10.3) erkek öğrencilerdekinden (%0.9) daha yüksekti (p<0.001). Enfestasyon oranı en az yedi yaş altında (%3.4) bulundu (p<0.001). Sosyo-ekonomik düzeyi düşük ailelerin bulunduğu bölgelerde bitlenme oranı daha yüksekti (p<0.001). Hiçbir öğrencide tinea kapitise rastlanmadı. Sonuç: Pedikulus humanus kapitisin Edirne'de bir halk sağlığı sorunu olmaya devam ettiği görüldü. Eradikasyon için aileler, öğretmenler ve sağlık çalışanları tarafından öğrencilerin periyodik kontrollerinin yapılması, hasta kişilerin tedavi edilmesi, alt yapı hizmetlerinin iyileştirilmesi, etkenden nasıl korunulması gerektiği üzerine sürekli eğitim verilmesinin yerinde olacağı sonucuna varıldı.

Anahtar Kelimeler

Child; lice/epidemiology/prevention and control; pediculosis; tinea capitis/epidemiology

Edirne Merkez İlköğretim Okulları Öğrencilerinde Pedikulus Humanus Kapitis ve Tinea Kapitis Sıklığı

Öz

Amaç: Bu çalışmada Edirne Merkez İlköğretim Okulları öğrencilerinde pedikulus humanus kapitis ve tinea kapitisin görülme sıklığı ve tinea kapitis yapan etkenlerin saptanması amaçlandı. Olgular ve Yöntemler: 2003 yılı Nisan ve Mayıs aylarında Edirne merkezindeki 34 ilköğretim okulunda 12.868 öğrenci tarandı. Saç ve saçlı deride lezyon görülenlerin lezyonlu bölgelerinden, saç teli ve saçlı derilerinden kazıntı örneği alındı. Alınan örneklerden KOH ile direkt mikroskobik inceleme ve sikloheksimidli Sabouraud dekstroz agarda mantar kültürü yapıldı. Bulgular: Toplam 698 (%5.4) öğrencinin başında pedikulusun sirke, nimf veya olgun şekli saptandı. Kız öğrencilerdeki pozitiflik (%10.3) erkek öğrencilerdekinden (%0.9) daha yüksekti (p < 0.001). Enfestasyon oranı en az yedi yaş altında (%3.4) bulundu (p < 0.001). Sosyo-ekonomik düzeyi düşük ailelerin bulunduğu bölgelerde bitlenme oranı daha yüksekti (p < 0.001). Hiçbir öğrencide tinea kapitise rastlanmadı. Sonuç: Pedikulus humanus kapitisin Edirne'de bir halk sağlığı sorunu olmaya devam ettiği görüldü. Eradikasyon için aileler, öğretmenler ve sağlık çalışanları tarafından öğrencilerin periyodik kontrollerinin yapılması, hasta kişilerin tedavi edilmesi, alt yapı hizmetlerinin iyileştirilmesi, etkenden nasıl korunulması gerektiği üzerine sürekli eğitim verilmesinin yerinde olacağı sonucuna varıldı.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, bit/epidemiyoloji/koruma ve kontrol, pedikülosis, tinea kapitis/epidemiyoloji

Kaynakça

• Markel EK, Voge M, John DT. Arthropods and Human Disease. In: Markel EK, Voge M, John DT, editors. Medical parasitology. 8th ed. Philadelphia: WB Saunders Company; 1992. p. 357-88.
• Unat EK, Yücel A, Atlaş K, Samastı M. Unat’ın tıp parazitolojisi, insanın ökaryonlu parazitleri ve bun- larla oluşan hastalıkları. 5. Baskı. İstanbul: Cerrah- paşa Tıp Fak Yayınları 15; 1995. s. 170-82.
• Özcan A, Doğan G, Şenol M, Yakıncı C, Şahin S, Yo- loğlu S. Malatya’da İlkokul öğrencilerinde pedikülo- zis kapitis ve skabies araştırması. Türk Parazitoloji Dergisi 1996;20:61-5.
• Üner A, Özensoy S, Tappeh KH, Akar Ş, Gürüz Y, Kundakçı Ü. İzmir’in Karşıyaka İlçesi İlkokul çocuk- larında bağırsak parazitleri ve baş biti araştırılması. Türk Parazitoloji Dergisi 1997;21:39-43.
• Orhan V, Akısu Ç, Aksoy Ü. İzmir Narlıdere’de sos- yoekonomik farklılığı olan çevre okullarında Pedi- culus capitis yaygınlığı. Türk Parazitoloji Dergisi 2000; 24:264-67.
• Şakru N, Daldal N, Özbilgin A. Bornova Naldö- ken’de bulunan 3 ilkokulda Pediculus humanus ca- pitis yaygınlığının araştırılması. Türk Parazitoloji Dergisi 1995;19:526-30.
• Tanyuksel M, Araz RE, Albay A, Aycicek H. Prevalence and treatment of Pediculus humanus capitis with 1% permethrin and 0.4% d-phenothrin in Turkey. Acta Medica (Hradec Kralove) 2003;46:73-5.
• Kokturk A, Baz K, Bugdayci R, Sasmaz T, Tursen U, Kaya TI, et al. The prevalence of pediculosis capitis in schoolchildren in Mersin, Turkey. Int J Dermatol 2003;42:694-8.
• Kwon-Chung KJ, Bennett JE. Dermatophytoses. In: Kwon-Chung KJ, Bennett JE, editors. Medical mycology. 1st ed. London: Lea & Febiger; 1992. p. 105-61.
• İnci R, Tümbay E, Hilmi Z, Demir O. Batman (Siirt) bölgesi ilkokul çocuklarında Tinea capitis prevalansı ve etkenleri. İnfeksiyon Dergisi 1990;4:111-6.
• İlkit M, Bilgiç İ, Atlı T, Gümüşay T, Akan E. Adana Merkezi’ndeki ilkokul öğrencilerinde tinea capitis prevalansı ve etkenleri. İnfeksiyon Dergisi 1998;12:507-10.
• Steen CJ, Carbonaro PA, Schwartz RA. Arthropods in dermatology. J Am Acad Dermatol 2004;50:819-42.
• Polat E, Çalışır B, Aslan M, İsenkul R, Kutlubay Z, Özdemir H ve ark. Silivri ilçesi ve köylerindeki il- köğretim okullarında bitlenme durumu. Türk Para- zitoloji Dergisi 2000;24:373-5.
• Yücel A, Çalışır B, Polat E, Aslan M, Ünver AC. İs- tanbul’un 6 ilçesinde ilkokul çocuklarında bitlenme sorununun araştırılması. Türk Parazitoloji Dergisi 1994;18:492-7.
• Yazar S, Sülar C, Sevgi İ, Akgündüz N, Çınar MC, Kitapçıoğlu G ve ark. Kemalpaşa’da okullardaki Pe- diculus humanus capitis yaygınlığının araştırılması. Türk Parazitoloji Dergisi 1999;23:273-8.
• Kişioğlu AN, Gökmerdan A. Kayseri Ayşe Baldöktü Çıraklık Eğitim Merkezi’nde Pediculus humanus capitis’in yaygınlığının araştırılması. Türk Parazitoloji Dergisi 1995;19:531-4.