Parameters Causing Difference in Refractive Error Between the Two Eyes in Cases with Anisometropic Amblyopia

Yıl 2006, Cilt: 2006 Sayı: 2, 65 - 69, 01.02.2006

Sinan Dervişoğlu Vuslat Pelitli Gürlü Nazan Erda

Öz

Objectives: Refractive, biometric and topographic parameters of cases of anisometropic amblyopia with and without amblyopia were compared in an attempt to identify the parameters affecting the development of anisometropy. Patients and Methods: 132 eyes from 66 cases with anisometropic amblyopia (26 males, 40 females; mean age 19.4±10.1; range 7-47) were evaluated prospectively. First, the refractive status of all cases was determined by automatic refractometer and the visual acuities with and without correction were determined by the Snellen chart. The cases were classified into two groups, as having anisohypermetropia and anisomyopia, following determination of the corneal parameters with corneal topography and axial length with the A Scan ultrasonography, and the parameters of the eyes with and without ambliyopia were compared. Results: There were statistically significant differences between the two eyes of the cases with anisohypermetropic ambliyopia in terms of spherical value, spherical equivalent, anterior-posterior axial length, vitreous length, total corneal astigmatism, corneal astigmatism in the 3 mm and 5 mm area. Patients with anisomyopia had statistically significant differences between the two eyes in terms of spherical equivalence, cylindrical value, vitreous length, corneal astigmatism in the 3 mm and 5 m area. Conclusion: While axial length and/or corneal astigmatism were responsible for refractive error in cases with anisohypermetropic ambliyopia, only corneal astigmatism was observed to be responsible in cases with anisomyopic amblyopia. Turkish Başlık: Anizometropik Ambliyopi Olgularında İki Göz Arasında Refraktif Kusur Farkına Neden Olan Faktörler Anahtar Kelimeler: Ambliyopi/tanı/fizyopatoloji; anizometropi/fizyopatoloji Amaç: Anizometropik ambliyopi olgularının, ambliyop olan ve olmayan gözlerine ait refraktif, biyometrik ve topografik parametreleri karşılaştırılarak, anizometropi oluşumunda etkili olanlar tanımlanmaya çalışıldı. Hastalar ve Yöntemler: Altmış altı anizometropik ambliyopi olgunun (26 erkek, 40 kadın; ort. yaş 19.4±10.1; dağılım 7-47) 132 gözü çalışmaya alınarak, olgular prospektif olarak değerlendirildi. Olguların tümünün öncelikle otomatik refraktometre ile refraktif durumları objektif olarak saptanarak, Snellen eşeli ile düzeltilmemiş ve düzeltilmiş görme keskinlikleri ölçüldü. Kornea topografisi ile korneaya ait parametreler ve A Scan ultrasonografi ile ön-arka eksen uzunlu ğu elde edildi. Anizohipermetrop ve anizomiyop olmak üzere iki gruba ayrılan olguların ambliyop olan ve olmayan gözlerine ait parametreler karşılaştırıldı. Bulgular: Yapılan istatistiksel değerlendirmede anizohipermetrop ambliyopi olgularında; sferik değer, sferik eşdeğer, ön-arka eksen uzunluğu, total kornea astigmatizması, 3 mm alanda ve 5 mm alanda astigmatizma değerlerinin iki göz arasında istatistiksel olarak anlamlı şekilde farklı olduğu görüldü. Anizomiyoplarda ise, olguların gözleri arasında sferik eşdeğer, silindirik değer, 3 mm alanda ve 5 mm alanda astigmatizma değerleri istatistiksel olarak anlamlı derecede farklıydı. Sonuç: Bulgularımız, anizohipermetropik ambliyopi olgularında refraktif kusur farkından, ön-arka eksen uzunluğu ve/veya kornea astigmatizmasının; anizomiyop ambliyoplarda ise sadece kornea astigmatizmasının sorumlu olabileceğini düşündürmektedir.

Anahtar Kelimeler

Amblyopia/diagnosis/physiopathology; anisometropia/ physiopathology

Anizometropik Ambliyopi Olgularında İki Göz Arasında Refraktif Kusur Farkına Neden Olan Faktörler

Öz

Amaç: Anizometropik ambliyopi olgularının, ambliyop olan ve olmayan gözlerine ait refraktif, biyometrik ve topografik parametreleri karşılaştırılarak, anizometropi oluşumunda etkili olanlar tanımlanmaya çalışıldı. Hastalar ve Yöntemler: Altmış altı anizometropik ambliyopi olgunun (26 erkek, 40 kadın; ort. yaş 19.4±10.1; dağılım 7-47) 132 gözü çalışmaya alınarak, olgular prospektif olarak değerlendirildi. Olguların tümünün öncelikle otomatik refraktometre ile refraktif durumları objektif olarak saptanarak, Snellen eşeli ile düzeltilmemiş ve düzeltilmiş görme keskinlikleri ölçüldü. Kornea topografisi ile korneaya ait parametreler ve A Scan ultrasonografi ile ön-arka eksen uzunluğu elde edildi. Anizohipermetrop ve anizomiyop olmak üzere iki gruba ayrılan olguların ambliyop olan ve olmayan gözlerine ait parametreler karşılaştırıldı. Bulgular: Yapılan istatistiksel değerlendirmede anizohipermetrop ambliyopi olgularında; sferik değer, sferik eşdeğer, ön-arka eksen uzunluğu, total kornea astigmatizması, 3 mm alanda ve 5 mm alanda astigmatizma değerlerinin iki göz arasında istatistiksel olarak anlamlı şekilde farklı olduğu görüldü. Anizomiyoplarda ise, olguların gözleri arasında sferik eşdeğer, silindirik değer, 3 mm alanda ve 5 mm alanda astigmatizma değerleri istatistiksel olarak anlamlı derecede farklıydı. Sonuç: Bulgularımız, anizohipermetropik ambliyopi olgularında refraktif kusur farkından, ön-arka eksen uzunluğu ve/veya kornea astigmatizmasının; anizomiyop ambliyoplarda ise sadece kornea astigmatizmasının sorumlu olabileceğini düşündürmektedir.

Anahtar Kelimeler

Ambliyopi/tanı/fizyopatoloji, anizometropi/fizyopatoloji

Kaynakça

• von Noorden GK. Amblyopia. In: Lampert R, editor. Binocular vision and ocular motility. 6th ed. St Louis: CV Mosby Company; 2002. p. 246-97.
• Rutstein RP, Corliss D. Relationship between ani- sometropia, amblyopia, and binocularity. Optom Vis Sci 1999;76:229-33.
• Townshend AM, Holmes JM, Evans LS. Depth of anisometropic amblyopia and difference in refrac- tion. Am J Ophthalmol 1993;116:431-6.
• Cobb CJ, Russell K, Cox A, MacEwen CJ. Factors influencing visual outcome in anisometropic ambly- opes. Br J Ophthalmol 2002;86:1278-81.
• Holmstrom M, el Azazi M, Kugelberg U. Ophthalmological long-term follow up of preterm infants: a population based, prospective study of the refraction and its development. Br J Ophthalmol 1998;82:1265-71.
• de Vries J. Anisometropia in children: analysis of a hospital population. Br J Ophthalmol 1985;69:504-7.
• Yamashita T, Watanabe S, Ohba N. A longitudinal study of cycloplegic refraction in a cohort of 350 Japanese schoolchildren. Anisometropia. Ophthalmic Physiol Opt 1999;19:30-3.
• Weakley DR Jr. The association between nonstrabis- mic anisometropia, amblyopia, and subnormal binocularity. Ophthalmology 2001;108:163-71.
• Weale RA. On the age-related prevalence of ani- sometropia. Ophthalmic Res 2002;34:389-92.
• Lepard CW. Comparative changes in the error of refraction between fixing and amblyopic eyes dur- ing growth and development. Am J Ophthalmol 1975;80(3 Pt 2):485-90.
• Abrahamsson M, Sjostrand J. Natural history of infantile anisometropia. Br J Ophthalmol 1996; 80:860-3.
• Uretmen O, Pamukcu K, Kose S, Egrilmez S. Oculometric features of hyperopia in children with accommodative refractive esotropia. Acta Ophthalmol Scand 2003;81:260-3.
• Somer D, Budak K, Demirci S, Duman S. Against- the-rule (ATR) astigmatism as a predicting factor for the outcome of amblyopia treatment. Am J Ophthalmol 2002;133:741-5.