Obesity Prevalence in Reproductive Age and Postmenopausal Women Aged Between 20-64 Years in a Semi-urban Area
Öz
Objectives: To determine the prevalence of and risk factors for obesity among reproductive age and postmenopausal women aged between 20-64 years in a semi-urban area. Study Design: In this cross-sectional and analytic study conducted in Urla Health Center District in İzmir, 297 women was selected with systematic sampling method from a total of 3689 women aged 20-64 years. Obesity prevalence was taken as 30%, deviation as 5% and 96.3% of all women (n=286) could be reached. Data were collected through a face to face questionnaire and by body weight and height measurements. Obesity was defined as a body mass index of >30 kg/m2. Results: Among all women, 82.5% were primary school graduates and/or never attended school; 94.4% were not in employment. The prevalence of obesity was 22.2% among women between 20-49 years and 41.1% among women between 50-64 years. All women aged 50-64 years were in menopausal period, and 6 women aged 20-49 years of age were in perimenopausal period. Univariate analysis showed that obesity was significantly associated with age (≥50 years, p=0.004), number of births (≥3 births, p=0.019), having a first degree obese relative (p<0.001), chronic diseases (p=0.034), and consumption of foods rich in carbohydrates (p=0.034). According to multivariate logistic regression analysis which included the above mentioned variables and oral contraceptive use; chronic diseases (p<0.001), obesity in the family (p<0.001) and high consumption of carbohydrate-rich foods (p=0.030) significantly increased obesity. There was no correlation between age and obesiy. Conclusion: It was observed that 25.9% of 20-64 years old women in semi-urban area were obese and obesity increased with age. The genetic and environmental factors, chronical diseases and variables regarding reproductive health affect obesity prevalence. Turkish Başlık: Yarı Kırsal Bir Bölgede 20-64 Yaş Üreme Çağı ve Menopoz Sonrası Kadınlarda Şişmanlık Sıklığı Anahtar Kelimeler: Kadın; obezite/epidemiyoloji Amaç: Çalışmanın amacı yarı kırsal bir bölgede 20-64 yaş arası üreme çağı ve menopoz sonrası dönemdeki kadınlarda şişmanlık sıklığını ve risk faktörlerini belirlemektir. Çalışma Planı: Bu kesitsel, analitik çalışmada İzmir İli Urla Sağlık Ocağı bölgesinde şişmanlık görülme sıklığı %30 ve sapma %5 alınarak 20-64 yaşlarında 3689 kadından 297'si sistematik örnekleme ile seçildi, örneklemdeki kadınların %96.3'üne (n=286) ulaşıldı. Veri yüz yüze görüşülerek anketle ve ağırlık-boy ölçümleri yapılarak toplandı. Şişmanlığı tanımlamak için beden kütle indeksi >30 kg/m2 alındı. Bulgular: Kadınların %82.5'i ilkokul mezunu ve/veya okula gitmemişti, %94.4'ü çalışmıyordu. Yirmi-49 yaş grubu kadınların %22.2'si, 50- 64 yaş grubu kadınların ise %41.1'i şişmandı. Elli-64 yaş kadınların tümü menopoza girmişti, 20-49 yaş kadınlardan altısı menopoza girme dönemindeydi. Tek değişkenli analiz sonuçlarına göre; 50 yaşın üzerinde olan (p=0.004), üç ve üzeri doğum yapan (p=0.019), birinci dereceden akrabasında şişman kişi olan (p<0.001), kronik hastalığı bulunan (p=0.034) ve karbonhidratlı besinleri sık tüketen kadınlar anlamlı olarak daha şişmandı (p=0.034). Yukarda bahsedilen değişkenlerle birlikte oral kontraseptif ilaç kullanımının dahil edildiği çok değişkenli analiz sonucunda; kronik hastalık (p<0.001), ailede şişmanlık (p<0.001) ve karbonhidrattan zengin beslenme (p=0.030) şişmanlık sıklığını anlamlı olarak artırmaktaydı, yaş grubu değişkeni şişmanlığı etkilememekteydi. Sonuç: Yarı kırsal bir bölgedeki 20-64 yaş grubu kadınların %25.9'unun şişman olduğu ve şişmanlığın yaşla arttığı saptandı. Genetik ve çevresel etmenler, kronik hastalık varlığı ve üreme sağlığına ait değişkenlerin şişmanlık sıklığını etkilediği görüldü.
Anahtar Kelimeler
Obesity Prevalence in Reproductive Age and Postmenopausal Women Aged Between 20-64 Years in a Semi-urban Area
Öz
Objectives: To determine the prevalence of and risk factors for obesity among reproductive age and postmenopausal women aged between 20-64 years in a semi-urban area. Study Design: In this cross-sectional and analytic study conducted in Urla Health Center District in İzmir, 297 women was selected with systematic sampling method from a total of 3689 women aged 20-64 years. Obesity prevalence was taken as 30%, deviation as 5% and 96.3% of all women (n=286) could be reached. Data were collected through a face to face questionnaire and by body weight and height measurements. Obesity was defined as a body mass index of >30 kg/m2. Results: Among all women, 82.5% were primary school graduates and/or never attended school; 94.4% were not in employment. The prevalence of obesity was 22.2% among women between 20-49 years and 41.1% among women between 50-64 years. All women aged 50-64 years were in menopausal period, and 6 women aged 20-49 years of age were in perimenopausal period. Univariate analysis showed that obesity was significantly associated with age (≥50 years, p=0.004), number of births (≥3 births, p=0.019), having a first degree obese relative (p<0.001), chronic diseases (p=0.034), and consumption of foods rich in carbohydrates (p=0.034). According to multivariate logistic regression analysis which included the above mentioned variables and oral contraceptive use; chronic diseases (p<0.001), obesity in the family (p<0.001) and high consumption of carbohydrate-rich foods (p=0.030) significantly increased obesity. There was no correlation between age and obesiy. Conclusion: It was observed that 25.9% of 20-64 years old women in semi-urban area were obese and obesity increased with age. The genetic and environmental factors, chronical diseases and variables regarding reproductive health affect obesity prevalence. Turkish Başlık: Yarı Kırsal Bir Bölgede 20-64 Yaş Üreme Çağı ve Menopoz Sonrası Kadınlarda Şişmanlık Sıklığı Anahtar Kelimeler: Kadın; obezite/epidemiyoloji Amaç: Çalışmanın amacı yarı kırsal bir bölgede 20-64 yaş arası üreme çağı ve menopoz sonrası dönemdeki kadınlarda şişmanlık sıklığını ve risk faktörlerini belirlemektir. Çalışma Planı: Bu kesitsel, analitik çalışmada İzmir İli Urla Sağlık Ocağı bölgesinde şişmanlık görülme sıklığı %30 ve sapma %5 alınarak 20-64 yaşlarında 3689 kadından 297'si sistematik örnekleme ile seçildi, örneklemdeki kadınların %96.3'üne (n=286) ulaşıldı. Veri yüz yüze görüşülerek anketle ve ağırlık-boy ölçümleri yapılarak toplandı. Şişmanlığı tanımlamak için beden kütle indeksi >30 kg/m2 alındı. Bulgular: Kadınların %82.5'i ilkokul mezunu ve/veya okula gitmemişti, %94.4'ü çalışmıyordu. Yirmi-49 yaş grubu kadınların %22.2'si, 50- 64 yaş grubu kadınların ise %41.1'i şişmandı. Elli-64 yaş kadınların tümü menopoza girmişti, 20-49 yaş kadınlardan altısı menopoza girme dönemindeydi. Tek değişkenli analiz sonuçlarına göre; 50 yaşın üzerinde olan (p=0.004), üç ve üzeri doğum yapan (p=0.019), birinci dereceden akrabasında şişman kişi olan (p<0.001), kronik hastalığı bulunan (p=0.034) ve karbonhidratlı besinleri sık tüketen kadınlar anlamlı olarak daha şişmandı (p=0.034). Yukarda bahsedilen değişkenlerle birlikte oral kontraseptif ilaç kullanımının dahil edildiği çok değişkenli analiz sonucunda; kronik hastalık (p<0.001), ailede şişmanlık (p<0.001) ve karbonhidrattan zengin beslenme (p=0.030) şişmanlık sıklığını anlamlı olarak artırmaktaydı, yaş grubu değişkeni şişmanlığı etkilememekteydi. Sonuç: Yarı kırsal bir bölgedeki 20-64 yaş grubu kadınların %25.9'unun şişman olduğu ve şişmanlığın yaşla arttığı saptandı. Genetik ve çevresel etmenler, kronik hastalık varlığı ve üreme sağlığına ait değişkenlerin şişmanlık sıklığını etkilediği görüldü.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2006 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 2006 Sayı: 3 |