Türkiye Cumhuriyeti’nin İlk Yıllarında Tarım Politikalarının Belirlenmesinde Oldenburg Raporunun Rolü

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 1, 55 - 77, 08.07.2024

Tuğba Gülen , Güngör Karakaş , Sema Poyraz Can

https://doi.org/10.59128/bojans.1500485

Öz

Cumhuriyetin ilanı ile birlikte Türkiye ekonomisinin yapılanmasında ekonominin bel kemiği olan tarımın gelişmesinde, tarım politikalarının rolü çok önemli olmuştur. Bu çalışmanın amacı, Türk tarımını geliştirmek için Almanya’dan 1928 yılında getirilen bir heyet tarafından hazırlanmış olan, Oldenburg Raporunun, tarım politikalarının belirlenmesindeki rolünü incelemektir. Aslı Almanca olan rapor Dr. Oldenburg başkanlığında hazırlanmıştır. Raporda öne çıkan bazı öneriler şunlardır; tarımsal eğitim sistemi kurulması ve uzmanlaşma, hayvancılığın ve tavukçuluğun geliştirilmesi, etkin su kullanımı, verimlilik, gübreleme ve üretim teknikleri, kooperatifçilik, altyapı yatırımlar ve tarımsal mekanizasyon olarak sıralanabilir. Uzmanların ortak dillendirdiği olumsuzluklar ise bürokratik formaliteler, kabul edilen bütçe miktarının düşürülmesi, çalışmalar için gerekli malzemelerin alınamaması olarak sıralanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Oldenburg Raporu, Tarım Politikaları, Türkiye Cumhuriyeti

The Role of the Oldenburg Report in the Development of Agricultural Policies in the Early Years of the Republic of Türkiye

Öz

With the declaration of the Republic in the development of agriculture, which is the backbone of the economy in the reconstruction of Türkiye’s economy, the role of agriculture policy was very important. The aim of this study is to analyze the role of the Oldenburg Report, prepared by a delegation from Germany in 1928 to develop Turkish agriculture, in the determination of agricultural policies. The report, originally in German, was prepared under the direction of Doctor Oldenburg. Some of the prominent suggestions in the report are; establishment of agricultural education system and specialization development of livestock and poultry, effective water use, productivity, fertilization and production techniques, cooperatives, infrastructure investments and agricultural mechanization. The common problems of the experts are bureaucratic formalities, reducing the amount of budget accepted, and not being able to purchase the necessary materials for the studies.

Anahtar Kelimeler

Oldenburg Report, Agricultural Policies, Republic of Türkiye

Kaynakça

• Acar Utku, A. (2011). Türkiye de Latin Alfabesine Geçiş ve Gazeteler. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1, 5-25.
• Afet, İ. (1982). İzmir İktisat Kongresi. Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:120, Ankara.
• Aktaş, Ü. (2006). Osmanlı Çağı ve Sonrası. Basım Sayısı:2, Sayfa Sayısı:728, ISBN:9759044196, İstanbul.
• Ballı, E. (2015). İttihat ve Terakki’nin Tarım ve Toprak Politikası: Aydın Vilayeti Örneği. Uluslararası İttihatçılar ve İttihatçılık Sempozyumu, Ankara.
• Boratav, K. (2012). Türkiye İktisat Tarihi 1908-2009. Basım Sayısı:16, Sayfa Sayısı:247, ISBN: 978-975-533-393-9, Ankara.
• Çadırci, M. (1997). Tanzimat Döneminde Anadolu Kentlerinin Sosyal ve Ekonomik Yapısı, Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:410, ISBN:975-16-0409-5, Ankara.
• Çelik, A. (1982). Cumhuriyet’in Kuruluş Yıllarında Türkiye’nin Tarımsal Yapısı ve Tarım Politikaları. Atatürk Dönemi Ekonomi Politikası ve Türkiye’nin Ekonomik Gelişmesi Semineri, Ankara.
• Dinler, Z. (2000). Tarım Ekonomisi. Basım Sayısı:5, Sayfa Sayısı:345, ISBN:975-7338-02-8, Bursa.
• Eldem, V. (1994). Harp ve Mütareke Yıllarında Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomisi. Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:255, ISBN:975-16-0648-9, Ankara.
• Erichsen, R. (2015). The Politics Behind Scientific Transfer Between Turkey and Germany in the Case of the "Yüksek Ziraat Enstitüsü" in Ankara. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 55(2), 37-53.
• Erinç, S. (1965). Türkiye’de Toprak Çalışmaları ve Türkiye Toprak Coğrafyasının Ana Çizgileri. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 15, 1-31.
• Gözcü, A. (2018). Atatürk Döneminde Türkiye’de Tarımın Gelişiminde Alman Etkisi. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 18(36), 107-137.
• Gürler, A. Z. (2016). Tarım Ekonomisi ve Politikası. Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:616, ISBN: 978-605-320-391-9, Ankara.
• Gürsoy, B. (1984). 100. Yılında Düyun-u Umumiye İdaresi Üzerinde Bir Değerlendirme, Ord. Prof. Şükrü Baban’a Armağan, Bölüm Sayfaları:17-59.
• Hükümetler, Programları ve Genel Kurul Görüşmeleri (2013). Haz. Dr. İrfan Neziroğlu ve Dr. Tuncer Yılmaz. Cilt 1 – (24 Nisan 1920 – 22 Mayıs 1950), ISBN:9786054700479, Ankara.
• Koçak, C. (2013). Türk Alman İlişkileri 1923-1939. Basım Sayısı:2, Sayfa Sayısı:277, ISBN:9789751603937, Ankara.
• Kodal, T. (2006). Lozan Barış Antlaşması ve Türk Kamuoyu. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 12(64-65-66), 215-244.
• McNeill, W. (2004). Dünya Tarihi, (Çev. Alaeddin Şenel), Basım Sayısı:8, Sayfa Sayısı:950, ISBN:975-533-044-5, Ankara.
• Okçuoğlu, G. ve Önder, İ. (1987). Aşarın Kaldırılması. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 45(1-4), 261-276.
• Özçelik, Ö. ve Tuncer, G. (2007). Atatürk Dönemi Ekonomi Politikaları. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 253-266.
• Saffet K. (2012). Düyun-u Umumiye İdaresi ve İdareyle İlgili Görüşleri. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi,1(2), 39-40.
• Sağlam, Dündar. (1981). Türkiye Ekonomisi: Yapısı ve Temel Sorunları. Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:342, Ankara.
• Şahin, H. (1998). Türkiye Ekonomisi: Tarihsel Gelişimi-Bugünkü Durumu. Basım Sayıs:5, Sayfa Sayısı:420. ISBN: 9786054484041, Bursa.
• T.C. Başvekâlet Muamelat Müdürlüğü. (1928, 01 Nisan). Eğitim ve Öğretimin Islahı İçin Uzman Olarak Getirtilen Prof. Hekehaimrat Oldenburg'un Kadrosunun Tasdiki. Kutu No: 28, Gömlek No: 19, Sıra No: 6, TCCDAB Cumhuriyet Arşivi, Ankara.
• T.C. Başvekâlet Muamelat Müdürlüğü. (1928, 30 Eylül). Ziraat Uzmanları Heyeti’nin Türkiye’deki Çalışmaları Hakkında Rapor. TCCDAB Cumhuriyet Arşivi, Kutu No: 185, Gömlek No: 275, Sıra No: 6, TCCDAB Cumhuriyet Arşivi, Ankara.
• T.C. Başvekâlet Muamelat Müdürlüğü. (1930, 08 Ekim). Adapazarı Tohum Islah İstasyonu Ziraat Uzmanı Herr Kılaye'nin Çalışma Süresinin Uzatılması ve Ücretinin Artırılması. Kutu No: 16, Gömlek No: 62, Sıra No: 18, TCCDAB Cumhuriyet Arşivi, Ankara.
• Tezel, Y. (2001). Cumhuriyet Döneminin İktisadi Tarihi. Basım Sayısı: 4, Sayfa Sayısı:552, ISBN:975-333-018-9, İstanbul.
• Tokdemir, E. (1988). Türkiye’de Tarımsal Yapı, 1923-1933. Basın Sayısı:1, Sayfa Sayısı:230. İstanbul.
• Türkiye Cumhuriyeti Devlet Yıllığı 1928-1929 (1929). İstanbul: İstanbul Devlet Matbaası.
• Wildmann, H. (1981). Atatürk Üniversite Reformu. Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:296, İstanbul.
• Yavuz, B. (1994). Kurtuluş Savaşı Döneminde Türk-Fransız İlişkileri. Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:196, ISBN:975-16-0627-6, Ankara.
• Yenel, O. (2010). Ulusların Zenginliği ve Uygarlığı: Eğitim Boyutu, Basım Sayısı:1, Sayfa Sayısı:100, ISBN:9789944889476, İstanbul.