The Relationship Between Violence and Mood Disorder: A Review

Yıl 2020, Cilt 3, Sayı 6, 51 - 66, 01.07.2020

Nuray SARP KULKARA Dilara GÜLLÜ Funda KIVRIKOĞLU

Öz

Violence, aggression and offensiveness are the concepts that are both intriguing and confusing for the researchers. In addition to the confusion about these concepts, the relationship between these concepts and psychological disorders – especially mood disorders- are still recently being discussed. Some data claim, people with psychological disorders are more offensive, and according to opposing claims, psychological disorders are not a solid reason for violence and offensiveness. In this study, the aim is to review the current data and research on mood disorders and their relationship with violence. According to reviewed articles, mood disorders, comorbidities and the starting time of the disorder are the factors that affect the violence acts. Moreover, the researches supports that the substance and alcohol dependency is significantly linked to violent behavior.

Anahtar Kelimeler

Violence, Aggression, Offensiveness, Mood Disorders

Şiddet ve Duygudurum Bozukluğu İlişkisi: Bir Gözden Geçirme

Öz

Şiddet, agresyon ve saldırganlık geçmişten günümüze araştırmacıların dikkatini çeken kavramlardır. Bu kavramlar çoğunlukla birbirlerinin yerine ve yanlış kullanılmaktadır. Şiddet, agresyon ve saldırganlık; ilişkileri, türleri açısından kafa karışıklığına neden olmaktadır. Bu kavramsal kargaşanın yanı sıra, psikolojik bozukluklar, özelinde de duygu durum bozuklukları ile ilişkisi konusunda tartışmalar hala devam etmekte ve araştırmacılar çeşitli bulgular elde etmektedirler. Bazı görüşler psikolojik bozukluğu olan kişilerin saldırgan olduğu yönünde veri sunarken bazıları ise psikolojik bozuklukların şiddet ve saldırganlık için bir kanıt oluşturmadığını göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, duygu durum ve duygu durumun şiddet ile ilişkisini araştıran güncel araştırmaları derlemek ve verileri sunmaktır. Bu makalede birçok farklı örneklem grubuyla yapılmış olan araştırmalar incelenmiştir. İncelenen bu makaleler sonucunda şiddet davranışını göstermede duygu durum bozukluğu yaşayan kişilerin sahip oldukları eş tanıların ve hastalığın yakın geçmişte başlamasının, şiddet davranışını artıran önemli faktörler arasında olduğunu göstermektedir. Tüm bunlara ek olarak şiddet davranışı ile madde ve alkol bağımlılığının anlamlı ölçüde ilişkili olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Şiddet, Agresyon, Saldırganlık, Duygudurum Bozuklukları

Kaynakça

• Arıcak, T., Siyahhan S., Uzunhasanoğlu, A., Sarıbeyoğlu, S., Çıplak, S., Yılmaz N., ve Memmedov, C. (2008) Cyberbullying among Turkish Adolescents. Cyberpsycology and Behavior 11(3), 253-261.
• Arıcak, T. (2009) Psychiatric symptomatology as a predictor of cyberbullying among university students. Eurasian Journal of Educational Research, 34, 167-184.
• Assareh, M., Ebrahimi, M. R., Rakhshani, T., ve Rai, A. R. (2016). Homicide offending and its main determinants in patients with schizophrenia or bipolar mood disorders. Archives of Psychiatry and Psychotherapy, 18(3), 27–31. http://doi.org/10.12740/APP/64041
• Ateşçi, F., Kuloğlu, M., Tezcan, E., ve Yıldız, M. (2000). İntihar girişimi olan bireylerde birinci ve ikinci eksen tanıları. Klinik Psikiyatri Dergisi, 5, 22-27.
• Ayan, S. (2006). Şiddet ve fanatizm. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(2), 191-209.
• Backman, C., Secord, W., ve Paul, F. (1974). Social psychology. Mcgraw-Hill Tokyo.
• Belete, H., Mulat, H., Fanta, T., Yimer, S., Shimelash, T., Ali, T., ve Tewabe, T. (2016). Magnitudeandas sociated factors of aggressive behaviour among patients with bipolar disorder at amanual mental specialized hospital, out patient department, addis ababa, ethiopia:cross-sectional study. BMC Psychiatry, 16(1), 443.
• Sayıl, I. ve Berksun, E. O. (1998). Depresyon ve intihar. Psikiyatri Dünyası, 2, 52-56.
• Bui, L., Ullrich, S. ve Coid, J. W. (2016). Screening formental disorder using the UK national off enderassessment system. The Journal of Forensic Psychiatry & Psychology, 9949(July), 1–16. http://doi.org/10.1080/14789949.2016.1208263.
• Cambell, A. ve Muncer, S. (1990). Cousses of crime, uncervering a lay model. Criminal Justice And Behavior, 17, 4.
• Camcıoğlu, T. H., Oncü, F., Şüküroğlu, S., Ger, M. C., ve Uygur, N. (2014). The effect of the socio demographic and the socio economic factors on criminal behavior of malepatients with a bipolar I disorder. Türk Psikiyatri Dergisi, 25(3), 163–70. http://doi.org/10.5080/u7658
• Corrigan, P. W., ve Watson, A. C. (2005). Findings from the National Comorbidity Survey on the frequency of violent behavior in individuals with psychiatric disorders. Psychiatry Research, 136(2–3), 153–162. http://doi.org/10.1016/j.psychres.2005.06.005
• Côté, G. ve Hodgins, S. (1990). Co-occurring mental disorders among criminal offenders. Bulletin of the American Academy of Psychiatry & theLaw, 18(3), 271–281.
• Cüceloglu, D. (1991). İnsan ve davranışı, 2. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Deaux, K., Dane, F.C. ve Wrightsman, L. S. (1993). Social Psychology in the 90’s, 6 Edition. California: Brooks / Cole Publishing Company.
• Denmark, F. L., Krauss, H. H., Wesner, R. W., Midlarsky, E. ve Gielen, U. P. (2005). Violence in schools; Cross-national and cross-cultural perspectives. New York: Springer Science.
• Dilbaz, N. (1999). Şiddet riskinin değerlendirilmesi ve saldırgan hastaya yaklaşım, Klinik Psikiyatri, 2, 179-188.
• Douglas, K. S. ve Skeem J. L. (2005). Violence risk assessment: Getting specific about being dynamic. Psychology, Public Policy, and Law, 11)3), 347–383.
• Dumais, A., Lesage, A. D., Alda, M., Rouleau, G., Dumont, M., Chawky, N., ve Turecki, G. (2005). Risk factors forsuicide completion in major depression: A case-controlstudy of impulsive and aggressive behaviors in men. American Journal of Psychiatry, 162(11), 2116–2124. http://doi.org/10.1176/appi.ajp.162.11.2116
• Dursun, Y. (2011). Şiddetin İzini Sürmek: Şiddet Nedir? Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 1-18.
• Efilti, E. (2006). Orta öğretim kurumlarında okuyan öğrencilerin saldırganlık denetim odağı ve kişilik özelliklerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya
• Elvan, E., ve Kelleci, M. (2012). Psikiyatri kli̇ni̇ği̇nde yatan bi̇r grup hastada saldırganlığın potansiyeli̇ ve etkileyen bazı etmenler. Ejmanager.Com,1(May,2011),7-15.Retrievedfromhttp://www.ejmanager.com/mnstemps/34/34-1366637301.pdf
• Ergil, D. (2001). Şiddetin kültürel kökenleri. Bilim ve Teknik, 399, 40-41.
• Erten, Y. ve Ardalı, C. (2001). Saldırganlık, şiddet ve terörün psikososyal yapıları. Cogito, 6-7, 143-154.
• Fazel, S., Langstrom, N., Hjern, A., Grann, M., ve Lichtenstein, P. (2009). Schizophrenia, substance abuse, and violent crime. Jama, 301(19), 2016–2023. http://doi.org/10.1001/jama.2009.675
• Fazel, S., Lichtenstein, P., Grann, M., Goodwin, G. M., ve Langström, N. (2010). Bipolar disorder and violent crime: new evidence from population-based longitudinal studies and systematic review. Archives of General Psychiatry, 67(9), 931–938.
• Feldmann, T. B. (2001). Bipolar disorder and violence. The Psychiatric Quarterly, 72(2), 119–29.
• Garno, J. L., Gunawardane, N., ve Goldberg, J. F. (2008). Predictors of trait aggression in bipolar disorder. Bipolar Disorders, 10(2), 285–292.
• Garver, N. (1972). “On violence”, PhilosophicalIssues: A contemprorary Introduction (ed. James Rachels, Frank A. Tillman), New York: Harper&rowpublishers. Geçtan, E. (2002). Psikanaliz ve sonrası, İstanbul: Metis Yayınları.
• Genovese, T.,Dalrymple, K., Chelminski, I., ve Zimmerman, M. (2017). Subjective anger and overt aggression in psychiatric out patients. Comprehensive Psychiatry, 73, 23–30. http://doi.org/10.1016/j.comppsych.2016.10.008
• Güler, N., Tel, H., ve Özkan T. F. (2005). Kadının aile içinde yaşanan şiddete bakışı. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 27(2), 51-56.
• Hajji, K., Marrag, I., Ben Soussia, R., Fathallah, S., ve Nasr, M. (2016). Mentally ill patients who committed sexual and physicalassaults: A study about 37 cases of expert is ereports. European Psychiatry, 33, S459. http://doi.org/10.1016/j.eurpsy.2016.01.1669
• Hatipoğlu, Ü. S. (2010). Başkent üniversitesi öğrencilerinde flört şiddeti prevalansı anketi. Uzmanlık Tezi, Başkent Üniversitesi, Ankara.
• Haskan, A. Ö. ve Yıldırım, İ. (2014). Ergenlerde şiddet eğilimi, yalnızlık ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 157-168.
• Kandemirci, D. ve Kağnıcı D. Y. (2014). Kadına yönelik aile içi şiddetle baş etme: Çok boyutlu bir inceleme. Türk Psikoloji Yazıları, 17(33), 1-12.
• Kaymak, Ö. S. (2004). Aile içinde öfke ve saldırganlığın yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 27-39.
• Kilpatrick, D. G., Ruggiero, K. J., Acierno, R., Saunders, B. E., Resnick, H. S., ve Best, C. L. (2003). Violence and risk of PTSD, major depression, substance abuse/dependence, and comorbidity: Results from the National Survey of Adolescents. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 71(4), 692–700. http://doi.org/10.1037/0022-006X.71.4.692
• Kocacık, F., (2001). Şiddet olgusu üzerine. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2 (1), 1-7.
• Köknel, Ö. (1995). Kisilik: Kaygıdan mutluluğa, (13. Basım), İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Krug, E. G., Mercy, J. A., Dahlberg, L. L., ve Zwi, A. B. (2002). The world report on violence and health. Lancet, 360(9339), 1083–1088.
• Lorenz, K. (1996). Saldırganlığın spontanlığı. Cogito, 6-7, 165-168.
• Mondin, T. C., Cardoso, T. D. A., Jansen, K., Konradt, C. E., Zaltron, R. F., Behenck, M. D. O., ve Silva, R. A. Da. (2016). Sexual violence, mood disorders and suicide risk: a population-based study. Ciência & SaúdeColetiva, 21(3), 853–860.
• Mosses, R. (1996). Şiddet nerede başlıyor? Cogito, 6-7, 23-28.
• Özerkmen, N. (2012). Toplumsal olgu olarak şiddet, Akademik Bakış Dergisi, 28, 1-19.
• Page, A. Z. ve İnce M. (2008). Aile içi şiddet konusunda derleme. Türk Psikoloji Yazıları 11(22), 81-94.
• Patterson, C. H. (1974). Relationship conseling and psychoterapy. New York: Harper & Row Publishers.
• Perroud, N., Baud, P., Mouthon, D., Courtet, P., ve Malafosse, A. (2011). Impulsivity, aggression and suicidal behavior in unipolar and bipolar disorders. Journal of Affective Disorders, 134(1–3), 112–118. http://doi.org/10.1016/j.jad.2011.05.048
• Phelan, J. C., Pescosolido, B. A., Martin, J. K., Long, J. S., Medina T. R., ve Link, B. G. (2010). “A Disease Like Any Other”? A Decade of Change in Public Reactions to Schizophrenia, Depression, and Alcohol Dependence. Am J Psychiatry 167(11), 1321-1330.
• Polat, O. (2014). Klinik adli tıp, 7. baskı, Seçkin yayınları, pp.112-117.
• Polat, O. (2015). Şiddet. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Pulay, A. J., Dawson, D., Hasin, D. S., Goldstein, R. B., Ruan, W. J., Pickering, R. P., ve Grant, B. F. (2008). Violent behavior and DSM-IV psychiatric disorders: results from the national epidemiologic survey on alcohol and related conditions. The Journal of Clinical Psychiatry, 69(1), 12–22.
• Ruback, R. B., Clark, V. A., ve Warner, C. (2014). Why Are Crime Victims at Risk of Being Victimized Again? Substance Use, Depression, and Offending as Mediators of the Victimization–Revictimization Link. Journal of Interpersonal Violence, 29, 157–185. http://doi.org/10.1177/0886260513504626
• Saygılı, S. ve Aliustaoğlu, F. S. (2009). Şiddet içerikli suç işleyen kadın olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi, 23(1), 24-29.
• Swanson, J. W., Estroff, S. E., Swartz, M. S., Borum, R., Lachicotte, W. S., Zimmer, C., ve Wagner, R. (1997). Violence and severe mental disorder in clinical and community populations: The effects of psychotic symptoms, comorbidity, and lack of treatment. Psychiatry, 60(1), 1–22. http://doi.org/10.1521/00332747.1997.11024781
• Swartz, M. S., Swanson, J. W., Hiday, V. A., Borum, R., Ryan Wagner, H., ve Burns, B. J. (1998). Violence and severe mental illness: The effects of substance abuse and nonadherencetomedication. American Journal of Psychiatry, 155(2), 226–231. http://doi.org/10.1176/ajp.155.2.226
• Tezcan, M. (1996). “Bir Şiddet Ortamı Olarak Okul”. Cogito, 6-7, 105-108.
• Tuzgöl, M. (2000). Ana- bana tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 14, 39-48.
• Yılmaz, B. (2011). Şiddetin psikolojisi. Türkiye Klinikleri Journal of Psychiatry Special Topics, 4(2), 8-13.
• Güneri Yöyen, E. (2017). Şiddet türleri ve kişilik özellikleri. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 1(1): 35-50.
• WHO(2002),http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf. Erişim Aralık 2018.
• WHO (2010), http://www.who.int/gho/women_and_health/violence/non_partner_sexual/en/. Erişim Eylül 2018.
• WHO (2012), http://www.who.int/gho/violence/prevalence/en/. Erişim Eylül 2018
• WHO(2013),http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/85239/9789241564625_eng.pdf;jsessionid=F5D5AF2D1BBC9F9512C28D879AAA8A33?sequence=1. Erişim Eylül 2018.
• WHO (2014), http://www.who.int/gho/violence/prevalence/en/index1.html. Erişim Eylül 2018
• WHO (2018), http://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/suicide. Erişim Eylül 2018
• Wolf, R.,Daichman, L., Benett, G. (2002) Abuse of theelderly. In World Report on ViolenceandHealth (Eds EG Krug, LL Dahlberg, JA Mercy, AB Zwi, R Lozano):125-127.