Turkey, Germany and India Health System: A Comparative Analysis

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 16, 209 - 218, 31.07.2019

Nüket Kırcı Çevik , Onur Yüksel

Öz

As
of 2003, Turkey has entered into a reformative process of change in health
field. The aim of this study is to examine the current state of the health
system in Turkey on the basis of 2000-2015 period in comparison with selected
countries. Based on the country classification in Roemer M.’s (1991) study,
Germany and India were selected among the welfare-oriented countries to be
compared with Turkey. Turkey, India, and Germany are presented with both
demographic and health indicators in the study. The data concerning basic
health indicators of the period 2000-2015 reveals that there were developments
in Turkey’s general health system and health indicators. When compared to
Germany, which is a country with a strong health system and high welfare
standards, Turkey seems not to have reached the general health system and basic
health indicators of that country. However, Turkey has been found out as having
better standards in terms of health indicators than India which is described as
“bright spot” in the global plan and has the seventh largest economy of the
world but lagging behind Germany in terms of economic development level. In the
light of the data analyzed, it has been found out that Turkey has not reached
the health standards of developed countries while it has better health
indicators than the developing ones.

Anahtar Kelimeler

Germany, India, Health Reform, Health System

Türkiye, Almanya ve Hindistan Sağlık Sistemleri: Karşılaştırmalı Bir Analiz

Öz

Türkiye,
2003 yılından bu yana sağlık alanında reform niteliği taşıyan bir dönüşüm
süreci içerisine girmiştir. Bu çalışmanın amacı, sağlık sistemindeki mevcut
durumu 2000 ve 2015 dönemini esas alarak seçilmiş ülke örnekleriyle birlikte
karşılaştırmalı olarak incelemektir. Türkiye ile karşılaştırılmak üzere,
Roemer, M. (1991) çalışmasında öne sürülen ülkeler sınıflaması baz alınarak
refah yönelimli ülkeler kategorisinden Almanya ve Hindistan seçilmiştir.
Çalışmada, Türkiye, Almanya ve Hindistan örneğinde hem demografik hem de sağlık
verileri göstergelerle sunulmuştur. Temel sağlık göstergelerine ilişkin veriler
incelendiğinde 2000-2015 döneminde Türkiye’nin genel sağlık sisteminde ve
sağlık göstergelerinde gelişmeler olduğu tespitine varılmıştır. Türkiye,
Almanya ile karşılaştırıldığında; genel sağlık sistemi ve temel sağlık
göstergeleri açısından bu ülke standartlarını yakalayamadığı anlaşılmıştır.
Türkiye, Hindistan ile karşılaştırıldığında ise; temel sağlık göstergeleri
açısından daha iyi standartlara sahip olduğu görülmüştür. Genel bir
değerlendirmeyle, Türkiye’nin sağlık sisteminin gelişmiş ülke sağlık sistemleri
standardına henüz erişemediği gelişmekte olan ülke sağlık sistemlerine kıyasla
ise dahi iyi temel sağlık göstergelerine sahip olduğu kanısına varılmıştır.  

Anahtar Kelimeler

Sağlık Göstergeleri, Almanya, Hindistan, Sağlık Sistemi

Kaynakça

• Akdağ, R. (2008). Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı İlerleme Raporu. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Yayını.
• Atasever, M. (2014). Türkiye Sağlık Hizmetlerinin Finansmanı ve Sağlık Harcamalarının Analizi 2002-2013 Dönemi. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.
• Bhatia, M. (2015). The German health care system, 2015. International profiles of health care systems.
• Blümel, M., & Busse, R. (2015). The German health care system, 2015. International profiles of health care systems, 69-76.
• Cevahir, E. (2016). Türkiye'de Sağlık Sisteminin Dönüşümü: Toplumsal Yansıma Örnekleri. İstanbul: Kibele Yayınları.
• Demirci, B. (2015). Sağlık Hizmetlerinde Dönüşüm: Sağlıkta Dönüşüm Programı (SDP) Nasıl Bir Sistem Getiriyor ?. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(30), 122-135.
• DPT (1963). Birinci Beş Yıl Kalkınma Planı. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
• DPT (1968). İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
• Esmail, N. (2014). Health Care Lessons from Germany. In: Lessons From Abroad a Series on Health Care Reform. Fraser Institute.
• İstanbulluoğlu, H., Güleç, M., & Oğur, R. (2010). Sağlık Hizmetlerinin Finansman Yöntemleri. Dirim Tıp Gazetesi, 85(2), 86-99.
• Kavukçu, E., & Burgazlı, M. (2011). Almanya'da Aile Hekimliği Uzmanlığı Uygulamalarına Finansal Verilerle Güncel Yaklaşım. Turkish Family Physician, 2(2), 1-4.
• Kırcı Çevik, N., & Yüksel, O. (2019). OECD Ülkelerinin Sağlık Sistemi Göstergeleri Açısından Çok Değişkenli İstatistiksel Analizlerle Karşılaştırılması. İçinde: International Congress of Management Economy and Policy, April 20-21, Istanbul, Turkey. (Erişim 30.05.2019), https://www.icomep.com/pdf/ICOMEP'19SpringAbstractBook.pdf
• Ministry of Health & Family Welfare, Government of India (2005). India's health system: The financing and delivery of health care services. In: Pranay G. Lal and Byword Editorial Consultants (Eds.), Report of the National Commission on Macroeconomics and Health. New Delhi: New Delhi: Ministry of Health & Family Welfare, Government of India. (Erişim:04.04.2019), https://www.who.int/macrohealth/action/Report%20of%20the%20National%20Commission.pdf
• OECD (2018). OECD Health Statistics 2018. (Erişim: 15.06.2019), https://www.oecd.org/els/health-systems/OECD-Health-Statistics-2018-Frequently-Requested-Data.xls
• Öztek, Z. (2009). Türkiye'de Sağlıkta Dönüşüm Programı ve Aile Hekimliği. Hacettepe Tıp Dergisi, 40, 6-12
• Roemer, M.I. (1991). National Health System of the World: The Countries, Vol.1. New York: Oxford University Press.
• Sülkü, S.N. (2011). Türkiye'de Sağlıkta Dönüşüm Programı Öncesi ve Sonrasında Sağlık Hizmetlerinin Sunumu, Finansmanı ve Sağlık Harcamaları. Ankara : T.C. Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı
• Şener, O. (2010). Teori ve Uygulamada Kamu Ekonomisi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• T.C Sağlık Bakanlığı (2015). Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2015. Ankara: T.C Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü
• T.C. Başbakanlık (2003). 58. Hükümet Acil Eylem Planı. Ankara: T.C. Başbakanlık. (Erişim: 04.04.2005), http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/aep.pdf
• TÜİK (2017). Sağlık İstatistikleri. (Erişim: 11.04.2017), http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=252
• Türkiye Halk Sağlığı Kurumu (2016). Dünya Sağlık Sistemleri. (Erişim: 03.02.2017), http://ailehekimligi.gov.tr/makaleler/346-2010-06-11-12-15-49.html
• Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu (2014). Kamu Hastaneleri Yıllığı 2014. Ankara: Kamu Hastaneleri Genel Müdürlüğü.
• Uğurluoğlu, E., & Özgen, H. (2008). Sağlık Hizmetleri Finansmanı ve Hakkaniyet. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 11(2), 133-159.
• WHO (2000). The World Health Report 2000. Switzerland: Publications of the World Health Organizatio. (Erişim: 15.06.2019), https://www.who.int/whr/2000/en/
• WHO (2009). Basic Documents. Switzerland: Publications of the World Health Organizatio. (Erişim: 10.11.2016), http://apps.who.int/gb/bd/PDF/bd47/EN/basic-documents-47-en.pdf
• WHO (2016). The World Health Report 2016. Switzerland: Publications of the World Health Organizatio. (Erişim: 15.06.2019), https://www.who.int/gho/publications/world_health_statistics/2016/en/
• Yumuşak, İ. G., & Yıldırım, D. Ç. (2009). Sağlık harcamaları iktisadi büyüme ilişkisi üzerine ekonometrik bir inceleme. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 4(1), 57-70.