Embriyonik radikülün tohum kabuğundan çıkmasıyla sağlanan çimlenme, dormansi sayesinde yılın en uygun döneminde gerçekleştirilir. Böylece yeni nesil genç bireylerin uygun olmayan mevsimsel şartlarda ortaya çıkması önlenerek, türün varlığını sürdürmesi ve popülasyonun yeni habitatlarına yerleşmesi de sağlanır. Tohumların yeni biyomlarına yayılma süreçlerinde ortaya çıkan anatomik, morfolojik ve fizyolojik adaptasyonlar, aynı zamanda farklı dormansi çeşitlerinin de oluşmasını sağlamıştır. Buna göre tohumlu bitkilerde görülen tüm dormansi çeşitlerini, kendi içinde seviye ve tiplerine ayrılacak şekilde beş ana sınıf altında tanımlamak mümkündür. Bunlar: Fiziksel dormansi (PY), Morfolojik dormansi (MD), Morfofizyolojik dormansi (MPD), Fizyolojik dormansi (PD) ve Kombinasyonel dormansi (PY + PD) dir.
Germination occur the emergence of the embryonic radicle from the seed testa and this is carried out in the most suitable period of the year thanks to dormancy. Thus, it is ensured that the new generation of young individuals cannot emerge in unsuitable seasonal conditions and that the species continues to exist and that the population can settle in the new habitats. The anatomical, morphological and physiological adaptations that occur in the distribution processes of the seeds to the new biomes have also resulted in the formation of dormancy kinds. Accordingly, it is possible to define all types of dormancy in seed plants under five main classes in such a way that they are divided into levels and types. These include: Physical dormancy (PY), Morphological dormancy (MD), Morphophysiological dormancy (MPD), Physiological dormancy (PD) and Combinational dormancy (PY + PD).
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Reviews |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2019 |
Gönderilme Tarihi | 15 Şubat 2019 |
Kabul Tarihi | 11 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 3 |