Anne Babaların BİLSEM’e Devam Eden Özel Yetenekli Çocuklarına İlişkin Görüşleri (Bartın İli Örneği)

Yıl 2015, USOS 2015 - ÖZEL SAYI, 325 - 335, 13.10.2015

Murat Çavuşoğlu Nuriye Semerci

Öz

Özel yetenekli çocukların eğitim ve gelişimi üzerinde anne babaların önemli bir rolü vardır. Özel yetenekli çocuğun yaşamdan doyum sağlayan mutlu bir birey olarak yetişmesi için anne babaların tutumları ile yakından ilgilidir. Bu nedenle özel yeteneği bulunan çocuğu olan ailelerin incelenmesi gerekmektedir. Bu nedenden yola çıkılarak yapılan bu çalışmanın amacı, Bartın Bilim Sanat Merkezi’ne (BİLSEM) devam eden özel yetenekli çocukların velilerinin çocuklarına ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmanın evreni, Bartın BİLSEM’e devam eden 200 öğrenci velisinden oluşmaktadır. Bu velilerden rastgele seçilmiş 100 veli örneklemi oluşturmuştur. Araştırmanın verileri sekiz kişisel bilgiler ve 11 beşli derecelemeli maddeden oluşan 19 maddelik bir anket ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistik programıyla frekans ve yüzde hesaplanarak analiz edilmiştir. Araştırmada velilerin çocuklarının özel yetenekli olduğunu öğrendiğimde duygusal karmaşa ile başa çıkabildiklerini, çocuklarıyla iletişime girebildikleri ve eşiyle beraber çocuklarının gelişimine büyük çaba gösterdikleri belirlenmiştir. Ayrıca, çocuklarının, özel yetenekli olduğu için değil, kendi çocukları olduğu için çok mutlu olduklarını ifade etmişlerdir. Her ne kadar çocuklarına destek olduğunu söyleyen veliler çoğunlukta olsa da az da olsa sorun yaşayanlar da bulunmaktadır. Çocuğuma gerekli becerileri nasıl öğreteceğimi bilemiyorum maddesine çoğunluk katılmamakla birlikte kararsız olanların oranının da çok olduğu belirlenmiştir. Buna dayanarak, üstün yetenekli çocukların velilerinin çocuklarının eğitimi, yetiştirilmesi, onlarla sağlıklı iletişim kurulmasına yönelik rehberlik eğitimlerin verilmesi ve sürekli hale getirilmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Zeka, Özel Yetenek, Üstün yetenek, Üstün zeka

Kaynakça

• Akyüz,Y. Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: İstanbul Kültür Koleji Yayınları,1993
• Çağdaş A.ve Seçer, Z.Ş., Anne-Baba Eğitimi, 2.Baskı, Ankara, Kök Yayıncılık, 2006.
• Dağlıoğlu, H. E. (2004). Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Beş-Altı Yas Grubunda ve Matematik Alanında Üstün Yetenekli Olan Çocukların Sosyodemografik Özellikler Bakımından İncelenmesi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi.
• Davaslıgil, Ü, Uzun, M. Çeki, E. Köse, A. Çapkan, N. ve Şirin M.N. (2004). Üstün Yetenekli Çocukların Eğitiminin Ülkemiz Açısından Önemi ve İstihdamı. I.Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Durum Tespit Ön Raporu.
• Davaslıgil, Ü. (2004b). Üstün Zekalı Çocukların Eğitimi, Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmis Makaleler Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Davaslıgil, Ü. (2004). Üstün Zekâlı Çocukların Eğitimi. I.Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Bildiriler Kitabı.
• Davaslıgil, Ü. (2000). Üstün çocuklara sahip ailelerin eğitimi, T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Özel Eğitimde Aile Eğitimi Sempozyumu (ss. 142-148). Ankara
• Enç,M.ÜstünBeyin Gücü. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim FakültesiYayınları,No:83,1979
• Ersoy, Ö. ve Avcı, N. (2004). Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Eğitimleri “Özel Eğitim”, İstanbul: Ya-pa Yayınları.
• Hökelekli, H. ve Gündüz, T. (2004). Üstün Yetenekli Çocukların Karakter Özellikleri ve Değerler Eğitimi. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi
• Karasar,N.(1984). Bilimsel Araştırma Metodu. Ankara: Hacetepe Taş Kitapçılık
• Karakuş, F. (2010). Ustun yetenekli çocukların anne babalarının karşılaştıkları güçlükler, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 6(1), 127-144.
• Kaya, A., (2004). Psikolojik Danışma ve Rehberlik, Ankara: Anı Yayıncılık,
• Malkoç, T. (2004). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Müzik Eğitimi, I. Türkiye ÜstünYetenekli Çocuklar Kongresi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi
• MEB, (2007). Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. MEB. (2010). Bilim ve Sanat Merkezleri Süreci Denetim Raporu.
• MEB, Ortaöğretim Genel Müdürlüğü Ortaöğretim Kurumları, http://ogm.meb.gov.tr/,2009
• Morgan, C. T. (1984). Psikolojiye Giriş Ders Kitabı (Çev. Arıcı, H. ve diğ.), 3.Baskı, Ankara: Meteksan Yayınları, No: 2.
• Özsoy Y. ve diğerleri. Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri Ön Raporu. Ankara: Milli
• Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Dairesi Başkanlığı,1991
• Sak, U. (2010). Üstün Zekâlılar Özellikleri Tanılamaları Eğitimleri. Ankara: Maya Akademi Yayınları.
• Semerci, Durak ve Çavuşoğlu (2013)’in “Bilim Sanat Merkezi Yöneticilerinin Kurumlarına Yönelik Görüşleri”13. Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu. Dumlupınar Üniversitesi. Kütahya,2013
• Stuart T. ve Beste A. (2008). Farklı olduğumu biliyordum: üstün yeteneklileri anlayabilmek, (Çev. Armağan Gönenli), Ankara: Kök Yayıncılık
• TBMM Üstün Yetenekli Çocukların Keşfi, Eğitimleriyle İlgili Sorunların Tespiti ve Ülkemizin Gelişimine Katkı Sağlayacak Etkin İstihdamlarının Sağlanması Amacıyla Kurulan Meclis Araştırması Komisyonu Raporu. Kasım 2012
• Uzun, M. (2004). Üstün veya Özel Yeteneklilik Nedir? I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi El Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Tolan S., Helping Highly Gifted Child, ERIC Digest #E477, Council for Exceptional Children, Reston Va, ERIC Clearinghouse on Handicapped and Gifted Children, Reston Va, 1990