Diz Osteoartritli Bireylerde Kısa Süreli Pedometre Kullanımının Egzersiz Kapasitesi ve Ağrı Üzerine Etkisi

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 14, 30.08.2016

Aydan Aytar

Öz

Amaç: Osteoartrit (OA), bütün toplumları etkileyen ve en sık karşılaşılan eklem hastalığıdır. Gelişmiş
ülkelerde fiziksel özürlülüğün en önemli sebeplerindendir. OA’ya bağlı olarak sağlık harcamaları artabilir
ve yaşam kalitesi olumsuz etkilenebilir. OA birçok eklemi etkileyebileceği gibi hastalarda en sık diz eklem
tutulumu görülmektedir. Fiziksel inaktivite nedeni ile dizde OA gelişebilmektedir. Diz OA olan bireylerde
fiziksel aktivite düzeyini ölçmek için kullanılan yöntemler aktivite düzeyini ve motivasyonu arttırabilir.
Çalışmanın amacı, diz OA’lı bireylerde kısa süreli pedometre kullanımının egzersiz kapasitesi ve ağrı
düzeyi üzerine etkisini ölçmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya diz OA tanısı konan 19 kadın ve 11 erkek olmak üzere toplam 30 gönüllü
birey (ortalama yaşbireyler X ± SS= 56.16 ± 10.07 yıl) dâhil edildi. Çalışmaya alınan bireylere pedometre
kullanımı öğretildi. Bireylerden yedi gün boyunca günlük adım sayılarını kaydetmeleri istendi. Bireylerin
aktivite ve istirahat sırasındaki ağrı düzeyleri görsel analog skala (GAS) ile, egzersiz kapasiteleri 6 dakika
yürüme testi (6 DYT) ile, algılanan yorgunluk düzeyleri modifiye Borg skalası ile değerlendirildi. Yapılan
tüm değerlendirmeler pedometre kullanım öncesi ve yedi günün sonunda tekrarlandı.
Bulgular: İstatistiksel analizler sonucunda; istirahat ağrı değerlerinde, yorgunluk skorlarında ve 6 DYT
sonrası yapılan mesafe ölçümlerinde pedometre kullanımı sonrası değerlendirmelerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p<0.05). Pedometre ile kaydedilen adım sayısında önce ve sonra değerlerinde
klinik olarak anlamlı fark belirlense de, istatistiksel olarak anlamlı farklılık belirlenmedi (p>0.05).
Sonuç: Sonuç olarak; diz OA’lı bireylerde pedometre kullanımı bireylerin fiziksel aktivite düzeylerinde ve
egzersiz kapasitelerinde artış sağlarken ağrıda azalmaya yol açmıştır.

Anahtar Kelimeler

Osteoartrit, fiziksel aktivite, ağrı

Kaynakça

• Altman, R., Asch, E., & Bloch, D. (1986). The American College of Rheumatology criteria for the classification and reporting of osteoarthritis of the knee. Arthritis & Rheumatology, 29: 1039-499.
• Altman, R., Hochberg, M., Moskowitz, R., et al. (2000). Recommendations for the medical management of osteoarthritis of the hip and knee: 2000 update. American collage of rheumatology sub committee on osteoarthritis guideline. Arthritis & Rheumatology, 43, 1905–15.
• Bassett, D. R. & Strath, S. J. (2002). Use of pedometers to assess physical activity. In Welk, G. J. (Ed.), Physical activity assessments for health-related research (p. 163-177). Champaign, IL: Human Kinetics.
• Behrens, T., Hawkins, S., & Dinger, M. (2005). Relationship between objectively measured steps and time spent in physical activity among free-living college students. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 9(2), 67-77.
• Beyazova, M. & Kutsal, Y. G. (2000). Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon. (pp: 1805-1831). Ankara: Güneş Kitabevi.
• Borg, G. & Dahlstrom, H. (1982). Psychophysical basis of percieved exertion. Medicine and Science in Sports and Exercise, 14, 361-377.
• Brandt, K. D., Dieppe, P., & Radin, E. L. (2008). Etiopathogenesis of osteoarthritis. Rheumatic Disease Clinics of North America, 34:531-59.
• Buchanan W. W. & Kean, W. F. (2002). Osteoarthritis I: Epidemiological risk factors and historical considerations. Inflammopharmacology, 10:5-21.
• Buchanan, W. W., Kean, W. F., & Kean. R. (2003). History and current status of osteoarthritis in the population. Inflammopharmacology, 11: 301-316.
• Carlos, J. & Kenneth, G. (2003). Osteoarthritis: Osteopenic bone disease. In: Kopman WJ (Ed.). Clinical Primer of Rheumatology. Philedelphia: Lippincott Williams&Wilkins.
• DiCesare, P. E. & Abramson, S. B. (2006) (Çev. Dinçer, F.) Osteoartrit Patogenezi. In Harris, E.D., Budd, R.C., Genovese, M.C., Firestein, G.S., Sargent, J.S., Sledge, C.B. (Eds.). Kelley Romatoloji. (pp. 1493-1513). Ankara: Güneş Kitapevi.
• Dieppe, P. A. & Lohmander, L. S. (2005). Pathogenesis and management of pain in osteoarthritis. Lancet, 365:965-973.
• Dixon, J. S. & Bird, H. A. (1981). Reproducibility along a 10-cm vertical visual analogue scale. Annals Of The Rheumatic Diseases, 40, 87-89.
• Dunlop, D. D., Semanik, P., Song, J., Manheim, L. M., Shih, V., & Chang, R. W. (2005). Risk factors for functional decline in older adults with arthritis. Arthritis & Rheumatology, 52:1274–82.
• Escalante, Y., García-Hermoso, A., & Saavedra, J. M. (2011). Effects of exercise on functional aerobic capacity in lower limb osteoarthritis: A systematic review. Journal of Science and Medicine in Sport, 14 (3), 190-198.
• Eyigör, S., Karapolat, H., İbişoğlu, U., & Durmaz, B. (2008). Diz osteoartritinde transkutanöz elektriksel sinir stimulasyonu veya tedavi edici ultrason kullanımı egzersizin etkinliğini arttırır mı? Randomizekontrollü çalışma. Ağrı, 20: 1, 32-40.
• Felson, D. T. (2010). Epidemiology of osteoarthritis. In: Brandt, KD., Doherty, M., Lohmander, LS. (Eds). Osteoarthritis. (pp.13-22). Oxford: Oxford University Press,
• Hannan, M. T., Felson, D. T., Anderson, J. J., & Naimark, A. (1993). Habitual physical activity is not associated with knee osteoarthritis: The Framingam Study. Journal of Rheumatology, 20:704-9.
• Hayran, M. & Hayran, M. (2011). In, Sağlık araştırmaları için Temel İstatistik. Ankara: Omega Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd. Şti.