Klinik Araştırma
BibTex RIS Kaynak Göster

Diz Osteoartritli Bireylerde Kısa Süreli Pedometre Kullanımının Egzersiz Kapasitesi ve Ağrı Üzerine Etkisi

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 14, 30.08.2016

Öz

Amaç: Osteoartrit (OA), bütün toplumları etkileyen ve en sık karşılaşılan eklem hastalığıdır. Gelişmiş ülkelerde fiziksel özürlülüğün en önemli sebeplerindendir. OA’ya bağlı olarak sağlık harcamaları artabilir ve yaşam kalitesi olumsuz etkilenebilir. OA birçok eklemi etkileyebileceği gibi hastalarda en sık diz eklem tutulumu görülmektedir. Fiziksel inaktivite nedeni ile dizde OA gelişebilmektedir. Diz OA olan bireylerde fiziksel aktivite düzeyini ölçmek için kullanılan yöntemler aktivite düzeyini ve motivasyonu arttırabilir. Çalışmanın amacı, diz OA’lı bireylerde kısa süreli pedometre kullanımının egzersiz kapasitesi ve ağrı düzeyi üzerine etkisini ölçmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya diz OA tanısı konan 19 kadın ve 11 erkek olmak üzere toplam 30 gönüllü birey (ortalama yaşbireyler X ± SS= 56.16 ± 10.07 yıl) dâhil edildi. Çalışmaya alınan bireylere pedometre kullanımı öğretildi. Bireylerden yedi gün boyunca günlük adım sayılarını kaydetmeleri istendi. Bireylerin aktivite ve istirahat sırasındaki ağrı düzeyleri görsel analog skala (GAS) ile, egzersiz kapasiteleri 6 dakika yürüme testi (6 DYT) ile, algılanan yorgunluk düzeyleri modifiye Borg skalası ile değerlendirildi. Yapılan tüm değerlendirmeler pedometre kullanım öncesi ve yedi günün sonunda tekrarlandı.
Bulgular: İstatistiksel analizler sonucunda; istirahat ağrı değerlerinde, yorgunluk skorlarında ve 6 DYT sonrası yapılan mesafe ölçümlerinde pedometre kullanımı sonrası değerlendirmelerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p<0.05). Pedometre ile kaydedilen adım sayısında önce ve sonra değerlerinde klinik olarak anlamlı fark belirlense de, istatistiksel olarak anlamlı farklılık belirlenmedi (p>0.05).
Sonuç: Sonuç olarak; diz OA’lı bireylerde pedometre kullanımı bireylerin fiziksel aktivite düzeylerinde ve egzersiz kapasitelerinde artış sağlarken ağrıda azalmaya yol açmıştır.

Kaynakça

  • Altman, R., Asch, E., & Bloch, D. (1986). The American College of Rheumatology criteria for the classification and reporting of osteoarthritis of the knee. Arthritis & Rheumatology, 29: 1039-499.
  • Altman, R., Hochberg, M., Moskowitz, R., et al. (2000). Recommendations for the medical management of osteoarthritis of the hip and knee: 2000 update. American collage of rheumatology sub committee on osteoarthritis guideline. Arthritis & Rheumatology, 43, 1905–15.
  • Bassett, D. R. & Strath, S. J. (2002). Use of pedometers to assess physical activity. In Welk, G. J. (Ed.), Physical activity assessments for health-related research (p. 163-177). Champaign, IL: Human Kinetics.
  • Behrens, T., Hawkins, S., & Dinger, M. (2005). Relationship between objectively measured steps and time spent in physical activity among free-living college students. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 9(2), 67-77.
  • Beyazova, M. & Kutsal, Y. G. (2000). Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon. (pp: 1805-1831). Ankara: Güneş Kitabevi.
  • Borg, G. & Dahlstrom, H. (1982). Psychophysical basis of percieved exertion. Medicine and Science in Sports and Exercise, 14, 361-377.
  • Brandt, K. D., Dieppe, P., & Radin, E. L. (2008). Etiopathogenesis of osteoarthritis. Rheumatic Disease Clinics of North America, 34:531-59.
  • Buchanan W. W. & Kean, W. F. (2002). Osteoarthritis I: Epidemiological risk factors and historical considerations. Inflammopharmacology, 10:5-21.
  • Buchanan, W. W., Kean, W. F., & Kean. R. (2003). History and current status of osteoarthritis in the population. Inflammopharmacology, 11: 301-316.
  • Carlos, J. & Kenneth, G. (2003). Osteoarthritis: Osteopenic bone disease. In: Kopman WJ (Ed.). Clinical Primer of Rheumatology. Philedelphia: Lippincott Williams&Wilkins.
  • DiCesare, P. E. & Abramson, S. B. (2006) (Çev. Dinçer, F.) Osteoartrit Patogenezi. In Harris, E.D., Budd, R.C., Genovese, M.C., Firestein, G.S., Sargent, J.S., Sledge, C.B. (Eds.). Kelley Romatoloji. (pp. 1493-1513). Ankara: Güneş Kitapevi.
  • Dieppe, P. A. & Lohmander, L. S. (2005). Pathogenesis and management of pain in osteoarthritis. Lancet, 365:965-973.
  • Dixon, J. S. & Bird, H. A. (1981). Reproducibility along a 10-cm vertical visual analogue scale. Annals Of The Rheumatic Diseases, 40, 87-89.
  • Dunlop, D. D., Semanik, P., Song, J., Manheim, L. M., Shih, V., & Chang, R. W. (2005). Risk factors for functional decline in older adults with arthritis. Arthritis & Rheumatology, 52:1274–82.
  • Escalante, Y., García-Hermoso, A., & Saavedra, J. M. (2011). Effects of exercise on functional aerobic capacity in lower limb osteoarthritis: A systematic review. Journal of Science and Medicine in Sport, 14 (3), 190-198.
  • Eyigör, S., Karapolat, H., İbişoğlu, U., & Durmaz, B. (2008). Diz osteoartritinde transkutanöz elektriksel sinir stimulasyonu veya tedavi edici ultrason kullanımı egzersizin etkinliğini arttırır mı? Randomize-kontrollü çalışma. Ağrı, 20: 1, 32-40.
  • Felson, D. T. (2010). Epidemiology of osteoarthritis. In: Brandt, KD., Doherty, M., Lohmander, LS. (Eds). Osteoarthritis. (pp.13-22). Oxford: Oxford University Press,
  • Hannan, M. T., Felson, D. T., Anderson, J. J., & Naimark, A. (1993). Habitual physical activity is not associated with knee osteoarthritis: The Framingam Study. Journal of Rheumatology, 20:704-9.
  • Hayran, M. & Hayran, M. (2011). In, Sağlık araştırmaları için Temel İstatistik. Ankara: Omega Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd. Şti.
  • Hazneci, B., Göktepe, A.S., Alaca, R., et al. (2000). Diz osteoartrozunda fizik tedavi modaliteleri ile kombine edilmiş ev egzersiz programının ağrı ve fonksiyonel değerlendirme üzerine etkisi. Türk Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 4, 30-34.
  • Hinman, R. S., Bennell, K. L., Metcalf, B. R., & Crossley, K. M. (2002). Balance impairments in individuals with symptomatic knee osteoarthritis: a comparison with matched controls using clinical tests. Rheumatology, 41: 1388-94.
  • Hiyamata, Y., Yamada, M., Kitagawa A., Tei, N., & Okada, S. (2012). A four- week walking exercise programme in patients with knee osteoarthritis improves the ability of dual task performance: a randomized conrtolled trial. Clinical Rehabilitation, 26(5): 403-12.
  • Jones, C.J., Rikli, R.E., & Beam, et al. (1999). A 30-s chair-stand test as a measure of lower body strength in community - residing older adults. Research Quarterly for Exercise and Sport, 70, 113-19.
  • Jones, G. (2013). Osteoarthritis: Where are wefor pain and therapy in 2013? Australian Family Physician, 42 (11), 766- 769.
  • Karaaslan, Y. (2000). In, Osteoartrit. Ankara: MD Yayıncılık.
  • Kopec, J. A., Sayre, E. C., Flanagan, W. M., Fines, P., Cibere, J., Rahman, M. M., & Badley, E. M. (2010). Development of a population-based microsimulation model of osteoarthritis in Canada. Osteoarthritis Cartilage, 18:303-311.
  • Lamonte, M. J. & Ainsworth, B. E. (2001). Quantifying energy expenditure and physical activity in the context of dose response. Medicine Science in Sports & Exercise, 33:370-378)
  • Mauer, B.T., Stern, A.G., Kinossian, B., et al. (1999). Osteoarthritis of the knee: isokinetic quadriseps exercise versus an educational intervation. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 80, 1293-9.
  • Ng, N. T. M., Heesch, K. C., & Brown, W. C. (2010). Efficacy of progressive walking program and glocosamine sulphate supplementation on osteoarthritic symptoms uf the knee and hip: A feasibility trial. Arthritis Research Therapies, 12(1): R25.
  • Penninx, B., Messier, S.P., Rejeski, J., Williamson, J.D., DiBari, M., Cavazzini, C. & et al. (2001). Physical exercise and prevention of disability in activities of dailyliving in older persons with osteoarthritis. Archives of Internal Medicine, 161: 2309-16.
  • Reeuwijk, K. G., de Rooij, M., vanDijk, G. M., Veenhof, C., Steultjens, M. P., & Dekker, J. (2010). Osteoarthritis of thehiporknee: which coexisting disorders are disabling? Clinical Rheumatology, 29: 739-47.
  • Samancı, N., Kaçar, C., & Sayın, M. (2003). Primer diz osteoartritinde metabolik, endokrin ve sosyo-kültürel risk faktörleri ve radyolojik bulgularla ilişkisi. Romatizma, 18, 92-8.
  • Shih, M., Hootman, J. M., Kruger, J., & Helmick, C. G. (2006). Physical activity in men and women with arthritis: National Health Interview Survey, American Journal of Preventive Medicine, 30:385–93.
  • Stitik, T. P., Foye, P. M., Stiskal, D., & Nadler, R. R. (2005). Osteoarthritis. InDeLisa, JA. (Ed.). Physical Medicine & Rehabilitation Principles and Practice - Fourth Edition Volume I (pp: 765-786). USA: Lippincott Williams & Wilkins.
  • Talbot L. A., Gaines J. M., Huynh, T. N., & Metter, E. J. (2003). A home based pedometer driven walking program to increase physical activity in older adults with osteoarthritis of the knee: A preliminery study. Journal of American Geriatry Society, 51(3): 387-392.
  • Tüzün, E.H., Eker, L., Aytar, A., et al. (2005). Acceptability, reliability, validity and responsiveness of the Turkish version of WOMAC osteoarthritisi index. Osteoarthritis and Cartilage, 13, 28-33
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Fizyoterapi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Aslıcan Çağlar Bu kişi benim

Esmanur Kolbaşı Bu kişi benim

Diclenur Tamer Bu kişi benim

Mehmet Gürbüz Bu kişi benim

Aydan Aytar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çağlar, A., Kolbaşı, E., Tamer, D., Gürbüz, M., vd. (2016). Diz Osteoartritli Bireylerde Kısa Süreli Pedometre Kullanımının Egzersiz Kapasitesi ve Ağrı Üzerine Etkisi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-14.