Bazı Zirai Kimyasalların Killi Zeminlerin Kıvam Limitlerine Etkisi

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 33 - 40, 08.09.2020

Uğur Eren Yurtcan , Ahmet Hakan Ürüşan Fatma Tabak

Öz

Dünya nüfusunun artışıyla büyüyen şehirler her geçen gün yeni yerleşim alanlarına ihtiyaç duymaktadır. Üstelik bir zamanlar şehirlerin dışına yerleştirilmiş sanayi siteleri ve organize sanayi bölgeleri ya da tarım arazileri zamanla büyüyen şehirlerin içinde kalmaktadır. Büyüyen şehirlerin sınırlarında kalan tarım arazileri zamanla yerleşime açılmaktadır. Bir zamanlar tarım için kullanılan arazilerde bilinçsizce ve fazla miktarda kullanılan tarımsal ilaçlar, yağlar vb. kimyasallar yağışlarla ya da sulama sularıyla toprağın derinlerine sızmaktadır. Killi zeminlerin geoteknik davranışında zeminlerin su tutma kapasitesi önemli bir etmendir. Taşıma gücü, sıkışma davranışı ve sızma davranışı büyük ölçüde su tutma davranışı tarafından kontrol edilmektedir. Kimyasallar özellikle killi zeminlerin su tutma davranışında dolayısıyla da geoteknik davranışında farklılıklara yol açtığı birçok çalışmayla ortaya konmuştur. Bu çalışmayla zirai kimyasalların kil zeminlerin su tutma davranışına etkisi incelenmiştir. Doğu Anadolu Bölgesinde en çok kullanılan zirai ilaçlardan fungusit grubundan maneb, mankozeb ve bakıroksiklorürün killerin su tutma davranışını nasıl etkilediği incelenmiştir. Bu amaçla bentonit ve kaolin killeri kullanılmıştır. Zirai ilaçların uygulama oranları referans alınarak uygulama oranında (x1) ve uygulama oranının beş katında (x5) hazırlanan çözeltilerle kıvam limitleri deneyleri yapılarak killerin su tutma davranışının nasıl etkilediği incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kil-kimyasal etkileşimi, Zirai kimyasallar, Atterberg Limitleri, Su tutma, Kil zeminleri

The Effect of Agricultural Chemicals on Atterberg Limits of Clayey Soils

Öz

Growing with the increase in the world population, cities need new residential areas every day. Moreover, industrial sites and organized industrial zones or farmlands, which were once located outside the cities, remain within the cities that are growing in time. The agricultural lands that remain in the borders of the growing cities open to settlement over time. Agricultural drugs, oils, chemicals, etc. Which are used unconsciously and in large amounts in the land used for agriculture once penetrate deep into the soil with precipitation or irrigation water. The water holding capacity of the soils is an important factor in geotechnical behavior of clayey soils. Bearing strength, compression behavior and creep behavior are controlled by the substantially water retention behavior. Many studies have shown that chemicals lead to differences in water retention behavior and therefore in geotechnical behavior of clayey soils. In this study, the effects of agricultural chemicals on the water retention behavior of clay soils were investigated. It was investigated how maneb, mancozeb and copper oxychloride from the fungicide group, which are the most widely used agricultural drugs in the Eastern Anatolia Region, affected the water retention behavior of clays. Bentonite and kaolin clays were used for this purpose. By looking at the application rates of pesticides, it was investigated that the water retention behavior of clays was investigated by conducting experiments on the consistency limits with the solutions prepared at the application rate (x1) and five times of the application rate (x5).

Anahtar Kelimeler

Clay-chemical interaction, agricultural chemicals, atterberg limits, water retention, clay soils

Kaynakça

• A. Karaca ve O. C. Turgay, “Toprak kirliliği”, Toprak Bilim. ve Bitki Besleme Derg., c. 1, sayı 1, ss. 13–19, 2012.
• N. Ağca, “Toprak kimyasının dünü, bugünü ve geleceği”, Toprak Bilim. ve Bitki Besleme Derg., c. 1, sayı 1, ss. 6–8, 2012.
• E. Yıldırım, “Tarımsal zararlılarla mücadele yöntemleri ve kullanılan ilaçlar”, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, sayı 219, s. 1, 2000.
• C. H. Benson, J. N. Meegoda, R. G. Gilbert, ve S. P. Clemence, “Risk-Based Corrective Action and Brownfields Restorations”, 1998.
• H. I. Inyang, J. L. Daniels, ve V. Ogunro, “Engineering controls for risk reduction at Brownfield sites”, içinde Risk-Based Corrective Action and Brownfields Restorations, 1998, ss. 229–252.
• J. N. Meegoda, B. Chen, S. D. Gunasekera, ve P. Pederson, “Compaction characteristics of contaminated soils: Reuse as a road base material”, Geotech. Spec. Publ., ss. 195–209, 1998.
• E. Evgin ve B. M. Das, “Mechanical behavior of an oil contaminated sand”, Environ. Geotechnol. Usmen Acar (eds), Balkema, Rotterdam, 1992.
• H. A. Al-Sanad, W. K. Eid, ve N. F. Ismael, “Geotechnical properties of oil-contaminated Kuwaiti sand”, J. Geotech. Eng., c. 121, sayı 5, ss. 407–412, 1995.
• I. B. Gratchev ve K. Sassa, “Cyclic Behavior of Fine-Grained Soils at Different pH Values”, J. Geotech. Geoenvironmental Eng., c. 135, sayı 2, ss. 271–279, 2009.
• I. Gratchev ve I. Towhata, “Stress–strain characteristics of two natural soils subjected to long-term acidic contamination”, Soils Found., c. 53, sayı 3, ss. 469–476, 2013.
• M. G. A. Eltarabily, A. M. Negm, O. C. S. Valeriano, ve K. E. Gafar, “Effects of di-ammonium phosphate on hydraulic, compaction, and shear strength characteristic of sand and clay soils”, Arab. J. Geosci., c. 8, sayı 12, ss. 10419–10432, 2015.
• T. W. Lambe ve R. V Whitman, “Soil mechanics, series in soil engineering”, Jhon Wiley Sons, 1969.
• J. K. Mitchell ve K. Soga, “Fundamentals of soil Behavior”, John Wiley& Sons, Hoboken, New Jersey, USA, 2005.
• R. D. Holtz, W. D. Kovacs, ve T. C. Sheahan, “An introduction to geotechnical engineering”, 2011.