ÖZEL BİR PSİKİYATRİ HASTANESİNDE YATARAK TEDAVİ GÖREN HASTALARDA AKUT AJİTASYON DURUMLARINDA UYGULANAN TEDAVİ VE YAKLAŞIMLAR

Yıl 2017, , 26 - 32, 07.03.2017

Aslı Enez Darçın Nesrin Dilbaz Cemal Onur Noyan Serdar Nurmedov Hasan Kaya

https://doi.org/10.5455/car.20170706075935

Öz

Amaç: Özel bir psikiyatri kliniğinde, akut ajitasyon uyarısının nedenlerinin, uygulanan tedavi, uygulanan tespit ve seklüzyon yaklaşımlarının sosyodemografik ve psikopatolojinin klinik özellikleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem: Haziran 2013-Nisan 2014 tarihleri arasında özel bir psikiyatri hastanesinde yatarak tedavi gören hastalardan akut ajitasyon için form doldurulanların tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelendi, 137 hastanın kaydı değerlendirildi. Akut müdahale formunun yanında aynı gün doldurulmuş kısa psikiyatrik değerlendirme ölçeği puanları değerlendirmeye alındı.

Bulgular: Çalışma süresince aynı hastanede yatarak tedavi gören hastaların %16.4’ü için akut ajitasyon uyarısı verildi ve %1.9’u için tespit, %8 için seklüzyon ve %9.4’ü için akut ilaç uygulaması yapıldığı bulundu. Uygulanan fiziksel tespit ve seklüzyon oranları gün içi saatlerde değişkenlik göstermezken ilaç uygulamaları gündüz saatlerinde yüksekti (p<0.05). Uygulama saatlerine göre fiziksel tespit süreleri gün içinde değişmezken seklüzyon süreleri akşam saatlerinde uzundu (p<0.05). En sık akut ajitasyon uyarısı nedenleri tedavi ekibine saldırganlık, şiddet tehdidi ve tedavi reddi idi. Akut ajitasyona yönelik yaklaşımlarda hastalık tanıları açısından fark yoktu. Akut ajitasyona yönelik seçilen ilaç tedavilerinin çoğunluğunu kas içi uygulamalar oluşturmakta idi. Ölçek puanları ile uygulama süreleri arasında ilişki saptanmadı.

Sonuç: Çalışmamızda literatüre göre düşük saptanan kısıtlama oranları örneklemin özel bir psikiyatri hastanesinden seçilmiş olması ile ilişkili olabilir. Bu alanda tedavi personelinin eğitimine ve yaklaşımlarımızı geliştirmeye ışık tutacak çalışmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler

Ajitasyon, kısıtlama, seklüzyon

Kaynakça

• 1. Health Care Financing Administration. Hospital condition of participation. Federal Register Doc 99–16543. Washington,DC: Government Printing Office, 1999
• 2. Buckley PF. The role of typical and atypical antipsychotic medications in the management of agitation and aggression. J Clin Psychiatry. 1999;60(suppl 10):52– 60.
• 3. Gutheil T. Observations on the theoretical bases for seclusion of the psychiatric inpatient. Am J Psychiatry 1978;135: 325–8.
• 4. Grigson J. Beyond patient management: the therapeutic use of seclusion and restraint. Perspect Psychiatr Care 1984;22:137–42.
• 5. Cotton N. The developmental-clinical rationale for the use of seclusion in the psychiatric treatment of children.Am J Orthopsychiatry 1989;59:442–50.
• 6. Cotton N. Seclusion as therapeutic management: an invited commentary. Am J Orthopsychiatry 1995;65:245–8.
• 7. Munetz MR, Geller JL. The least restrictive alternative in the postinstitutional era. Hosp Community Psychiatry. 1993;44:967–973.
• 8. Busch AB, Shore MF. Seclusion and restraint: a review of recent literature. Harv Rev Psychiatry. 2000 Nov;8(5):261-70.
• 9. Forquer S, Earle K, Way B, Banks S. Predictors of the use of restraint and seclusion in public psychiatric hospitals. Adm Policy Ment Health 1996;23:527–32.
• 10. De Benedictis L, Dumais A, Sieu N, Mailhot MP, Letourneau G, Tran MA, et al. Staff perceptions and organizational factors as predictors of seclusion and restraint on psychiatric wards. Psychiatr Serv 2011;62:484–91.
• 11. Currier GW, Allen MH. Emergency psychiatry: physical and chemical restraint in the psychiatric emergency service. Psychiatr Serv 2000;51:717–9.
• 12. Kısa C, Aydın D, Cebeci S, Aydemir Ç, Göka E. Acil psikiyatrik başvuruların ve acil psikiyatrik hizmetlerin değerlendirlmesi. Yeni Symposium, 2001;39(4):174-180
• 13. Doğaner İ, Hasırcı F, Vahip S, Atalay ND. 1984-1986 Yıllarında Ege Üniversitesi Psikiyatri Kliniği Acil Birimi'ne Başvuran Olgularda Retrospektif Bir Değerlendirme. Türk Psikiyatri Dergisi; 1991;2(2):117- 121.
• 14. Sercan M, Bilici R. Türkiye'de Bir Ruh Sağlığı Bölge Hastanesindeki Hasta Bağlama Uygulamalarının Değişkenleri. Türk Psikiyatri Dergisi, 2009; 20(1):37- 48.
• 15. Coşkun S, Avlamaz F. Akut Psikiyatri Kliniklerinde Uygulanan Mekanik Tespit Sayı ve Süresinin Bir Yıl İçinde Gösterdiği Değişimin İncelenmesi. J Psy Nurs. 2010; 1(2): 51-55
• 16. Overall JE, Gorham Dr. The Brief Psychiatric Rating Scale. Psychol Rep, 1962;10: 789-812.
• 17. Bech P, Malt UF, Dencker SJ ve ark. Scales for assessment of diagnosis and and severity of mental disorders. ACTA Psychiatr Scand,1993; 87(Suppl 372):1-87.
• 18. Soykan C. Institutional differences, and case typicality as related to diagnosis system severity, prognosis and treatment. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 1989; Ortadoğu Teknik Üniv. Ankara.
• 19. Bell CC, Palmer J. Survey of the demographic characteristics of patients requiring restraints in a psychiatric emergency service. J Natl Med Assoc 1983;75(10):981–7.
• 20. Beck JC, White KA, Gage B. Emergency psychiatric assessment of violence. Am J Psychiatry 1991;148(11):1562–5.
• 21. Lavoie FW. Consent, involuntary treatment, and the use of force in an urban emergency department. Ann Emerg Med 1992;21:25–32.
• 22. Simpson SA, Joesch JM, West II, Pasic J. Risk for physical restraint or seclusion in the psychiatric emergency service (PES). Gen Hosp Psychiatry. 2014;36(1):113-8.
• 23. Smith GM, Davis RH, Bixler EO, Lin HM, Altenor A, Altenor R, Hardenstine BD, Kopchick GA. Pennsylvania state hospital system’s seclusion and restraint reduction program. Psychiatric Services, 2005;56: 1115- 1122.
• 24. Tunde-Ayinmode M, Little J. Use of seclusion in a psychiatric acute inpatient unit Australas Psychiatry, 2004; 12: 347-51.
• 25. Allen MH, Currier GW. Use of restraints and pharmacotherapy in academic psychiatric emergency services. Gen Hosp Psychiatry 2004;26:42–9.
• 26. Currier GW, Simpson GM. Risperidone concentrate and oral lorazepam versus intramuscular haloperidol and intramuscular lorazepam for treatment of psychotic agitation. J Clin Psychiatry. 2001;62: 153– 157.
• 27. Simpson JR, Thompson CR, Beckson M. Impact of orally disintegrating olanzapine on use of intramuscular antipsychotics, seclusion, and restraint in an acute inpatient psychiatric setting. J Clin Psychopharmacol. 2006;26(3):333-5.
• 28. Fisher W. Restraint and seclusion: a review of the literature. Am J Psychiatry 1994;151:1584–91.
• 29. Morrison P, Lehane M. Staffing levels and seclusion use. J Adv Nurs 1995;22:1193–202.