Bu çalışmanın amacı Turan’daki (Bayındır) kuru çiçekçiliğin köyde ne zaman başladığını ve geliştiğini, sürdürülebilir bir geçim kaynağına dönüşmesindeki dinamikleri incelemek ve kırsal kalkınma açısından bir örnek oluşturmaktır. Alan araştırması bulgularına dayanan çalışmada, 2024 Ocak-Şubat döneminde kuru çiçek üreticileri ile yerel düzeydeki ilgili kamu kurum ve kuruluş temsilcileri ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş ve sahada gözlemlerde bulunulmuştur. Araştırma bulgularına göre; Turan köyünde kuru çiçekçilik faaliyetinin başlamasının nedenleri köyde tarımsal üretime uygun arazilerin azlığı, köyde sulama olanaklarının olmamasıdır. Bunların yanı sıra Çin’de üretilen ve talep gören plastik çiçeklerin sağlık sebebiyle satışının yasaklanması ile doğal ürünlere olan talebin artması köyün yerel kaynaklarının kullanımını ön plana çıkarmıştır. Emek-yoğun bir üretim sürecine sahip olan faaliyet yoğunluklu olarak kadınlar tarafından yürütülmektedir. Köy halkı tarımsal ürün üreticisinden ziyade tarım işçisi olma özelliğini taşımaktadır. Kuru çiçekçiliğin yıl boyunca yapılabiliyor olması bu faaliyetin sürdürülebilir bir geçim kaynağı olmasında önemli bir dinamiktir. Üreticilerin sermaye yetersizliğinin üretim aşamalarına teknolojinin dahil edilmesini zorlaştırdığı; fiyat dalgalanmaları ve üreticiler arasındaki rekabetin, kazanç istikrarını olumsuz etkilediği görülmektedir. Yerel düzeyde idari birimlerin düzenlediği festivaller, kuru çiçek üreticilerinin tanıtım ve satış faaliyetlerini desteklemektedir. Kooperatifleşme girişimleri, iş birliği kültürünün eksikliği nedeniyle sınırlı kalmıştır.
Yazar, çalışma için Etik Kurul Onayı aldığını beyan etmiştir. Bu çalışma, Dokuz Eylül Üniversitesi'nden alınan 10.01.2024 tarihli ve 87347630-659-858736 sayılı Etik Kurul Onayı çerçevesinde hazırlanmıştır.
This study investigates the inception and development of dry floriculture in Turan (Bayindir). Furthermore, this paper assesses its transformation into a sustainable livelihood and illustrates it as an example of rural development. From January–February 2024, semi-structured interviews were conducted with dried flower producers and personnel of relevant local public institutions and organizations. Also, this study was supplemented by field observations, based on field study findings. The research findings suggest that the restricted availability of agricultural land and water resources in Turan village resulted in the development of dry floriculture. The prohibition on the sale of manufactured flowers from China, driven by health concerns and a rising desire for natural items, underscores the village's reliance on local resources. Women predominantly engage in the labor-intensive production process. The residents are agricultural laborers rather than producers of farm commodities. Dry floriculture's year-round feasibility contributes significantly to its sustainability. Price fluctuations and producer competition significantly impact profit stability, and producers' lack of cash hinders their ability to integrate technology into production stages. Local administrative units organize festivals to aid in the promotion and sale of dried flowers. A lack of collaborative culture restricts cooperative initiatives.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mikro İktisat (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 5 Ocak 2025 |
Kabul Tarihi | 31 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 23 Sayı: 3 |