Çocuklukta Çizgi Film İzleme ile Genç Yetişkinlikte Olumlu Çocukluk Yaşantıları ve Kişiler Arası İlişkiler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 1 - 18, 27.11.2024

Mahiye Elif Aydın , Nesrin Duman , Zehra Ergiyen

Öz

Bu araştırmanın amacı, çocuklukta çizgi film izleme ile genç yetişkinlerin çocukluk yaşantıları ve kişiler arası ilişkileri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla yaşları 18 ile 28 arasında değişen toplam 211 katılımcıya ulaşılmıştır. Verilerin toplanmasında “Sosyo-Demografik Bilgi Formu”, araştırmacılar tarafından oluşturulan “Çizgi Dizi/Film İzlemeye Dair Anket”, “Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği (OÇYÖ)” ve “Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği (KİBÖ)” kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları, katılımcıların %70,02'sinin çocukluk döneminde şiddet içerikli çizgi film izlediğini ve çoğunluğun (%56,4) günde iki ila üç saat çizgi film izlediğini göstermiştir. Katılımcıların olumlu çocukluk yaşantılarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. KİBÖ sonuçları katılımcıların yüksek onay bağımlılığı, düşük empati ve duygusal farkındalık düzeylerinin olduğunu; başkalarına güvenmede zorluk yaşadıklarını ortaya koymuştur. Karşılaştırma analiz bulguları incelendiğinde, günlük çizgi film izleme süresine göre anlamlı farklılaşma bulunmamıştır. Şiddet içerikli çizgi film izleyenlerin olumlu çocukluk yaşantıları ve duygu farkındalıklarının anlamlı düzeyde daha düşük, onay bağımlılıklarının ise daha yüksek olduğu görülmüştür. Şiddet içermeyen çizgi film izleyenlerin empati düzeylerinin, izlemeyenlere göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. KİBÖ alt boyutları incelendiğinde erkeklerin empati düzeyleri, kadınlardan anlamlı düzeyde daha yüksektir. OÇYÖ değerlendirildiğinde 23-28 yaş grubunun olumlu çocukluk yaşantıları, 18-22 yaş grubuna göre anlamlı düzeyde yüksektir. Çalışmanın bu alandaki gelecek çalışmalara kaynak olması hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çizgi filmler, kişilerarası ilişki boyutları, olumlu çocukluk yaşantıları

Examining the Relationship Between Cartoon Watching in Childhood and Positive Childhood Experiences and Interpersonal Relationships in Young Adulthood

Öz

The purpose of this research is to examine the relationship between cartoon watching in childhood, young adults' childhood experiences, and interpersonal relationships. For this purpose, a total of 211 participants, aged between 18 and 28, were reached. "Socio-Demographic Information Form," "Childhood Cartoon Survey," which was created by the researchers, "Positive Childhood Experiences Scale (PCES)," and "Scale of Dimensions of Interpersonal Relationships (SDIR)" were used to collect the data. The findings of the study showed that 70.02% of the participants watched violent cartoons during childhood, and the majority (56.4%) used to watch cartoons for two to three hours a day. It was determined that the participants had a high level of positive childhood experiences. The SDIR results revealed that the participants had a high level of approval dependency, a low level of empathy and emotional awareness, and that they had difficulty trusting others. Upon examination of the comparative analysis results, no significant difference was found in scales according to the daily cartoon watching time. It was found that those who watched violent cartoons had significantly lower positive childhood experiences and emotional awareness and higher approval dependency. Empathy levels were shown to be significantly higher in people who watched nonviolent cartoons. When the SDIR subscales were examined, the empathy levels of men were significantly higher than women. Positive childhood experiences were significantly higher in the 23–28 age group compared to the 18–22 age group. The study was aimed at being a source for future studies in this field.

Anahtar Kelimeler

Cartoons, dimensions of interpersonal relationhips, positive childhood experiences

Kaynakça

• Bandura, A. (1971). Social learning theory. New York: General Learning Press.
• Bhutani, P., Gupta, M., Bajaj, G., Deka, R. C., Satapathy, S. S., & Ray, S. K. (2024). Is the screen time duration affecting children’s language development? - A scoping review. Clinical Epidemiology and Global Health, 25, 101457. https://doi.org/10.1016/j.cegh.2023.101457
• Bilgin, O., İnce, M., Çolakoğlu, Ö. M., & Yeşilyurt, E. (2021). Zeitschrift für die Welt der Türken, 13(3), 251‐64. DOI: 10.46291/ZfWT/130315
• Bowling, A., & Shah E. (2005). Handbook of health research methods: Investigation, measurements, and analysis. McGraw-HillEducation.
• Coffey, J. K., Warren, M. T., & Gottfried, A. W. (2015). Does infant happiness forecast adult life satisfaction? Examining subjective well-being in the first quarter century of life. Journal of Happiness Studies: An Interdisciplinary Forum on Subjective Well-Being, 16(6), 1401-21. https://doi.org/10.1007/s10902-014-9556-x
• Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334. https://doi.org/10.1007/bf02310555
• Demir, Y., Atlı, A., & Kış, A. (2016). Empathy based on gender in dissertations submitted in Turkey: A meta-analysis study. Eurasian Journal of Educational Research, 16(64), 69-90. https://doi.org/10.14689/ejer.2016.64.4
• Doğan, T., Aydın F. T. (2020). Olumlu çocukluk yaşantıları ölçeği’nin geliştirilmesi. HAYEF: Journal of Education, 17(1), 1-19.
• Düzkaya, D. S., Bozkurt, G., Ulupınar, S., Uysal, G., Uçar, S., & Uysalol, M. (2021). The effect of a cartoon and an information video about intravenous insertion on pain and fear in children aged 6 to 12 years in the pediatric emergency unit: A randomized controlled trial. Journal of Emergency Nursing, 47(1), 76–87. https://doi.org/10.1016/j.jen.2020.04.011
• Erdem, Ş., Kabasakal, Z. (2015). Psikolojik iyi olma ve yetişkin bağlanma boyutları. Journal of Research in Education and Teaching 4(1).
• Erden-İmamoğlu, S., & Aydın, B. (2009). Kişilerarası ilişki boyutları ölçeği'nin geliştirilmesi. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 29(29), 39-64.
• Gençtanırım-Kurt, D., Çetinkaya-Yıldız, E. (2021). Kişilik kuramları gerçek yaşamdan kişilik analizi örnekleriyle. Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786052410356
• Gentile, D. A., Bender, P. K., & Anderson, C. A. (2017). Violent video game effects on salivary cortisol, arousal, and aggressive thoughts in children. Computers in Human Behavior, 70, 39–43. https://doi.org/10.1016/j.chb.2016.12.045
• Gilbert, P., McEwan, K., Mitra, R., Franks, L., Richter, A., & Rockliff, H. (2008). Feeling safe and content: A specific affect regulation system? Relationship to depression, anxiety, stress, and self-criticism. The Journal of Positive Psychology, 3(3), 182-91. https://doi.org/10.1080/17439760801999461
• Güleken Katfar, Ü., & Yılmaz, F. (2020). Çizgi filmlerdeki baskın kişilik özelliklerinin çocuklar üzerindeki etkilerinin i̇ncelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. https://doi.org/10.14582/duzgef.2021.160
• Han, S., Jiang, Y., & Humphreys, G. W. (2007). Watching cartoons activates the medial prefrontal cortex in children. Chinese Science Bulletin, 52(24), 3371–5. https://doi.org/10.1007/s11434-007-0505-5
• Helmstadter, G. C. (1964). Principles of psychological measurement. Appleton-Century-Crofts.
• Hémar-Nicolas, V., Putri Hapsari, H., Angka, S., & Olsen, A. (2021). How cartoon characters and claims influence children’s attitude towards a snack vegetable – an explorative cross-cultural comparison between Indonesia and Denmark. Food Quality and Preference, 87, 104031. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2020.104031
• Karaboğa, M. T. (2018). Medya çağında çocuk ve çocuk kültürü: şiddet ve tüketim kültürünün yansımaları. Uluslararası Çocuk Edebiyatı Ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 1-17.
• Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar ilkeler teknikler. Ankara: Nobel.
• Li, J. (2023). The impact of media violence on child and adolescent aggression. Journal of Education, Humanities and Social Sciences, 18, 70–76. https://doi.org/10.54097/ehss.v18i.10956
• Lightfoot, C., Cole, M., & Cole, S. R. (2013). The development of children (7th ed.). Worth Publishers.
• Mahmood, T., Iftikhar, U., & Bhatti, M. A. (2020). Impact of violent cartoons on the behaviour of children: A case study of South Punjab. Journal of Business and Social Review in Emerging Economies, 6(2), 689-702. https://doi.org/10.26710/jbsee.v6i2.1212
• Mankus, A. M., Boden, M. T., & Thompson, R. J. (2016). Sources of variation in emotional awareness: Age, gender, and socioeconomic status. Personality and Individual Differences, 89, 28–33. https://doi.org/10.1016/j.paid.2015.09.043
• Maral, S., Bilmez, H., & Satıcı, S. A. (2024). Positive childhood experiences and spiritual well-being: Psychological flexibility and meaning-based coping as mediators in Turkish sample. Journal of Religion and Health, 63(4):1-18. DOI: 10.1007/s10943-024-02079-4
• Örsel, S., Karadağ, H., Kahiloğulları, A. K. ve Aktaş, E. A. (2011). Psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travmalarının sıklığı ve psikopatoloji ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12(2), 130-6.
• Rueckert, L., & Naybar, N. (2008). Gender differences in empathy: The role of the Right Hemisphere. Brain and Cognition, 67(2), 162–7. https://doi.org/10.1016/j.bandc.2008.01.002
• Samji, H., Long, D., Herring, J., Correia, R., & Maloney, J. (2024). Positive childhood experiences serve as protective factors for mental health in pandemic-era youth with adverse childhood experiences. Child abuse & neglect, 106640. https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2024.106640
• Sheikh, M. A., Hassan, A. A., Mohsin, N., & Mir, B. (2023). Cartoon’s content and their impact on children’s psychology. Pakistan Journal of Humanities and Social Sciences, 11(4), 3913-23. https://doi.org/10.52131/pjhss.2023.1104.0660
• Sposito, V. A., Hand, M. L., & Skarpness, B. (1983). On the efficiency of using the sample kurtosis in selecting optimal Lpestimators. Communications in Statistics - Simulation and Computation, 12(3), 265-72.
• Toksoy, N., Sapsağlam, Ö., (2019). Investigation Of Cartoons For Preschool Children In Terms Of Living Values Education Program (Lvep), 6. Uluslararası Okul Öncesi Eğitimi Kongresi Tam Metin Bildiri Kitabı.
• Ybarra, M. L., Mitchell, K. J., & Oppenheim, J. K. (2022). Violent media in childhood and seriously violent behavior in adolescence and young adulthood. Journal of Adolescent Health, 71(3), 285–292. https://doi.org/10.1016/j.jadohealth.2022.03.003
• Yu, W.-q., & Xu, J. (2011). The research on sports anime and youth interest in sports. J. Nanjing Inst. Phys. Educ., 4.
• Zhang, X., Browning, M. H. E. M., Luo, Y., & Li, H. (2022). Can sports cartoon watching in childhood promote adult physical activity and mental health? A pathway analysis in Chinese adults. Heliyon, 8(5): e09417. https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2022.e09417