Perceptions of Workplace Bullying among Social Security Institute Employees: Prevalence, Types, Antecedents and Individual Coping Responses

Yıl 2013, Cilt: 4 Sayı: 1, 39 - 53, 01.03.2013

Pınar Tınaz Sibel Gök Işıl Karatuna

Öz

The present study aimed to explore the prevalence, characteristics and perceived causes of workplace bullying among a group of employees working in social security institutes in the Anatolian part of Istanbul. It also aimed to identify what coping responses they gave on being bullied. 589 employees responded to a self-report questionnaire and prevalence of bullying was estimated as 23.7%. Targets experienced predominantly work-related negative acts such as excessive work monitoring. Superiors were identified as perpetrators in 86% of the bullying cases. Poor management and hostile work environment were perceived as the most important causes of bullying. Regarding the individual responses to bullying, 60% of non-targets claimed that they would complain to immediate manager, while 51% to senior manager. Yet, 24% of targets actually complained to immediate manager, 32% to senior manager but 57% asked support of family and/or friends.

Anahtar Kelimeler

Workplace bullying, prevalence, individual antecedents, organizational antecedents, coping responses

Sosyal Güvenlik Kurumu Çalışanlarının İşyerinde Psikolojik Taciz Algıları: Yaygınlık, Türler, Nedenler ve Bireysel Mücadele Yöntemleri

Öz

Bu araştırmanın amacı bir grup sosyal güvenlik kurumu çalışanının, işyerinde psikolojik tacize maruz kalma, taciz türleri, nedenleri ve tacizle mücadele yöntemleri konusundaki algılarının belirlenmesidir. Araştırma bulgularına, Sosyal Güvenlik Kurumu\'nun İstanbul Anadolu yakası merkezlerinde çalışan 589 kişinin cevaplandırdığı soru formu aracılığıyla ulaşılmıştır. Bulgular, işyerinde psikolojik tacize maruz kalma oranının %23,7 ve en fazla karşılaşılan taciz davranışlarının, işin aşırı düzeyde izlenmesi gibi işe yönelik davranışlar olduğunu göstermiştir. Çalışmada, yönetici pozisyonunda olan kişi ve/veya kişilerin yer aldığı (grup) taciz oranının %87,5; tacize neden olan en önemli faktörlerin ise, kötü yönetim ve düşmanca çalışma ortamı olduğu belirlenmiştir. Mücadele yöntemleri konusunda, mağdur olmayanlar, olası bir taciz durumunda öncelikle bir üst amire (%60) ve en üst amire (%51) şikâyet yolunu kullanacaklarını belirtirken; mağdurların, sadece %24’ününün bir üst amire, %32’sinin en üst amire şikâyette bulundukları, ancak, %57’sinin aile ve arkadaşlarının yardımına başvurduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

İşyerinde psikolojik taciz, yaygınlık, bireysel nedenler, örgütsel nedenler, mücadele yöntemleri