İnsan Kaynakları Yönetiminde Yetenek Döngüsü

Yıl 2023, Cilt: 14 Sayı: 2, 106 - 135, 31.07.2023

Başak Sayın

Öz

İnsan kaynakları yönetiminde (İKY) yetenek döngüsünün incelenmesi bu çalışmanın temel amacıdır. İnsan kaynakları yönetimi, örgütün insan kaynakları ihtiyaçlarını değerlendiren, bu ihtiyaçları karşılayan ve bu alanda en yüksek düzeyde etkinliği sunan bir süreçtir. İşletmenin işlevlerinden biri de firmanın hedeflerine ulaşmasına yardımcı olan insan kaynakları yönetimidir. İnsan kaynakları yönetimi, bir şirketin kıyasıya bir pazarda başarılı olmak için ihtiyaç duyduğu tüm bilgi, yetenek ve tutumlarla ilgilidir. Çalışanın örgüte kazandırılması kadar, çalışanın örgüt içinde eğitim ile desteklenerek sürekli gelişimine destek vermek ve çalışanın işletme içindeki varlığının uzun süreli olmasını sağlamakta işletmeler için bir o kadar önemlidir.
Bu doğrultuda yetenek döngüsünün arkasındaki ana fikir, işletmelerin hizmet mükemmelliği, üretkenlik ve kar elde etmeye, verimliliği arttırmaya hazır yetkin personelini nasıl bulabilecekleri, işe alabilecekleri ve tutabilecekleridir. İnsan kaynakları yönetimindeki yetenek döngüsü, en iyi insanları bulma, seçme, eğitim ile gelişimine katkı sunma ve teşvik etmenin yanı sıra üretkenliklerini artırma ile bağdaştırılmıştır. Çalışmamızda İKY’nde yetenek döngüsünün alt boyutları ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

İnsan kaynakları yönetimi, Yetenek döngüsü, İşe alma, Etkinleştirme, Motive etme

Kaynakça

• Akbolat, M. Durmuş, A. & Ünal, Ö. (2017). “Örgütsel Erdemliliğin Personel Güçlendirmeye Etkisi ve Otantik Liderliğin Aracı Rolü”. İşletme Bilimi Dergisi, 5(2), 71-87.
• Armstrong, M., (2017). Armstrong’un Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi El Kitabı, 6.Basımdan Çeviri. İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic.Ltd.Şti.
• Ataman, G. (2002). İşletme Yönetimi, 2.Baskı, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Bauman,Z. (2017). Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları ,Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Bawa, M. A. (2017). “Employee motivation and productivity: a review of literature and implications for management practice”. International Journal of Economics, Commerce and Management, 12, 662-673.
• Bingöl, D. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Bowen, D. E., & Schneider, B. (1995). Winning the service game. Harvard Business School Press, Boston, MA.
• Bradley, G. L., & Sparks, B. A. (2000). “Customer reactions to staff empowerment: Mediators and moderators”. Journal of Applied Social Psychology, 30(5), 991-1012.
• Budak, G., (2016). Yetkinliğe Dayalı İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Ltd.Şti.
• Cascio, W. (2010). Managing Human Resources, Productivity, Qualityof Work Life, Profits, Eighth Edition. McGraw-Hill Irwin.
• Chambers,E.G, Foulon.M,Handfıeld-Jones.H, Hankın.S.M. and Mıchaels,E.G, (2007) The McKinsey Quarterly: The Online Journal of McKinsey and Co, The McKinsey Quarterly,Report No:3,1-8
• Çağlar, İ. ve Kılıç, S. (2006). Genel İletişim, Ankara: Nobel Yayınları.
• Çuhadar, M. T. (2005): “Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme: Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25, 22-23.
• Demirbilek, S. ve Türkan Ö.U. (2008). “Çalışma Yaşamı Kalitesinin Artırılmasında Personel Güçlendirmenin Rolü”. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 10(1), 47-67.
• Dessler, G. (2009). Fundementals of Human Resource Management, Content, Competencies and Applications. Pearson Prentice Hall.
• Dilekçi, E. (2018). “İnovasyon yapmayan şirketler yetenek kaybedecek”, Fortune Türiye Aralık, https://www.fortuneturkey.com/inovasyon-yapmayan-sirketler-yetenekkaybedecek-55926, (08.10.2019)
• Doğan S. (2003) Personel Güçlendirme (Empowerment). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Donnelly, J. H., Ivancevich, J. M., Donnelly, J. H., & Gibson, J. L. (1971). Fundamentals of management: functions, behaviour models. Business Publications, Incorporated.
• Efil, İ. (2010). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. Bursa: Dora Yayınları.
• Elüstün, T. S. (2018). Personel Güçlendirme ile Örgütsel Bağlılık Algısı ve İlişkisi: Liman İşletmesi Çalışanları Örneği, (Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Erkoç, Z. (2006). İnsan Kaynakları Yönetim & Kalite Yönetim Sistemleri Sözlüğü. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım San ve Tic Ltd Şti.
• Fındıkçı, İ. (2018). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım San ve Tic Ltd Şti.
• Gilmore, S. ve Williams S. (2009). Human Resource Management. Oxford University Press.
• Gümüş, Ş., Arı, M., ve Bakırtaş, H. (2010). Otel İşletmelerinde Personel Seçimi: Bursa İlinde Bir Uygulama. Ulusal Meslek Yüksekokulları Öğrenci Sempozyumu (21-22 Ekim 2010) Bildirileri.
• Gürcü, E. (2014). Beş yıldızlı otel işletmelerinde personel güçlendirmenin örgütsel bağlılık oluşturmadaki etkileri üzerine bir alan araştırması: Swissotel İstanbul örneği. (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Heskett, J.L., Sasser, E.E., Schlesinger Jr.L.A.. (1997). The Service Profit Chain, New York: The Free Press A division of Simon & Schuster Inc..
• İlısu, İ. (2012). Personel Güçlendirmenin Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Kara, M. A. (2010). İşletme Becerileri Grup Çalışması, Murathan Yayınevi: Trabzon.
• Keklik, B. (2007). İnsan Kaynakları Temininde Kullanılan Tekniklerin Etkinliklerine İlişkin KOBİ'lerde Bir Araştırma ve Model Önerisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Kerse, G. (2013). Personel Güçlendirme ile Bireyin Yaratıcılık Algısı Arasındaki İlişki: Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama. (Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Kıngır, S. (2006). Toplam Kalite Yönetimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Korkmaz, Ü. İ. (2021). Hizmet sektöründe personel motivasyon düzeyinin dış müşteri memnuniyeti üzerine etkisi ve beyaz eşya servis işletmesine yönelik bir uygulama (Doktora Tezi, Uludag Üniversitesi, Bursa). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Lovelock, C. H., ve Wirtz, J. (2004). Services marketing: People, technology, strategy. Pearson Education, UK.
• Mayson, S. ve Barrett, R. (2006). “The Science and Practice of HRM in Small Firms”. Human Resource Management Review, Volume 16, Issue 4, 447-455.
• McFarland, D. E. (1974). Management: Principles and practices. Macmillan Publishing Company.
• Mondy, R. W. (2008). Human Resource Management, 10th Edition. Pearson Prentice Hall.
• Mondy, R. W. ve Mondy, J.B. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi, 13.Basımdan Çeviri. İstanbul: Nobel Basım.
• Öksüz, Y.S. (2010). Kamu Sektöründeki İnsan Kaynakları Yönetiminde Personel Güçlendirme Yaklaşımının Uygulanabilirliği. (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Örücü, E. (2002). “Turizm İşletmelerinde Orta ve Üst Kademe Yöneticilerin İşgören Seçme ve Değerlendirme Sürecindeki Eğilimleri (Marmaris ve Çevresindeki Üç Yıldızlı İşletmeler Örneği)”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 119-132.
• Örücü, E. ve Karabulut, E. (1999). “Büyük Ölçekli Endüstri İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları”. İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, Sayı 160, 18-27.
• Özgen, H., Öztürk, A., ve Yalçın, A. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. Adana: Nobel Kitabevi.
• Robbins, S. (1994), Örgütsel Davranışın Temelleri, Eskişehir: Etam A.Ş.
• Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi
• Seyyar, A. ve Öz, C.S. (2007). İnsan Kaynakları Terimleri: Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Değişim Yayınları
• Şen, G. (2010). Üçüncü basamak sağlık kuruluşlarında çalışan hemşirelerin personel güçlendirme algılamalarına ilişkin bir uygulama: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi örneği. (Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Şimşek, M. Ş., ve Öge, H. S. (2014). İnsan Kaynakları Yönetimi. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Şimşek, N. (2004). Personel Güçlendirme ve Türk Sigorta Sektöründe Bir Uygulama. (Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.
• Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, A. (2007). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Nobel Yayınları. Tuna, M. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık
• Ulrich, D., Allen, J., Brockbank, W., Younger, J. Ve Nyman, M., (2012). İK Dönüşümü: İnsan Kaynaklarını Dışarıdan İçeriye Doğru İnşa Etmek, 1.Basımdan Çeviri. İstanbul: Hümanist Kitap Yayıncılık
• Uyargil, C., Adal, Z., Ataay, İ.D., Acar, A.C., Özçelik, O., Dündar, G., Sadullah, Ö. Ve Tüzüner, L. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi, 5.Baskı, İstanbul: Beta Basım A.Ş.
• Woźniak, E. (2018). “Employee motivation phenomenon”. World Scientific News, 111, 111-120.
• Yagil, D. (2002). “The Relationship of Customer Satisfaction and Service Workers’ Perceived Control—Examination of Three Models,” International Journal of Service Industry Management, 13, No. 4, 382–398.
• Yelboğa, A. (2010). Yönetimde İnsan Kaynakları Çalışmaları, Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları