Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AN ASSESSMENT ON THE EMPOWERMENT OF LOCAL GOVERNMENTS

Yıl 2025, Cilt: 6 Sayı: 10, 34 - 42, 30.06.2025
https://doi.org/10.62356/cihansumul.1647051

Öz

As people started to live together, the need to fulfill some common services arose. It is possible to argue that local governments were born as a result of the search for the fulfillment of these needs. Local democracy is a model of democracy, which can be defined as ‘the government of the people’ at the local level. Today, due to the increasing importance of democracy, the strengthening of local governments is discussed as an important issue. As a matter of fact, the strengthening of local governments is of great importance since it reinforces the importance of democracy. In order to be able to talk about a strong local government, it is thought that it is important to ensure the effective participation of citizens living in the local government unit to the administration, to ensure that the local government unit is strong in terms of resources, to ensure that the services provided to the public are effective and efficient, to equip the local government unit with technological facilities and to increase the opportunities for local cooperation. In light of these explanations, the study aims to reveal the importance of the subject by utilizing theoretical sources.

Kaynakça

  • Aktaş, M. (2015). Demokrasi kavramına eleştirel bir bakış. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 87-105.
  • Belli, A. (2015). Yerel yönetimlerde kadın temsili ve yerel demokrasi. Yasama Dergisi, (31), 65-88.
  • Çelik, V., Çelik, F., & Usta, S. (2008). Yerel demokrasi ve yerel özerklik ilişkisi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 85-102.
  • Çetin, S. (2009). Yerel yönetim birimi olarak Türkiye'de il özel idareleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (25).
  • Çitci, O. (1996). Temsil, katılma ve yerel demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 5(6).
  • Çiçek, Y. (2014). Geçmişten günümüze Türkiye’de yerel yönetimler. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 53-64.
  • Çukurçayır, M. A. (2008). Yerel demokrasi ve yerel siyaset. Yerel Siyaset, 1, 15-36.
  • Delice, A. (2021). Demokrasi, partiler ve siyasetin finansmanı. Onikilevha Yayınları.
  • Eryılmaz, B. (2008). Kamu yönetimi. Okutman Yayıncılık.
  • Eryılmaz, B. (2013). Kamu yönetimi. Umuttepe Yayıncılık.
  • Erdoğan, M. (1996). Anayasal demokrasi. Siyasal Kitabevi.
  • Eser, H. B., & Taylan, Ö. (2018). Doğrudan ve temsili demokrasi modelleri üzerine bir eleştiri denemesi. Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 13, 283-298.
  • Geray, C. (1998). Yerel yönetimler ve çevre. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 7(3), 57-64.
  • Görmez, K. (1997). Yerel demokrasi ve Türkiye. Vadi Yayınları.
  • Görmez, K. (2000). Demokratikleşme açısından merkezi yönetim-yerel yönetim ilişkileri. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 81-88.
  • Görün, M. (2006). Yerel demokrasi ve katılım: İzmir, Konya ve Ağrı il genel meclis üyeleri üzerinde bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 159-184.
  • Göktolga, O. (2014). Demokrasinin demokratikleştirilmesi: Yerel doğrudan demokrasi uygulamaları. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 97-116.
  • Güler, B. A. (2001). Yerel yönetimler ve internet. HABİTAT II İstanbul, 5.
  • Güven, A., Karkacıer, A., & Şimşek, T. (2017). Merkezileşme yerelleşme tartışmaları kapsamında yerel yönetimlerin denetimi sorunu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 12(2), 189-208.
  • Hambleton, R., Savitch, H. V., & Stewart, M. (2002). Globalism and local democracy. Palgrave.
  • Heywood, A. (2017). Siyaset teorisine giriş (Çev. H. M. Köse). Küre Yayınları.
  • Hill, D. M. (1974). Democratic theory and local government. George Allen & Unwin Ltd.
  • Kestellioğlu, G. (2011). Yerel demokrasi ve kent konseyleri: Kahramanmaraş örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 121-140.
  • Koçak, H. (2009). Küreselleşme ve yerelleşme çağında yerel demokrasi ve kentsel yaşam. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 133-142.
  • Köse, H. Ö. (2004). Yerel yönetim olgusu ve küreselleşme sürecindeki yükselişi. Sayıştay Dergisi, 52, 3-42.
  • Nadaroğlu, H. (2001). Mahalli idareler: Teorisi, ekonomisi, uygulaması. Beta Yayınları.
  • Önder, Ö. (2013). Yerelleşme ve yerel demokrasinin güçlendirilmesi bağlamında yerel katılım. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9(18), 311-326.
  • Ökmen, M. (2003). Yerel yönetimlerde yeniden düzenleme girişimleri ve son reform tasarısı üzerine bir değerlendirme. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(1), 117-139.
  • Özer, M. A., & Akçakaya, M. (2014). Yerel yönetimler. Gazi Kitabevi.
  • Parlak, B. (2011). Kamu yönetimi sözlüğü. MKM Yayıncılık.
  • Parlak, B. ve Arı, F. (2020). Üniversite personeli perspektifinden yönetişimin uygulanabilirliğinin ölçümü: Bingöl Üniversitesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (19), 207-234.
  • Sarıbay, A. Y. (2012). Demokrasinin sosyolojisi (2. baskı). Timaş Yayınları.
  • Sezen, S. (1994). Seçim ve demokrasi. Gündoğan Yayınları.
  • Şehitoğlu, R., & Çarkçı, A. (2022). Yerel siyaset ve katılımcı yerel demokrasi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(3), 245-260.
  • Şen, A. F., & Şen, Y. F. (2023). Türkiye’de dijital siyaset: Siyasal partilerin dijital demokrasi pratikleri. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 490-509.
  • Şişli, O. (2024). Yerel yönetimlerin güçlendirilmesinde katılımın etkisi: Kent konseyleri. Social Mentality And Researcher Thinkers Journal (Smart Journal), 8(65), 2158-2169.
  • Toprak, Z. (2006). Yerel yönetimler (Vol. 6). Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tortop, N. (1992). Demokratik mahalli idare anlayışının ilkeleri. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 1(3).
  • Tocqueville, A. (2016). Amerika’da demokrasi, (Çev. S. S. Özdemir). İletişim Yayınları.
  • Tunç, H. (2008). Demokrasi türleri ve müzakereci demokrasi kavramı. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12(1), 1113-1132.
  • Tuncel, G. (2010). Küreselleşme ve yerelleşme sürecinde altmışsekiz olayları. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 82-98.
  • Urhan, V. F. (2008). Türkiye’de yerel yönetimlerin yeniden yapılandırılması. Sayıştay Dergisi, 70, 85-102.
  • UNDP. (2025). Türkiye'de demokratik yerel yönetişiminin geliştirilmesi için sivil katılımın güçlendirilmesi projesi. https://www.undp.org/tr/turkiye/projects/turkiyede-demokratik-yerel-yonetisimin-gelistirilmesi-icin-sivil-katilimin-guclendirilmesi-projesi (Erişim Tarihi: 04.02.2025).
  • Yaman, M., & Önder, Ö. (2018). Küreselleşme-yerelleşme ekseninde yerel siyasetin dönüşümü. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (57), 232-237.
  • Yaylı, H., & Pustu, Y. (2008). Yerel demokrasinin ilkeleri. Karadeniz Araştırmaları, 16(16), 133-153.
  • Yayla, A., ve Mahçupyan, E. (2008). Liberallik demokratlık tartışması. Liberte Yayınları.
  • Yılmaz, V., & Telsaç, C. (2021). Yerel yönetimler ve katılım. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40, 235-254.
  • 5393 Sayılı Belediye Kanunu. (2005). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5393.pdf (Erişim Tarihi: 25. 02. 2025).

YEREL YÖNETİMLERİN GÜÇLENDİRİLMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2025, Cilt: 6 Sayı: 10, 34 - 42, 30.06.2025
https://doi.org/10.62356/cihansumul.1647051

Öz

İnsanların bir arada yaşamaya başlamaları ile ortak bazı hizmetlerin giderilmesi ihtiyacı doğmuştur. Bu ihtiyaçların giderilmesi için girişilen arayışların sonucunda yerel yönetimlerin doğduğunu savunmak mümkündür. Öz bir tanımlama ile ‘halkın yönetimi’ şeklinde tanımlanabilecek olan demokrasinin yerel düzeyde uygulama modeline yerel demokrasi denilebilmektedir. Günümüzde demokrasinin artan öneminden dolayı yerel yönetimlerin güçlendirilmesi önemli bir konu olarak tartışılmaktadır. Nitekim yerel yönetimlerin güçlendirilmesi demokrasinin öneminin perçinlenmesi anlamına geleceğinden önem arz etmektedir. Güçlü bir yerel yönetimden bahsedilebilmesi için yerel yönetim biriminde yaşayan vatandaşların yönetime etkin katılımının sağlanması, yerel yönetim biriminin kaynaklar açısından güçlü olması, halka sunulan hizmetlerin etkin ve verimli olması, yerel yönetim biriminin teknolojik imkânlarla donatılması ve yerel işbirliği olanaklarının artırılması gibi olanaklar bakımından iyileştirmelerin önemli olduğu düşünülmektedir. Bu açıklamalar ışığında çalışma teorik kaynaklardan faydalanarak konunun önemini ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • Aktaş, M. (2015). Demokrasi kavramına eleştirel bir bakış. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 87-105.
  • Belli, A. (2015). Yerel yönetimlerde kadın temsili ve yerel demokrasi. Yasama Dergisi, (31), 65-88.
  • Çelik, V., Çelik, F., & Usta, S. (2008). Yerel demokrasi ve yerel özerklik ilişkisi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 85-102.
  • Çetin, S. (2009). Yerel yönetim birimi olarak Türkiye'de il özel idareleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (25).
  • Çitci, O. (1996). Temsil, katılma ve yerel demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 5(6).
  • Çiçek, Y. (2014). Geçmişten günümüze Türkiye’de yerel yönetimler. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 53-64.
  • Çukurçayır, M. A. (2008). Yerel demokrasi ve yerel siyaset. Yerel Siyaset, 1, 15-36.
  • Delice, A. (2021). Demokrasi, partiler ve siyasetin finansmanı. Onikilevha Yayınları.
  • Eryılmaz, B. (2008). Kamu yönetimi. Okutman Yayıncılık.
  • Eryılmaz, B. (2013). Kamu yönetimi. Umuttepe Yayıncılık.
  • Erdoğan, M. (1996). Anayasal demokrasi. Siyasal Kitabevi.
  • Eser, H. B., & Taylan, Ö. (2018). Doğrudan ve temsili demokrasi modelleri üzerine bir eleştiri denemesi. Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 13, 283-298.
  • Geray, C. (1998). Yerel yönetimler ve çevre. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 7(3), 57-64.
  • Görmez, K. (1997). Yerel demokrasi ve Türkiye. Vadi Yayınları.
  • Görmez, K. (2000). Demokratikleşme açısından merkezi yönetim-yerel yönetim ilişkileri. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 81-88.
  • Görün, M. (2006). Yerel demokrasi ve katılım: İzmir, Konya ve Ağrı il genel meclis üyeleri üzerinde bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 159-184.
  • Göktolga, O. (2014). Demokrasinin demokratikleştirilmesi: Yerel doğrudan demokrasi uygulamaları. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 97-116.
  • Güler, B. A. (2001). Yerel yönetimler ve internet. HABİTAT II İstanbul, 5.
  • Güven, A., Karkacıer, A., & Şimşek, T. (2017). Merkezileşme yerelleşme tartışmaları kapsamında yerel yönetimlerin denetimi sorunu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 12(2), 189-208.
  • Hambleton, R., Savitch, H. V., & Stewart, M. (2002). Globalism and local democracy. Palgrave.
  • Heywood, A. (2017). Siyaset teorisine giriş (Çev. H. M. Köse). Küre Yayınları.
  • Hill, D. M. (1974). Democratic theory and local government. George Allen & Unwin Ltd.
  • Kestellioğlu, G. (2011). Yerel demokrasi ve kent konseyleri: Kahramanmaraş örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 121-140.
  • Koçak, H. (2009). Küreselleşme ve yerelleşme çağında yerel demokrasi ve kentsel yaşam. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 133-142.
  • Köse, H. Ö. (2004). Yerel yönetim olgusu ve küreselleşme sürecindeki yükselişi. Sayıştay Dergisi, 52, 3-42.
  • Nadaroğlu, H. (2001). Mahalli idareler: Teorisi, ekonomisi, uygulaması. Beta Yayınları.
  • Önder, Ö. (2013). Yerelleşme ve yerel demokrasinin güçlendirilmesi bağlamında yerel katılım. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9(18), 311-326.
  • Ökmen, M. (2003). Yerel yönetimlerde yeniden düzenleme girişimleri ve son reform tasarısı üzerine bir değerlendirme. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 10(1), 117-139.
  • Özer, M. A., & Akçakaya, M. (2014). Yerel yönetimler. Gazi Kitabevi.
  • Parlak, B. (2011). Kamu yönetimi sözlüğü. MKM Yayıncılık.
  • Parlak, B. ve Arı, F. (2020). Üniversite personeli perspektifinden yönetişimin uygulanabilirliğinin ölçümü: Bingöl Üniversitesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (19), 207-234.
  • Sarıbay, A. Y. (2012). Demokrasinin sosyolojisi (2. baskı). Timaş Yayınları.
  • Sezen, S. (1994). Seçim ve demokrasi. Gündoğan Yayınları.
  • Şehitoğlu, R., & Çarkçı, A. (2022). Yerel siyaset ve katılımcı yerel demokrasi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(3), 245-260.
  • Şen, A. F., & Şen, Y. F. (2023). Türkiye’de dijital siyaset: Siyasal partilerin dijital demokrasi pratikleri. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 490-509.
  • Şişli, O. (2024). Yerel yönetimlerin güçlendirilmesinde katılımın etkisi: Kent konseyleri. Social Mentality And Researcher Thinkers Journal (Smart Journal), 8(65), 2158-2169.
  • Toprak, Z. (2006). Yerel yönetimler (Vol. 6). Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tortop, N. (1992). Demokratik mahalli idare anlayışının ilkeleri. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 1(3).
  • Tocqueville, A. (2016). Amerika’da demokrasi, (Çev. S. S. Özdemir). İletişim Yayınları.
  • Tunç, H. (2008). Demokrasi türleri ve müzakereci demokrasi kavramı. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12(1), 1113-1132.
  • Tuncel, G. (2010). Küreselleşme ve yerelleşme sürecinde altmışsekiz olayları. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 82-98.
  • Urhan, V. F. (2008). Türkiye’de yerel yönetimlerin yeniden yapılandırılması. Sayıştay Dergisi, 70, 85-102.
  • UNDP. (2025). Türkiye'de demokratik yerel yönetişiminin geliştirilmesi için sivil katılımın güçlendirilmesi projesi. https://www.undp.org/tr/turkiye/projects/turkiyede-demokratik-yerel-yonetisimin-gelistirilmesi-icin-sivil-katilimin-guclendirilmesi-projesi (Erişim Tarihi: 04.02.2025).
  • Yaman, M., & Önder, Ö. (2018). Küreselleşme-yerelleşme ekseninde yerel siyasetin dönüşümü. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (57), 232-237.
  • Yaylı, H., & Pustu, Y. (2008). Yerel demokrasinin ilkeleri. Karadeniz Araştırmaları, 16(16), 133-153.
  • Yayla, A., ve Mahçupyan, E. (2008). Liberallik demokratlık tartışması. Liberte Yayınları.
  • Yılmaz, V., & Telsaç, C. (2021). Yerel yönetimler ve katılım. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40, 235-254.
  • 5393 Sayılı Belediye Kanunu. (2005). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5393.pdf (Erişim Tarihi: 25. 02. 2025).
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Şirin Çetin 0000-0001-8181-744X

Erken Görünüm Tarihi 27 Haziran 2025
Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2025
Gönderilme Tarihi 25 Şubat 2025
Kabul Tarihi 22 Nisan 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 6 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Çetin, M. Ş. (2025). YEREL YÖNETİMLERİN GÜÇLENDİRİLMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME. Cihanşümul Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(10), 34-42. https://doi.org/10.62356/cihansumul.1647051

Cihanşümul Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC) ile lisanslanmıştır.