Evaluation of The Frequency of Depression and Anxiety Levels in High-Risk Pregnancies

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 1, 51 - 69, 30.06.2021

Özlem Karabulutlu , Canan Yavuz

https://doi.org/10.48138/cjo.940892

Cited By: 4

Öz

High-risk pregnancy; These are the physiological, economic and psychosocial conditions that endanger the life and health of the mother, fetus or newborn and increase the morbidity and mortality risks. In high-risk pregnancies, stress, trauma, and anxiety due to maternal or fetal problems are higher than normal pregnancies and contribute to the formation of long-term psychological stress. Therefore, this study was planned to investigate depression and anxiety levels of high-risk pregnant women and individuals with normal pregnancy and their relationship with each other, and to provide recommendations to improve midwifery / nursing care quality in case of high-risk pregnancy. The sample of this descriptive study which was carried out in Gynecology and Obstetrics Policlinics of Kars Harakani State Hospital between April and October 2016 included 95 pregnant women in high risk group and 95 pregnant women in control group. Data were collected by using sociodemographic form and Beck Depression Inventory (BDI) and Beck Anxiety Inventory (BAI). Descriptive statistics (frequency, percentage, mean, standard deviation), chi-square test, t test, Mann Whitney U test and simple linear regression test were used for data analysis. Results were evaluated at 95% confidence interval. In our study, 28.4% of high-risk pregnant women had depression and 32.6% had moderate and severe anxiety. The rate of depression and anxiety in high-risk pregnant women was similar to that of normal pregnant women (p>0.05). In high risk pregnant women, it was determined that pre-pregnancy psychiatric treatment patients had higher depression (p<0.05). It was determined that the anxiety levels of the pregnant women with depression symptoms were also high (p<0.05). In our study, high-risk pregnant women experience anxiety and depression at a similar rate to other pregnant women, and high-risk pregnancies do not affect these rates. According to our study, it can be said that risk factors that occur before or during pregnancy in high-risk pregnant women are not effective in the formation of anxiety and depression. Based on these results, regular evaluation of anxiety and depression levels in high-risk pregnant women and the importance and place of care and counseling practices of all midwives / nurses should be re-questioned based on evidence-based evidence.

Anahtar Kelimeler

Pregnant, Risky Pregnant, Depression, Anxiety, Midwifery/Nursing Care

Yüksek Riskli Gebeliklerde Depresyon ve Anksiyete Düzeylerinin Sıklığının Değerlendirilmesi

Öz

Yüksek riskli gebelik; anne, fetüs ya da yenidoğanın hayatını ve sağlık durumunu tehlikeye sokan, morbidite ve mortalite risklerini arttıran, fizyolojik, ekonomik ve psikososyal durumlardır. Yüksek riskli gebeliklerde anne veya fetüse ait sorunların olması nedeniyle yaşanan stres, travma, endişe normal gebeliklere kıyasla daha fazla orandadır ve uzun vadeli bir psikolojik stres oluşumuna katkıda bulunurlar. Bu nedenle, bu çalışma yüksek riskli gebeler ile normal gebeliği olan bireylerin depresyon ve anksiyete düzeyleri ve bunların birbirleriyle olan ilişkilerinin incelenmesi ve yüksek riskli gebelik durumunda, ebelik/hemşirelik bakım kalitesini arttıracak öneriler sunmak amacıyla planlanmıştır. Nisan-Ekim 2016 tarihleri arasında Kars Harakani Devlet Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Poliklinikleri’nde gerçekleştirilen bu tanımlayıcı çalışmanın örneklemini yüksek riskli gebe grubuna 95 ve kontrol grubuna 95 gebe olmak üzere 190 gebe dahil edilmiştir. Araştırmanın verileri amacına uygun hazırlanmış sosyodemografik bilgi formu ve Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) kullanılarak toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler (frekans, yüzde, ortalama, standart sapma), ki kare testi, t testi, Mann Whitney U testi ve basit doğrusal regresyon testi kullanıldı. Sonuçlar % 95 güven aralığında değerlendirildi. Çalışmamızda yüksek riskli gebelerin %28.4’ünde depresyon, %32.6’sında orta ve şiddetli düzeyde anksiyete tespit edildi. Yüksek riskli gebelerde depresyon ve anksiyete görülme oranı, normal gebelerle benzer bulundu (p>0,05). Yüksek riskli gebelerde gebelik öncesi psikiyatrik tedavi alanların depresyon ortalamalarının yüksek olduğu belirlendi (p<0,05). Depresyon belirtilerinin gözlendiği gebelerin anksiyete ortalamalarının da yüksek olduğu belirlendi (p<0,05). Çalışmamızda yüksek riskli gebeler diğer gebelere benzer oranda anksiyete ve depresyon yaşamakta ve gebeliğin yüksek riskli olması bu oranları etkilememektedir. Çalışmamıza göre yüksek riskli gebelerin yaşadığı gebelik öncesi veya gebelik sırasında oluşan risk faktörlerinin anksiyete ve depresyon oluşmasında etkili olmadığı söylenebilir. Bu sonuçlara dayanarak yüksek riskli gebelerde anksiyete ve depresyon düzeylerinin düzenli aralıklarla değerlendirilmesi, görev alan tüm ebe/hemşirelerin bakım ve danışmanlık uygulamalarının yeri ve önemi kanıta dayalı olarak yeniden sorgulanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Gebe, Riskli Gebe, Depresyon, Anksiyete, Ebelik/Hemşirelik Bakımı

Kaynakça

• Arslan B. (2010). Gebelerde Anksiyete ve Depresyonla İlişkili Sosyodemografik Özellikler. Uzmanlık Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Isparta.
• Arslan H., Korkmaz N. (2005). Kısmi Yatak İstirahati İle Hastanede Yatan Yüksek Riskli Gebelerin Yaşadığı Fiziksel ve Psikolojik Sorunlar. Perinatoloji Dergisi, 13(2), 1-11.
• Bektaş E. (2008). Hastanemiz Gebe Polikliniğine Başvuran Gebelerde Normal Doğum ve Tercihi ve Nedenleri İle İlgili Anket Çalışması. Uzmanlık Tezi, Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, İstanbul.
• Bödecs T., Horvath B., Kovacs L., Diffellne Nemeth M., Sandor J. (2009). Prevalence of Depression and Anxiety in Early Pregnancy on a Population Based Hungarian Sample. Orvosi Hetilap, 150(41),1888-1893.
• Dugalic M. G. (2013). Frequency of Perinatal Depression İn Serbia and Associated Risk Factors. Journal of Women’s Health Care, 2(2), 122.
• Erdem Ö., Bucaktepe G. E., Özen Ş., Kara İ.H. (2010). Prepartum ve Postpartum Dönemde Annelerin Depresyon ve Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi. Düzce Tıp Dergisi, 12(3), 24-31.
• Gümüşdaş M., Apay S. E., Özorhan E. Y. (2014). Riskli Olan ve Olmayan Gebelerin Psiko-Sosyal Sağlıklarının Karşılaştırılması. Sağlık Bilimleri Ve Meslekleri Dergisi, 1(2), 32-42.
• Hisli N. (1988). Beck Depresyon Envanteri’nin Geçerliği Üzerine Bir Çalışma. Psikoloji Dergisi, 6(22), 118-126.
• Hisli N. (1989). Beck Depresyon Envanteri’nin Üniversite Öğrencileri İçin Geçerliği, Güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 7(23), 8-13.
• Karaçam Z., Ançel G. (2009). Depression, Anxiety and İnfluencing Factors in Pregnancy: A Study in A Turkish Population. Midwifery, 25(4), 344-356.
• Kılıç S., Uçar M., Temir P., Erten Ü., Şahin E., Karaca B., Yüksel S., Özkır F. (2007). Hamile Kadınlarda Doğum Öncesi Bakım Alma Sıklığı ve Bunu Etkileyen Faktörler. Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6(2), 91-97.
• Kılıçarslan S. (2008). Edirne Şehir Merkezindeki Son Trimester Gebelerin Sosyodemografik Özellikleri, Yaşam Kaliteleri, Kaygı Düzeyleri. Uzmanlık Tezi, Trakya Üniversitesi, Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Edirne.
• Koss J., Bidzan M., Smutek J. And Bidzan L. (2016). Influence of Perinatal Depression on Labor-Associated Fear and Emotional Attachment to The Child İn High-Risk Pregnancies and The First Days After Delivery. Medical Science Monitor, 22, 1028–1037.
• Kossakowska K. (2016). Incidence and Determinants of Postpartum Depression Among Healthy Pregnant Women and High-Risk Pregnant Women. Advances in Psychiatry and Neurology, 25, 1-21.
• Köksal H. K. (2016). Sosyodemografik Verilerin Yüksek Riskli Gebelikler Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Uzmanlık Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Sivas.
• Kölgelier S., Demir Arslan H., Kataş B., Güler G. (2009). Gebelerde Toxoplazma Gondi Seroprevalansı. Dicle Tıp Dergisi, 36(3), 170-172.
• Kurki T., Hiilesmaa V., Raitasalo R., Mattila H., Ylikorkala O. (2000). Depression and Anxiety in Early Pregnancy and Risk For Preeclampsia. Obstetrics and Gynecology, 95(4), 487-490.
• Marakoğlu K., Şahsıvar M. Ş. (2008). Gebelikte Depresyon. Türkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 28, 525-532.
• Nicholson W. K., Setse R., Hill-Briggs F., Cooper L. A., Strobino D., Powe N. R. (2006). Depressive Symptoms and Health-Related Quality of Life in Early Pregnancy. Obstetrics & Gynecology, 107(4), 798-806.
• Ölçer Z., Oskay U. (2015). Yüksek Riskli Gebelerin Yaşadığı Stresörler ve Stresle Baş Etme Yöntemleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 12(2), 85-92.
• Özkan M., Kaçmaz N., Anuk D., İbrahimoğlu L. (2004). Yüksek Riskli Gebeliklerde Psikiyatrik Morbidite. İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası, 67(4), 210-217.
• Paşalak Ş. İ. (2016). Yüksek Riskli Gebelik Nedeniyle Hastanede Yatak İstirahatinde Olan Gebelerin Gebeliğe Uyum Düzeyleri ve Etkileyen Bazı Faktörlerin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Koç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği, İstanbul.
• Pesavento F., Marconcini E., Drago D. (2005). Quality Of Life and Depression in Normal and in High-Risk Pregnancy. Analysis of A Sample Of 100 Women. Minerva Ginecologica, 57(4), 451-60.
• Pişirgen T. N. (2011). Riskli Gebeliklerde Depresyon ve Anksiyete Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Eskişehir.
• Satyapriya M., Nagarathna R., Padmalatha V., Nagendra H.R. (2013). Effect of İntegrated Yoga on Anxiety, Depression and Well Being in Normal Pregnancy. Complementary Therapies in Clinical Practice, 19(4), 230-236.
• Serçekuş P., Okumuş H. (2004). Yüksek Riskli Gebelerde Uzun Süre Hastanede Yatmanın Etkileri. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 3(7), 107-111.
• Sevindik F. (2005). Elazığ İlinde Gebelikte Depresyon Prevalansı ve Etkileyen Faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Shin H. S., Kim J. H. (2011). Music therapy on anxiety, stress and maternal-fetal attachment in pregnant women during transvaginal ultrasound. Asian attachment in pregnant women during transvaginal ultrasound. Asian Nursing Research, 5(1), 19-27.
• Şahin E. M., Kılıçarslan S. (2010). Son Trimester Gebelerin Depresyon ve Kaygı Düzeyleri ile Bunları Etkileyen Etmenler. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 27(1), 51-58.
• Şahsıvar Ş. M. (2007). Riskli Gebeliklerde Depresyon ve Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi. Uzmanlık Tezi, Selçuk Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Konya.
• Taşkın L. (2016). Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. Ankara. Koç Yayınları.
• Tekbaş F. Ö., Oğur R., Uçar M. (2005). Genç Erişkin Erkekler Arasında Akraba Evliliği Sıklığının ve Nedenlerinin Araştırılması. Türk Silahlı Kuvvetleri Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4(3), 120-128.
• TNSA: Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2018. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. (2019). http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2018/rapor/TNSA_2018_ana_Rapor.pdf, (25.12.2019).
• Tunç S., Yenicesu O., Çakar E., Özcan H., Pekçetin S., Danışman N. (2012). Antenatal Dönemde Anksiyete ve Depresyonun Görülme Sıklığı ve İlişkili Faktörler The Journal Of Gynecology-Obstetrics and Neonatology, 9(35), 1431- 1435.
• Ulusoy M., Şahin H.N., Erkmen Hüsnü., (1998). Turkish Version of the Beck Anxiety Inventory: Psychometric Properties. Journal of Cognitive Psychotherapy, 12(2), 163-172.
• Yılmaz A. E. (2013). Türkiye Cumhuriyeti Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ankara’da Bir Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları Ve Doğum Polikliniği’ne Başvuran Gebelerde “Edinburgh Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği” İle Depresyon Sıklığı ve İlişkili Etmenler. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Ankara.