Bu araştırmanın amacı; bir devlet hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının çocuk ihmali ve istismarı konusunda farkındalık düzeylerinin belirlenmesidir. Çalışma tanımlayıcı türde tasarlanmıştır. Bir Devlet Hastanesinde görev yapan 110 sağlık çalışanından Tanıtıcı Bilgi Formu ve Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanması Ölçeği ile veri toplanmıştır. Sağlık profesyonellerinin %59,1’i lisans öğrenimi sırasında çocuk istismar ve ihmali konusunda eğitim almamıştır; %98,2’si mezuniyet sonrasında bu konuda herhangi bir sertifika eğitimine katılmamıştır; %17,3’ü daha önce istismar şüphesi ile karşılaşmıştır; %74,5’i çalıştığı kurumda istismar konusunda talimat olup olmadığını bilmemektedir. Sağlık profesyonellerinin ihmal ve istismarın çocuktaki davranışsal belirtileri tanıma puanları en yüksek, istismar ve ihmale yatkın çocuk özelliklerini bilme puanları ise en düşüktür. Kadınlar İhmal Belirtileri ve İhmal ve İstismarın Çocuktaki Davranışsal Belirtilerini erkeklerden daha iyi tanımaktadırlar. Hekimler istismarın fiziksel belirtilerini hemşirelerden daha iyi tanımaktadırlar. Sağlık profesyonellerinin istismarın bazı alanlarındaki bilgilerinin yeterli olmadığı saptanmıştır. Sağlık profesyonellerinin eğitimi, hastanelerde prosedürler oluşturulması ve istismar bildirimini etkileyen unsurlar konusunda araştırmalar yapılması önerilebilir
The aim of this study is to determine awareness of health professionals about child abuse and neglect in a public hospital. This study is designed as a descriptive type research. Data from 110 health professionals working in a public hospital, was collected through the use of an “Information Form” and “Scale for Identifying Signs and Risks of Child Abuse and Neglect”. 59,1% of health professionals had not trained about child abuse and neglect in undergraduate period; 98,2 % of subjects had not participated in an education programme about abuse at postgraduate period. 17,3% had experienced with at least one case of suspected abuse. Most participants 74,5% had no information about hospital procedures about abuse. Among the subgroups in the scale, the highest mean points were recorded in “behavioral signs of abuse and neglect in children”, the lowest mean points were recorded in “characteristics of children susceptible to abuse and neglect”. Mean points of “symptoms of neglect” and “behavioral signs of abuse and neglect in children” subgroups in women were found significantly higher compared with men. In the subgroup defined as “physical signs of abuse in children”, mean points were found significantly higher in doctors compared with nurses. It is determined that the knowledge of health professionals about some aspects of child abuse is not enough. Those may be offered to educate the health professionals, to define the hospital procedures, and to do research defining the matters that influence reporting the abuse
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 1 |