İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLARININ GENEL, İÇSEL VE DIŞŞAL İŞ TATMİN DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, Cilt: 16 Sayı: 32, 91 - 112, 29.11.2018

Gökçe Cerev

Öz

İş sağlığı ve güvenliği kavramı
insanlık tarihi kadar geçmişe sahip bir kavram olsa da günümüzdeki anlamına
özellikle sanayi devrimi sonrası ortaya çıkan gelişmeler sonucunda ulaşmıştır.
Sanayi devrimi sonrası üretim sistemlerinde meydana gelen değişimler iş sağlığı
ve güvenliğinin şekillenmesinde önemli bir yere sahiptir. Günümüzde çalışanlar
için risklerden uzak, güvenli ve sağlıklı bir çalışma ortamı oluşturmak her
yönüyle önemli bir konu olmuştur. Türkiye’de 2012 yılında yasalaşan 6331 sayılı
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile birlikte işyerlerinin bulunmuş oldukları
tehlike sınıfına ve çalışan sayısına göre İş Güvenliği Uzmanından yaralanmaları
yasal yükümlülük haline gelmiştir. İş güvenliği uzmanları da ortaya çıkan bu
durum ile birlikte çalışma hayatında iş güvenliği açısından önemli roller
üstlenmiştir.

Bu çalışmada Elazığ ilinde Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na kayıtlı ve aktif olarak çalışan A sınıfı, B sınıfı
ve C sınıfı İş Güvenliği uzmanlarının iş doyum düzeyleri genel, içsel ve dışsal
düzeyde araştırılmıştır. Çalışmada veri toplama yöntemi olarak nicel metotlar
tercih edilmiş, veri toplam aracı olarak ‘’Anket’’ yöntemi kullanılmıştır.
Araştırmada güvenilirliği ve geçerliliği önceden ölçülmüş 1967 yılında Davis,
Weiss ve England tarafından geliştirilen ‘’Minnesota İş Doyum Anketi’’ kullanılmıştır.
Elde edilen veriler SPSS 16.0 programına yüklenmiş ve İş Sağlığı Güvenliği
uzmanlarının içsel, dışsal ve genel iş doyum düzeyleri ölçülmüştür. Çalışma
sonucunda iş güvenliği uzmanlarının genel olarak yüksek düzeyde iş doyumu
yaşadıkları, içsel doyum düzeylerinin dışsal iş doyum düzeyine göre farklılık
gösterdiği ve demografik faktörlerin iş doyumu üzerinde etkili olduğu tespit
edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İş Sağlığı ve Güvenliği, İş Güvenliği Uzmanı

Kaynakça

• İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmelik, Resmi Gazete: 28512, 29.12.2012Alper Yusuf (1992) ‘’Bazı Ülkelerde İşçi Sağlığı-İş Güvenliği Uygulamaları ve Türkiye’deki Uygulama ile Karşılaştırılması’’, Sosyal Siyaset Konferansları, İstanbul Üniversitesi Yayın No: 3662Arıcı Kadir (1999) ‘’İş Sağlığı ve Güvenliği Dersleri’’, Tes-İş Yayınları, AnkaraAşık N. A. (2010) ‘’Çalışanların İş Doyumunu Etkileyen Bireysel ve Örgütsel Faktörler ile Sonuçlarına İlişkin Kavramsal Bir Değerlendirme’’, Türk İdare Dergisi, Sayı 467, Sf. 31-52-Baş T. ve Ardıç K. (2002) ‘’Yüksek Öğretimde İş Tatmini ve Tatminsizliği’’, İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, Sayı: 17, Sf. 72-85Baş, T. (2008) ‘’Anket’’, 5.Baskı, Ankara, Seçkin YayıneviBilir Nazmi ve Yıldız N. Ali (2013) ‘’İş Sağlığı ve Güvenliği’’, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, AnkaraBrıef, A. P. (1998). Attitudes in and around organizations. Thousands O.: Sage P.Chen Ling Hsiu (2008) ‘’Job Satısfactıon Among Informatıon System Personnel’’. Computer ın Human Behavıor.24, 105-118.Cribbin J. J. (1972) ‘’Effectıve Managerial Leadreship’’, Amerıcan Management Associatiın, New YorkÇetinkanat C. (2000) ‘’Örgütlerde Güdüleme ve İş Doyumu’’, Anı Yayıncılık, AnkaraDavis, K. (1988) ‘’İsletmede İnsan Davranışı ve Örgütsel Davranış, Çev. Kemal Tosun İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayını: İstanbul.Ekmekçi Ömer (2012) ‘’İş Sağlığı ve Güvenliği’’, 7. Bölüm, Anadolu Üniversitesi Yayınları, EskişehirErdoğan İ. (1996) ‘’İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış’’, İşletme Fakültesi Yayını No : 266