Halk, belirli bir gelenek içerisinde bir arada yaşayan ve aynı kültür özelliklerine sahip insanların oluşturduğu topluluktur. Halk bilimi, bir arada yaşayan ve ortak bir kültüre sahip halkın oluşturduğu maddi ve manevi kültürel unsurları inceleyen bir bilimdir. Halk bilimi çatısı altında değerlendirilen halk edebiyatı ise, ait olduğu toplumun duygu ve düşüncelerini sözlü ya da yazılı ürünlerle yansıtan halk bilimi dalıdır. Halk bilimine ait pek çok unsurun edebî ürünlerde yazarlar tarafından fazlaca kul- lanıldığı görülür. Eserlerinde kültürel unsurlara yer veren yazarlardan biri de Buket Uzuner’dir. Bu çalışmada Buket Uzuner’in Balık İzlerinin Sesi adlı romanı halk bilimi unsurlarının varlığı açısından incelenecektir. Çalışmada, doküman analizi yöntemi kullanılarak yazarın eserindeki halk bilimi unsur- ları tek tek fişleme yöntemi ile kayıt altına alınmış ve tespit edilen unsurlar ilgili başlıklar dahilinde sınıflandırılmıştır. Halk edebiyatı bölümünde; deyimler, yeminler, alkış kargış ve dua gibi pek çok un- sura yönelik metin örnekleri tespit edilir. Halk bilimi bölümünde de hayatın geçiş dönemleri, halk bilgisi, törenler ve kutlamalar, inanışlar, halk çalgıları, giyim-kuşam, halk sanatları ve zanaatları, halk mimarisi, halk mutfağı ve diğer unsurlar olmak üzere çeşitli alt başlıklara yer verilir. Yapılan araştır- ma neticesinde de Buket Uzuner’in incelenen eserinin kültürel unsurlar bakımından oldukça zengin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 1 Sayı: 2 |
CİHANSOBAD’ta yayınlanan tüm makaleler Creative Commons Alıntı 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Bu lisans; yayınlanan tüm makaleleri, veri setlerini, grafik ve ekleri kaynak göstermek şartıyla veri madenciliği uygulamalarında, arama motorlarında, web sitelerinde, bloglarda ve diğer tüm platformlarda çoğaltma, paylaşma ve yayma hakkı tanır. Açık erişim disiplinler arası iletişimi kolaylaştıran, farklı disiplinlerin birbirleriyle çalışabilmesini teşvik eden bir yaklaşımdır.