Öz
Havacılık sektörü günümüzde kıtaları birbirine bağlayarak ülkelerin ekonomik kalkınmasında hayati bir rol oynamaktadır. Hava yolu ulaşımı, dünyada ve ülkemizde diğer ulaşım sistemlerine göre sahip olduğu üstünlükler sayesinde gün geçtikçe daha fazla tercih edilmektedir. Havacılık endüstrisine olan talebin her geçen gün artması nedeni ile kaçınılmaz olarak sektörden kaynaklanan
CO2 salımlarında hızlı bir artış yaşanmaktadır. Salım oranı ile iklim değişikliğine görece küçük oranlarda katkıda bulunmasına rağmen, havacılık endüstrisi diğer salım kaynaklarından veya sektörlerden çok daha hızlı bir büyüme eğilimi göstermektedir. Bu çalışmada, Türkiye’nin 2018-2030 yılları için IPCC yöntemi kullanılarak uluslararası sivil havacılık faaliyetlerine bağlı olarak ortaya çıkacak CO2 salımları Türkiye’nin hava yolcu trafiği talebi modellenerek senaryolar bazında hesaplanmıştır. Hava yolcu trafik modellemesinde yüksek senaryoya göre 375.270 yolcu-km ve düşük senaryoya göre ise 283.140 milyon yolcu-km değerine ulaşılacağı tahmin edilmiştir. Hesaplanan hava yolcu trafik verilerine, yakıt verimliliği varsayımları ilave edilerek gelecekteki yakıt ihtiyacı ve buna karşılık gelen CO2 salımı hesaplanmıştır. Çalışma neticesinde Türkiye’nin 2030 yılı uluslararası havacılık kaynaklı CO2 salımlarının 23,54 milyon ton ve 31,21 milyon ton arasında olması beklenmektedir. Türkiye'nin uluslararası sivil havacılığının CO2 salımlarının 2030'da 2017'ye kıyasla düşük senaryo bazında bir buçuk ve yüksek senaryo bazında ise iki katına çıkması beklenmektedir. Bu çalışmanın sonuçları, sivil havacılık sektörü CO2 salımlarının, Türkiye'de en hızlı büyüyen CO2 kaynaklarından biri olduğunu göstermiştir. Ayrıca, sivil havacılık sektörünün yakın gelecekte Türkiye'nin karbon bütçesinden büyük bir pay alması beklenmektedir.
Anahtar Kelimeler
CO2 Salımı Sivil Havacılık Havacılık Salımları İklim Değişikliği.
Kaynakça
- Adderpalli, S., Pagalday, G., Salonitis, K., ve Roy, R. (2018). “Socio-economic and demographic factors that contribute to the growth of civil aviation industry”. 6th International Conference on Through-life Engineering Services. Elsevier.
- Airbus. (2018). Global Market Forecast 2018-2037.
- Cheze, B., Gastineu, P., ve Chevallier, J. (2010). Forecasting Air Traffic and corresponding Jet-Fuel Demand until 2025. France.
- Edwards, H., Dixon-Hardy, D., ve Wadud, Z. (2016). “Aircraft cost index and the future of carbon dioxide emissions from air travel”. Appl Energy, 164: 553-562.
- Eyers, C., Norman, P., Middel, J., Plohr, M., Michot, S., Atkinson, K., ve Christou, R. (2004). AERO2k Global Aviation Emissions Inventories for 2002 and 2025. United Kingdom: Report to the Eurpean Comission.
- Kaymak, D. (2019). Forecasting Carbon Dioxide Emissions of Turkey’s International Civil Aviation through 2030. Yüksek Lisans Tezi. Çevre Mühendisliği Bölümü. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
- Kousoulidou, M., ve Lonza, L. (2016). “Biofuels in aviation: Fuel demand and CO2 emissions evolution in Europe toward 2030”. Transportation Research, 166- 181.
- Mayor, K., ve Tol, R. (2009). “Scenarios of carbon dioxide emissions from aviation”. Global Environmental Change. Elsevier.
- Melikoğlu, M. (2016). “Modelling and forecasting the demand for jet-fuel and bio- based jet fuel in Turkey till 2023”. Sustainable Energu Technologies and Assessments, 17-23.
- Sivrikaya, O., ve Tunç, E. (2013). “Demand Forecasting for Domestic Air Transportation in Turkey”. The Open Transportation Journal, 20-26.
- World Bank. (2019). The World Bank Open Data. The World Bank : https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.KD?locations=TR
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Çevre ve Kültür |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Şubat 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 1 Sayı: 1 |
- Makale Dosyaları