Kapitalizmin kısa tarihi içerisinde farklı yaklaşımlarca farklı düzeylerde sorunsallaştırılan, sosyo-ekonomik bir olgu olarak gündemden neredeyse pek düşmeyen ve bugün halen ekonomi açısından belirleyici bir sorun alanı olarak varlığını sürdüren işsizlik, istihdam politikalarının yanı sıra bir asrı aşkın bir süredir sosyal sigortacılık tekniğine bağlı olarak tazmin edici mekanizmalarla da kontrol altında tutulmaya çalışılmaktadır. Türkiye’de sosyal güvenlik sistemi içerisinde sosyal sigorta tekniğiyle uygulamaya konulan işsizlik sigortası -çeyrek asırlık kısa geçmişi içerisinde- sistematik müdahalelerle değişime zorlanmakta ve sosyal güvenlik mantığından giderek uzaklaştırılmaktadır. İşsizlik sigortası, 2008 yılında ve izleyen yıllarda yapılan bir dizi değişiklikle tazmin edici özelliği geri plana itilerek aktif işgücü piyasası politikalarını işler hale getiren bir araca dönüştürülmüş durumdadır. Dönüşümün felsefi dayanağı neoliberal esneklik yaklaşımıyla örtüşmekte; hedef, istihdam yaratmaktan çok istihdam edilebilirliği arttırmak olarak belirtilmektedir. Nitekim işsizlik sigortası fonunun resmi yöneticisi konumundaki İŞKUR, işsizlik sigortası fonunu kullanarak bahsi geçen aktifleştirme siyasetinin asli aktörü olarak eğitim ve kurslarla piyasaların talepleri doğrultusunda istihdam müdahalelerle başlangıç amacından uzaklaştırılmış bulunan işsizlik sigortası, gelinen noktada özgülendiği amaca hizmet edebilmekte midir? Bu çalışma, İŞKUR’un faaliyetleri ile il ölçeğine Tunceli bağlı bir örneklem üzerinden bu ve benzeri sorulara bazı cevaplar üretmeye çalışmaktadır
işsizlik işsizlik sigortası neoliberalizm esneklik aktif istihdam politikaları
Questioned by different perspectives at different levels during short history of capitalism, unemployment, as a socioeconomic fact and a crucial problem in the economy, has still been in existence. In addition to employment policies, compensating mechanisms based on insurance technique have been implemented to combat unemployment during over a century. Unemployment insurance implemented as a part of social security system in Turkey for a quarter century has been changed systematically and shifted semantically. Unemployment benefits have been used as a moderatig tool for active labour market policies rather than as a compensating mechanism from 2008 onwards. The basic philosophy of this transformation is compatible with neoliberal flexibility approach; aimthe is improving employability rather than creating new opportunities for employment. As a matter of fact Labour Agency, as a main actor of activating politics, responsible for the unemployment insurance fund officially is carried out training programs and courses by using the fund to improve employability to be consistent with the demands of market. Do unemployment benefits subjected to systematic interventions pollitically have the same function as it had in the beginning? This paper tries to give a satisfactory answer to such questions by examining activities of Labour Agency both in Tunceli province and in general
unemployment unemployment insurance neoliberalism flexibility active labour market policies
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 50 |