Bu çalışma, 2002 yılında geliştirilen İstatistikî Bölge Birimleri Sınıflandırması İBBS adlı sınıflandırma perspektifi çerçevesinde şekillendirilen, Türkiye’nin 2010’lardaki yerelleşme politikasını incelemekte; yeni teşvik sistemine temel oluşturan ve her bir bölgesel kalkınma ajansının bütçeden ne kadar pay alacağını belirleyen İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması’na SEGE-2011 odaklanmaktadır. Yerel kalkınma ajanslarının rapor ve bültenleri ile kentlerdeki yerel iş insanlarının tepkilerine ilişkin haberlerden yola çıkan araştırma, sosyo-ekonomik yerel/bölgesel kalkınma ile kentlere atfedilen yatırım potansiyelleri arasındaki ilişkileri sorunsallaştırmayı amaçlamaktadır. Söz konusu gelişmişlik kriterleri kentlerin ihtiyaçları ile yatırım potansiyelleri arasındaki bağı ne ölçüde gösterebilmektedir? SEGE araştırması ile kentler arasında kurulan hiyerarşi ile yatırım kararlarını nasıl yönlendirilmektedir? Stratejilerin amaçları, tanımlanmış ihtiyaçlara hitap etmekte midir? Bu çalışma, bu sorular etrafında 2012 yılında SEGE-2011 araştırmasına dayanılarak statüsü değiştirilen kentlere Rize, Trabzon, Kayseri, Konya, Elazığ, Kastamonu, Bayburt, Erzurum, Gümüşhane, Tunceli ve Çankırı statüsü değişen kentlerden bazılarıdır yoğunlaşmakta ve nitel bir analizle bu kentlere ilişkin yatırım kararlarındaki dönüşümü tartışmaktadır. bölgelendirmesinin son kertede yalnızca ekonomik değil politik süreçlerle de ilişkili olduğunu iddia etmektedir
bölgesel kalkınma kalkınma indeksi kent yerelleşme sınıflandırma
This paper aims to scrutinize the localization policy of Turkey in the 2010s shaped within the frame of a new classification perspective called Statistical Regional Units Classification İBBS or NUTS , which was developed in 2002 and focuses on the SocioEconomic Development Index of Cities 2011 SEGE-2011 , which forms the basis of the new incentive system and determines the fund that every RDA receives from the budget. Through the reports and bulletins of local development agencies and news about the reactions of local businesspeople of cities, it aims to problematize the relationships between socio-economic local/regional development and economic missions attributed to the cities. To what extent do the criteria of development demonstrate the links between the needs and investment potentials of the cities? How were investment decisions guided with the hierarchies among cities established by SEGE? Do the objectives of the strategies address identified needs? Around these questions, this research will focus on certain cities whose socioeconomic ranges changed after 2012 due to the SEGE-2011 Rize, Trabzon, Kayseri, Konya, Elazığ, Kastamonu, Bayburt, Erzurum, Gümüşhane, Tunceli and Çankırı are some of them and discuss the transformation of investment decisions about these cities via qualitative analysis. The study argues that the new incentive zoning identified by the index ultimately related not only to economic but also to political processes
regional development development Index incentive system localization classification
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 1 Sayı: 64 |