Osmanlı dönemindeki olumsuz ekonomik yapı göz önünde bulundurularak, Türkiye Cumhuriyeti ekonomide korumacı politika izlemiş, dış ticarete sınırlamalar getirerek kendi kendine yeterli bir politika geliştirmeye çalışmıştır. Atatürk döneminde dengeli giden Ortadoğu devletleri ile ilişkilerde, Atatürk dönemi sonrasında mesafeli olunmuş, bu tutum ekonomik ilişkilere de yansımıştır. Ancak, sanayileşme süreci ve dünya ekonomik krizleri dışa açılmayı zorunlu kılmıştır. 1960-1980 yılları arasında Türkiye Cumhuriyeti, ağırlıklı olarak petrol ihtiyacından dolayı Orta Doğu devletleri ile ticari ilişkilerini geliştirme çabası içinde olmuştur
Bearing in mind the negative economic structure of Ottoman Empire, the Republic of Turkey followed a reserving policy and tried to develop a sufficient policy by determining the foreign trade. The relationship was balanced with Middle East Countries during Ataturk’s period, but after the death of Ataturk, the political relations were kept in distance with Middle East countries which were had historical and cultural connection and it was also reflected to the economic relations. But, we had to open a door to external world with the industrialization procedure and the world economic crisis. The Republic of Turkey between the years 1960-1980, tried to develop the trade relations with Middle East countries because of the need of petroleum
Diğer ID | JA68DR86RP |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2009 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 8 Sayı: 18 |