In 20 May 1920, for the first time in the Turkish history, The Ministry of Health and Social Assistance was founded after the establishment of the The first Turkish Grand National Assembly. In 1921, The Ministry of Health and Social Assistance published the provincal monography called “Turkey’s Sanitary and Social Geography” in order to detect the realities of the country in terms of population, education/number of schools, diseases/ health institutions, production level/products to manage Turkey’s social, cultural and economical policies. In this article, the monography about Gaziantep was analyzed and conclusions were made about the economical and social condition of Gaziantep, effects of occupation, daily life of the people and influential social problems in the first years of the republic regime.
It can be seen that, from 1926, there were general problems about the city such as the difficulties in the lives of the farmers due to the feudal relations in the agricultural structure of the city, lack of infrastructure such as sewerage and drinking water network problems. Also, the primitive technics about nutrition and birth proved that there was a serious need for an urgent investment and intervention, starting with the education. At the same time, Gaziantep was a city with high potential of development and had more pros than it had cons. When its agricultural and trading activities were considered, despite the devastating effect of the wars, the city had a productive and diligent population. The Turkish Revolution means a progressive revolution in all social fields and people of Gaziantep were rational minded and esteemed the values of the revolution. Their valueing the modern medical methods and being interested in secular schools while not being interested in religious schools showed that.
Gaziantep The Ministry of Health and Social Assistance Dr. Refik Saydam Dr. Rıza Nur
23 Nisan 1920’de Büyük Millet Meclisi’nin açılmasından sonra, Türk tarihinde ilk olarak 20 Mayıs 1920 tarihinde Umur-ı Sıhhiye ve Muavenet-i İçtimaiyye Vekâleti kuruldu. 1921 yılında Umur-ı Sıhhiye-i Muavenet-i İçtimaiyye Vekâleti; nüfus, eğitim/okullaşma oranı, hastalıklar/sağlık kurumları, üretim düzeyi/ürünler konusunda ülke gerçeklerini tespit etmek böylelikle sosyal, kültürel ve ekonomik politikalara yön vermek amacıyla “Türkiye’nin Sıhhi-i İçtimai Coğrafyası” adıyla bir dizi il monografisi hazırlattı. Bu makalede Gaziantep hakkındaki monografi incelenmiş, Cumhuriyet’in ilk yıllarında Gaziantep’in ekonomik-sosyal hayatı, işgalin etkileri, halkın günlük yaşamı, ağırlığı hissedilen toplumsal sorunlar hakkında sonuçlara varılmıştır.
1926 yılı itibarıyla Gaziantep’in tarımsal yapılarındaki feodal ilişkilerin, köylülerin yaşam koşullarını zorlaştırdığı, içme suyu şebekesi, kanalizasyon gibi alt yapı eksikliklerinin kentin genel sorunu olduğu, beslenme ve doğum konularındaki ilkel uygulamaların eğitim başta olmak üzere bazı alanlarda acil müdahale ve yatırımları gerektirdiği saptanmıştır. Bununla birlikte Gaziantep, Cumhuriyet’in ilk yıllarında olumlulukları daha fazla, gelişme potansiyeli yüksek bir kenttir. Savaşların yıpratıcı etkisine karşın, tarımsal ve ticari faaliyetleri göz önüne alındığında, üretken, mücadeleci, girişimci bir nüfusa sahiptir. Okullara ilgisi, medreselere ilgisizliği, modern tıbba değer vermesi; Gaziantep halkının, her alanda değişim anlamına gelen Türk Devrimi’nin değerlerini benimsemeye yatkın, akılcı uygulamaları kabule elverişli olduğunu göstermektedir.
Gaziantep Umur-ı Sıhhiye-i Muavenet-i İçtimaiye Vekâleti Dr. Refik Saydam Dr. Rıza Nur
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Ağustos 2019 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 38 |