Türkiye’nin Cumhuriyet dönemi eğitim politikasını, merkez-çevre ikiliği
bağlamında ele almak mümkündür. Bu politikalardaki değişim çerçevesinde, dört alt döneme
ayırabileceğimiz süreçte; merkezi temsil eden değerlerin, çevreyi temsil eden değerlerin etkisi
ile dönüştüğü söylenebilir. Bu değişimin izlenebileceği en belirgin alan ise dinsel etkidir. Bu
süreçte dinin, millî eğitim sistemindeki etkisi, giderek artmıştır. Bu durumun kaynağı ise
siyasal alandaki dönüşümde aranmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Merkez-Çevre, Millî Eğitim, Sekülerleşme, Dinselleşme.
It is possible to discuss Turkey’s education policies of the Republican era in the context
of center-periphery dichotomy. Within the framework of the change in these policies, in the
process that we can divide into four sub-periods; it can be said that the values representing
the center are transformed by the effect of the values representing the periphery. Religious
influence is the most obvious area where this change can be monitored. In this process, the
influence of religion on the national education system gradually increased. The source of this
situation should be sought in the transformation in the political sphere.
Center-Periphery National Education Secularism Religiousization
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Eylül 2020 |
Gönderilme Tarihi | 29 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 40 |