Türklerin İslamiyet’le tanışmalarından sonra dinî metinlere olan ilgileri hem ilmî hem de edebî mecrada de-vam etmiştir. Anadolu topraklarına gelen pek çok kimse yaşadıkları coğrafyanın kültür, edebiyat ve örfünü beraberinde getirmiş ve Anadolu irfanı diye kavramlaştırabileceğimiz bir anlayışı ortaya çıkartmışlardır. Bu amaca hizmet edenlerden biri de şüphesiz Mevlânâ’dır. Onun şiirleri ülke sathını aşarak dünyaya yayılmış ve haklı bir şöhrete kavuşmuştur. Bu makalede Mevlânâ’nın Dîvân-ı Kebîr isimli eserinde yer alan iktibas veya telmih yoluyla kullandığı hadis metinleri incelenmiştir. Kullandığı rivayetlerin kaynakları ve sıhhat durumları başta olmak üzere örnek bir gazel etrafında hadis kullanım metodu değerlendirilmiş; elde edilen veriler analiz edilerek onun kullandığı metinlerin konu tasnifi yapılmıştır. Müellifin tasavvufla olan bağının rivayet terci-hinde önemli ölçüde etkili olduğu görülürken kullanılan hadislerin % 56.3’ü makbul, % 43.7’si merdud metin-lerden oluştuğu sonucuna ulaşılmıştır.
Hadis Edebiyat Türk Şiiri Mevlânâ Dîvân-ı Kebîr İktibas Telmih. Quotation
yok
yok
yok
Hadith Literature Turkish Poetry Divān-e Kabīr Quotation Reference.
yok
After the Turks met with Islam, their interest in religious texts continued in both scientific and literary fields. Many people who came to Anatolian lands brought with them the culture, literature and customs of the geography they lived in before and brought an understanding that we can conceptualize as Anatolian Irfān. One of those who served this purpose is undoubtedly Mawlānā. Mawlânâ, who influenced the geog-raphy he lived in with both conversation and letters especially poetry, used many texts that he thought belonged to the Prophet as hadith in his works. In this article, the hadith texts that Mawlānā used by way of quotation or reference -both fully and partially- in his work called Divān-i Kabīr were examined. While the sources and soundness of the narrations included in the quotation method are mentioned in the study, the results of Takhrīj information of the hadiths cited with inreference are reflected. Mawlânâ’s hadith usage method was evaluated specific to an ghazal, that he fictionalized with Quranic verses and hadiths, the consequences obtained were analyzed and the narrations are classified contextually. The extent to which the author’s connection with Sufism is effective in the choice of narration has been analyzed around the results obtained.
Hadith Literature Turkish Poetry Divān-e Kabīr Quotation Reference.
yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | yok |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 26 Şubat 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 26 Sayı: 2 |
Cumhuriyet İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.