The Impact of Consumers' Environmental Conscioussnes on Their Willingness to Pay More More For Eco-Label Food Products: Adana Province Sample

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 1, 77 - 100, 30.06.2019

Zeynep Ozdemir Eda Yaşa Özeltürkay

Öz

The aim of this study is, to discover the effect of consumer consciousness regarding the environment on the
willingness to pay more for eco labeled or organic products in Adana region. Additionally, the study aims to reveal
the differences among the demographics of the participants with regards to the environment consciousness and
willingness to pay more for eco-labeled products. Convenient sampling and face to face survey methods been
applied in order to gather the data and 428 valid surveys have been collected and were analyzed with SPSS
program. The results show that the environmental consciousness of the consumers affects the purchasing
behavior for eco-labeled and organic products. When the environmental consciousness of the consumers rises,
they are more willing to pay for eco-labeled and organic products. There was no significant difference between the
male and female consumers however the level of environmental consciousness of the single consumers were
relatively higher than the married consumers.

Anahtar Kelimeler

Organic Food, Eco – Label, Environment Consciousness, Consumer Behavior

Tüketicilerin Çevre Konusundaki Bilinçlerinin Eko – Etiketli Gıdalar için Daha Fazla Ödeme İsteklilikleri Üzerindeki Etkisi: Adana İli Örneklemi

Öz

Bu çalışmanın amacı, Adana’da yaşayan ve en az bir kez eko etiketli ve /veya organik ürün satın alma davranışı
sergileyen tüketicilerin çevre konusundaki bilinçlerinin, eko – etiketli ve çevre dostu gıdalar için ödeme isteklilikleri
üzerindeki etkisini ortaya çıkarmaktır. Ayrıca katılımcıların demografik özelliklerine (yaş, cinsiyet, gelir, çocuk sayısı
ve medeni durum) göre çevre bilinçleri ile eko – etiketli ve çevre dostu gıdalar için ödeme istekliliklerinin arasındaki
farklılıklar da incelenmiştir. Kolayda örneklem yöntemi ile yüz yüze anket formları aracılığıyla ulaşılan 428 (geçerli)
denekten alınan veriler, SPSS programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda tüketicilerin çevre
bilinci, eko – etiketli ve çevre dostu gıdaları satın alma davranışları üzerinde bir etkiye sahip olduğu ortaya çıkmıştır.
Çevre bilinci artan tüketicilerin, eko – etiketli ve çevre dostu gıda ürünleri satın almaya daha istekli olduğu
görülmektedir. Cinsiyete göre her iki faktör için anlamlı bir farklılık bulunmaz iken, bekar tüketicilerin evli
tüketicilerden daha fazla çevre bilincine sahip oldukları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Pazarlama, Yeşil Pazarlama, Organik Gıda

Kaynakça

• Aksoy, U. (2001). Ekolojik Tarım: Genel Bir Bakış. Türkiye, 2, 14-16.Altındişli, A.,& Aksoy, U. (2010). Organik Tarımın Dünya’da Ve Türkiye’deki Durumu. Türkiye Ziraat Mühendisliği Vıı. Teknik Kongresi (11–15 Ocak 2010) Bildiri Kitabı, Ankara.Aslan, F., (2007). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarli Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştirma. Yüksek Lisans Tezi. Kafkas Üniversitesi, Kars.Bartels, R. (1976). The History of Marketing Thought. Columbus, OH: GRID. Inc.,Bayram, B., Yolcu, H., & Aksakal, V. (2007). Türkiye’de Organik Tarım Ve Sorunları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 38(2), 203-206.Beeton, S.,& Benfield, R. (2002). Demand Control: The Case For Demarketing As A Visitor And Environmental Management Tool. Journal Of Sustainable Tourism, 10(6), 497-513Clark, M.,& Tilman, D. (2017). Comparative Analysis Of Environmental İmpacts Of Agricultural Production Systems, Agricultural İnput Efficiency, And Food Choice. Environmental Research Letters, 12(6), 064016.Demiryürek, K. (2011). Organik Tarım Kavramı Ve Organik Tarımın Dünya Ve Türkiye’deki Durumu. Goü, Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 27-36.Do Paco, A.,& Raposo, M. (2009). “Green” Segmentation: An Application To The Portuguese Consumer Market. Marketing Intelligence & Planning, 27(3), 364-379.Durmaz, D. (2010). Türkiye Ve Dünya’da Organik Tarımın Ekonomik Boyutu: Organik Tarımın Adana İli Ekonomisindeki Yeri. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.Erbaşlar, G. (2012). Yeşil Pazarlama. Mesleki Bilimler Dergisi (Mbd), 1(2), 94-101.Garnett, T. (2014). Three Perspectives On Sustainable Food Security: Efficiency, Demand Restraint, Food System Transformation. What Role For Life Cycle Assessment?. Journal Of Cleaner Production, 73, 10-18.Golan, E., Kuchler, F., Mitchell, L., Greene, C., & Jessup, A. (2001). Economics Of Food Labeling. Journal Of Consumer Policy, 24(2), 117-184.Gök, S. A. (2008). Genişleyen Avrupa Birliği Pazarında Türkiye’nin Organik Tarım Ürünleri Ticareti Açısından Değerlendirilmesi. Tc Tarım Ve Köyişleri Bakanlığı Dış İlişkiler Ve Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, Ab Uzmanlık Tezi.Grankvist, G.,& Biel, A. (2001). The İmportance Of Beliefs And Purchase Criteria İn The Choice Of Eco-Labeled Food Products. Journal Of Environmental Psychology, 21(4), 405-410.Gürbüz, S.,& Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.Hoek, A. C., Pearson, D., James, S. W., Lawrence, M. A., & Friel, S. (2017). Shrinking The Food-Print: A Qualitative Study İnto Consumer Perceptions, Experiences And Attitudes Towards Healthy And Environmentally Friendly Food Behaviours. Appetite, 108, 117-131İslamoğlu H. , Alnıaçık Ü. (2016). “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri”, Beta Yayınları, İstanbul. Janssen, M.,& Hamm, U. (2012). Product Labelling İn The Market For Organic Food: Consumer Preferences And Willingness-To-Pay For Different Organic Certification Logos. Food Quality And Preference, 25(1), 9-22.Kalaycı, Ş. (2009). Spss Applied Multivariate Statistical Techniques. Ankara: Asil Publishing.Kotler, P., Armstrong G. (2012). Principles Of Marketing. 14. Basım, PearsonLee, H. J.,& Hwang, J. (2016). The Driving Role Of Consumers’ Perceived Credence Attributes İn Organic Food Purchase Decisions: A Comparison Of Two Groups Of Consumers. Food Quality And Preference, 54, 141-151.Lupton, D. A. (2005). Lay Discourses And Beliefs Related To Food Risks: An Australian Perspective. Sociology Of Health & İllness, 27(4), 448-467.Noussaır, Charles, Stephen Robin , Bernard Ruiffieux (2002) “Do Consumers Not Care About Biotech Foods Or Do They Just Not Read The Labels” Economic Letters, Vol:75, P:47-53Ongkrutraksa, W. Y. (2007). ”Green Marketing And Advertising”. I S. May, G. Cheney Og J. Roper (Red.) The Debate Over Corporate Social Responsibility (S. 365-378). Chichester: Wiley-Blackwell.Ozelturkay, E. Y., & Boymul, E. (2017). İş Tatmini Ve Örgütsel Bağlılığın Tükenmişlik Sendromu Üzerindeki Etkisi: Bir Sanayii Kuruluşunda Uygulama. Journal Of Yaşar University, 12(46), 93-102.Özdemir, B., Paksoy, M., & Özer, B. Yeşil Pazarlama Yaklaşımları.Özgül, E.,& Aksulu, İ. (2006). Ambalajlı Gıda Ürünlerinde Tüketicilerin Etiket Duyarlılığındaki Değişimler. Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 1-9.Öztürk, E. N. (2012). Organik Tarımın Türkiye Ekonomisindeki Yeri Ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.Pope, J., Annandale, D., & Morrison-Saunders, A. (2004). Conceptualising Sustainability Assessment. Environmental İmpact Assessment Review, 24(6), 595-616.Ranjan, R. K.,& Kushwaha, R. (2017). Impact Of Green Marketing Strategies On Consumer Purchase Behaviour. Review Of Management, 7.Sandallıoğlu, A. (2014). Adana İlinde Organik Tarım Ürünleri Tüketimi Ve Tüketici Eğilimleri. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.Sønderskov, K. M.,& Daugbjerg, C. (2011). The State And Consumer Confidence İn Eco-Labeling: Organic Labeling İn Denmark, Sweden, The United Kingdom And The United States. Agriculture And Human Values, 28(4), 507-517.Taşbaşlı, H., Zeytin, B., Aksoy, E., & Konuşkan, H. M. (2003). Organik Tarımın Genel İlkeleri. Tc Tarım Ve Köyişleri Bakanlığı, Araştırma, Planlama Ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı, Ankara.Tavakol, M.,& Dennick, R. (2011). Making Sense Of Cronbach's Alpha. International Journal Of Medical Education, 2, 53Tek, Ö.B., (1997) Pazarlama İlkeleri-Global Yönetimsel Yaklaşım Ve Türkiye Uygulamaları. Genişletilmiş 7. Baskı, Cem Ofset Matbaacılık, İzmir, 902s.Tonkin, E., Coveney, J., Meyer, S. B., Wilson, A. M., & Webb, T. (2016). Managing Uncertainty About Food Risks–Consumer Use Of Food Labelling. Appetite, 107, 242-252.Yağcı, İ., Şahin, A., Atılgan, Ö. (2008). “Mersin'de Yaşayan Tüketicilerin Çevreye Duyarlı Etiket Taşıyan Ürünleri Tercih Etmelerini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi”, Xııı. Adana: Ulusal Pazarlama Kongresi.Yücel, M.,& Ekmekçiler, Ü. S. (2008). Çevre Dostu Ürün Kavramına Bütünsel Yaklaşım; Temiz Üretim Sistemi, Eko-Etiket, Yeşil Pazarlama. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 26(26).Yüksel, E. (2009). Yeşil Pazarlamanın Modern Pazarlamadaki Yeri Ve Küresel Bazda Değerlendirilmesi: Uygulama Örnekleri. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.Zikmund, W. G., Babin, B. J., Carr, J. C., & Griffin, M. (2009). Business Research Methods. Cengage Learning.